Τα ομαδικά προγράμματα είναι για γυναίκες

Η ταλαιπωρία ενός συντάκτη που έφαγε χρόνια στα παραδοσιακά “ανδρικά” προγράμματα μέχρι να ανακαλύψει ότι στα "γυναικεία" κάνεις καλύτερη γυμναστική. Μέχρι να ξεχάσει όσα ήξερε.
Πριν από αρκετά χρόνια ξεκίνησα να κάνω kick boxing. Όχι για να δέρνω, για τη γυμναστική περισσότερο. Είχα γράψει δύο τρία χρόνια σχετικής αδράνειας, είχα προσπαθήσει να ξαναβρώ τη φόρμα μου με τα παλιά κόλπα, λίγο τέννις/σκουώς, αλλά κάτι τραυματισμοί σε ώμους και γόνατα δε με άφηναν. Οπότε έπρεπε να αλλάξω άθλημα, να βρω κάτι που να μην επιβαρύνει τους ώμους, κάτι που να είναι δυνατό και ελεγχόμενο συνάμα.Το kick boxing είναι η λύσηΗ φτηνή επιλογή ήταν φυσικά το γυμναστήριο και το γιατρικό το πρόγραμμα kick boxing. Τουλάχιστον αυτό νόμιζα παρακολουθώντας απέξω μια προπόνηση της σχολής. 15 λεπτά ζέσταμα, 30 αερόβιο για core fitness, 10 λεπτά διατάσεις-ανοίγματα, 35 λεπτά kick και στο τέλος 10 λεπτά κοιλιακούς-ραχιαίους ή “καψώνι" σαν αυτό που κάνουν στα προγράμματα cross-fit. Θεωρητικά τέλειο.
Η αλήθεια είναι ότι όσο κράτησε καλά ήταν. Δηλαδή όσο κράτησε το ενδιαφέρον. Γιατί στην γυμναστική ισχύει ένα πράγμα. Ό,τι και αν κάνεις πρέπει να αλλάζεις. Το σώμα υποτίθεται συνηθίζει το στρες που του ασκείς και ανταποκρίνεται με βελτίωση. Αν δεν αλλάζεις τις ασκήσεις και τις μεθοδολογίες μέχρι ένα σημείο μπορείς να φτάσεις. Και η στασιμότητα ήρθε γρήγορα.
Οι ασκήσεις στο πρώτο κομμάτι της προπόνησης δεν ήταν και τίποτα φοβερό, οπότε έπρεπε μια προπόνηση έπρεπε να τα έχει όλα για να έχει ενδιαφέρον και ένταση. Η νέα λύση ήταν νέα σχολή, νέα αρχή και νέο δάσκαλο. Ο οποίος από τεχνική (να σου δείξει) λίγα πράγματα αλλά από καψώνι στην κυριολεξία "έφτυνες το γάλα της μάνας σου". 30 λεπτά κόλαση και 30 λεπτά προπόνηση.
Για να μην τα πολυλογώ, μετά από κάτι διαμαρτυρίες των υπολοίπων που παρακολουθούσαν το πρόγραμμα άλλαξε ο δάσκαλος. Και τότε κόπηκε η γυμναστική. Μόνο τεχνική. Ένα ψευτοζέσταμα των 10 λεπτών και μετά καταπόνηση των αρθρώσεων και της μέσης με ασκήσεις kick boxing. Οπότε κάπου εκεί άρχισα να ψάχνω κάτι για να αναπληρώσει τη γυμναστική και το ζέσταμα. Κάτι για να ζεσταίνομαι καλά και να γυμνάζομαι.
Το πρώτο "γυναικείο" ομαδικόΚάπως έτσι μπήκα στο πρώτο μου ομαδικό. Κάτι που ούτε καθαρόαιμο taebo το λες, ούτε καθαρόαιμo aerobic. Είκοσι γυναίκες, τρεις άντρες στην καλύτερη. Και μην πάει το μυαλό σου στο πονηρό, ότι οι είκοσι ήταν τα “κομμάτια” του γυμναστηρίου. Τα κομμάτια έκαναν hips ‘n’ abs. Και το πρώτο που σκεφτόμουν ήταν ότι η ομάδα του kick που θα περίμενε απέξω για να μπει στο τέλος της ώρας θα γελούσε με την ψυχή της. Θα γελούσε προφανώς αφού δεν είχε δοκιμάσει τη γλύκα.
Γιατί αυτό το ομαδικό ξεπερνούσε σε απαιτήσεις οτιδήποτε είχα δοκιμάσει πιο πριν. Χωρίς την αυστηρή δομή που έχουν τα συνηθισμένα προγράμματα, με ασκήσεις/κινήσεις που εναλλάσσονταν, με έναν πολύ καταρτισμένο γυμναστή να σου υποδεικνύει την παραμικρή λεπτομέρεια, το ιδανικό. Γιατί καλές οι κάμψεις, καλά τα squat και όλα τα υπόλοιπα αλλά εκεί ανακάλυψα μύες που δεν ήξερα ότι υπάρχουν. Ανακάλυψα ότι αυτό στο οποίο υστερούσα στο kick boxing ήταν ο νευρομυικός συντονισμός που χρειαζόταν για να κάνεις 8 κινήσεις στη σειρά. Το καθαρό κεφάλι όταν το γαλακτικό οξύ έχει πάει στα κόκκινα. Τα ανοίγματα που χρειάζεται πάνω στην κίνηση για να δώσεις μια γυριστή καρφωτή κλωτσιά.
Ο δύσκολος δρόμοςΧρειάστηκαν τουλάχιστον τέσσερις προπονήσεις για να πάρω το κολάι και να μάθεις τις βασικές “χορογραφίες”, γύρω στις οκτώ για να μην μπερδεύομαι στα σύνθετα. Εγώ που συνήθως (και ως μεικτοδέξιος μου έλεγες αριστερά και έστριβα πάντα δεξιά. Ούτε από τύχη σωστά.). Και χρειάστηκαν γύρω στις δέκα προπονήσεις για να εκτελώ όλο το πρόγραμμα αξιοπρεπώς. Όλο, με ψηλά την ένταση και στα 50 λεπτά. Χωρίς να γίνεσαι ρεζίλι από τσουρουκιές.
Αυτό που μου έμεινε ήταν το εξής. Στο τέλος αυτών των προπονήσεων πραγματικά το σώμα μου δεν είχε καμία σχέση με αυτό που ήταν πριν. Πράγματα που προσπαθούσα να βελτιώσω μήνες εκεί μου πήρε μερικές προπονήσεις. Και δε μιλάω για ταχύτητα, δύναμη ή αντοχή στη δύναμη. Μιλάω για ποιότητα κίνησης, σταθερότητα, ελαστικότητα, ισορροπία, ανοίγματα πάνω στην κίνηση, φυσική κατάσταση και stamina.
Δε θέλω να μιλήσω τεχνικά, δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι πως ένα πρόγραμμα “για γυναίκες” μου βελτίωσε συγκεκριμένα πράγματα όπως καμία άλλη μορφή άσκησης.
Γι’ αυτό, ξέχνα ότι ήξερες. Τα ομαδικά προγράμματα δεν είναι μόνο για γυναίκες.