«Το μέτρο της διαθεσιμότητας οδήγησε τα Πανεπιστήμια σε “τραγωδία”»

Λάθος πολιτική πρακτική είναι, σύμφωνα με τον πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μυλόπουλο, το μέτρο της διαθεσιμότητας, το οποίο, όπως αναφέρει, μαζί με τη μείωση του προϋπολογισμού στα ΑΕΙ οδήγησε τα πανεπιστήμια σε «τραγωδία».

Σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος της συνόδου των πρυτάνεων τονίζει ότι απαιτείται επαναπροσδιορισμός

της πολιτικής κατεύθυνσης στο θέμα της Παιδείας, το οποίο είναι επένδυση για όλους τους προηγμένους λαούς. Υπενθυμίζουμε ότι οι διοικητικοί του Πανεπιστημίου Αθηνών συνεχίζουν τον αγώνα με δύο 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις. Ολόκληρη η συνέντευξη του Γ. Μυλόπουλου:

-Ολοκληρώθηκε ο κύκλος της έντασης και της αντιπαράθεσης μεταξύ των ΑΕΙ και του υπουργείου Παιδείας, και τώρα βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προς την εξομάλυνση της κατάστασης με την αυριανή έναρξη των εξετάσεων και των μαθημάτων στο ΕΜΠ και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών;

Η διαθεσιμότητα έπληξε ανεπανόρθωτα τα πανεπιστήμια που υπέστησαν ανεπανόρθωτη βλάβη. Χάνουν χρήσιμο προσωπικό που κάλυπτε κρίσιμες ανάγκες και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η διαθεσιμότητα δεν στηρίχθηκε σε καμία αξιολόγηση ούτε των δομών των αναγκών των πανεπιστημίων ούτε του προσωπικού τους. Έτσι, χάνονται κρίσιμες θέσεις από τις οργανικές των πανεπιστημίων, αλλά και χρήσιμο προσωπικό. Ήταν, λοιπόν, μια λάθος επιλογή, με λάθος πολιτική κατεύθυνση, η οποία θα πλήξει ανεπανόρθωτα τα πανεπιστήμια.

Ωστόσο, το μεγάλο πρόβλημα ξεκινάει από εδώ και πέρα, τα πράγματα εξομαλύνονται και τα πανεπιστήμια, τα δύο τουλάχιστον, θα αρχίσουν να λειτουργούν κανονικά, τα υπόλοιπα λειτουργούσαν κανονικά, το δικό μου, το Αριστοτέλειο, δεν έκλεισε ούτε μία ημέρα, έκανε εξετάσεις, ολοκλήρωσε εγγραφές και είναι ήδη στο εξάμηνο κανονικά χωρίς καμία καθυστέρηση. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα θα είναι καλά. Το πρόβλημα είναι ότι λειτουργούμε αυτή τη στιγμή με μια μεγάλη μείωση της τάξης του 60% του τακτικού μας προϋπολογισμού σε σχέση με το παρελθόν και φέτος ήδη προαναγγέλθηκε περαιτέρω μείωση προϋπολογισμού της τάξης του 15%.

Αυτή τη στιγμή, η μείωση του προϋπολογισμού σε συνδυασμό με τη μείωση του προσωπικού δημιουργεί μεγάλη ανισότητα. Από τη μια μεριά, έχουμε τις δυνατότητες των πανεπιστημίων οι οποίες διαρκώς αποδυναμώνονται και, από την άλλη, έχουμε τις ανάγκες των πανεπιστημίων, όπως εκφράζονται μέσα από τα προγράμματα σπουδών, από τα εκπαιδευτικά προγράμματα και από το σύνολο των φοιτητών μας, διαρκώς να αυξάνονται.

Έχουμε, λοιπόν, να διαχειριστούμε μια μεγάλη ανισότητα από εδώ και πέρα.. Για εμένα, το μεγάλο δράμα ξεκινά από σήμερα και είναι πώς θα λειτουργήσουν τα πανεπιστήμια στο ίδιο επίπεδο που λειτουργούσαν μέχρι πρότινος. Πώς θα καταφέρουν να λειτουργήσουν με λιγότερα χρήματα και λιγότερο προσωπικό παρέχοντας τις ίδιες υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, τις οποίες παρείχαν μέχρι τώρα. Φοβούμαι ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει.

-Σε προοπτική διετίας πώς προβλέπετε τη λειτουργία των πανεπιστημίων με δεδομένη την περαιτέρω μείωση των δημόσιων δαπανών που απαιτεί η τρόικα;

Δυστυχώς, στην Ελλάδα η Παιδεία αντιμετωπίζεται σαν περιττή δαπάνη, γι’ αυτό και οι περικοπές προκειμένου να επιτευχθούν οι οικονομικοί στόχοι. Στην Ευρώπη, σήμερα τα πανεπιστήμια αντιμετωπίζονται ως επένδυση, πράγμα που σημαίνει ότι όχι μόνο δεν κάνουν περικοπές, αλλά προσπαθούν επενδύοντας σε αυτά να επενδύσουν στο μέλλον. Είναι χαρακτηριστικό και από το σύνθημα των ευρωπαϊκών πανεπιστήμιων «Η Παιδεία δεν είναι δαπάνη, είναι επένδυση», το οποίο θα είναι κυρίαρχο μήνυμα στην εκδήλωση που διοργανώνουμε από κοινού με τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, όπου έχουμε προσκαλεσμένους την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πανεπιστημίων, καθηγήτρια Έλενα Ναζαρέ, και δύο μέλη του Δ.Σ., την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, μια πολύ μεγάλη διαφορά πολιτικής αντίληψης των πραγμάτων που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει ενσωματωθεί και εάν δεν συμβεί αυτό, πολύ φοβόμαστε ότι δεν θα υπάρξει έξοδος από την κρίση και μέλλον γι’ αυτή τη χώρα.

Χώρα χωρίς πανεπιστήμια είναι χώρα χωρίς μέλλον. Η μείωση του προϋπολογισμού αποτελεί αυτοκτονική πρακτική. Η πολιτική της κυβέρνησης για τα πανεπιστήμια αυτή τη στιγμή είναι μια αυτοκτονία εθνική, πυροβολούμε τα πόδια μας και όταν χρειαστεί να τρέξουμε, δυστυχώς θα διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε πόδια. Παράλληλα, φεύγει και το επιστημονικό μας δυναμικό, το οποίο εκπαιδεύτηκε με εθνικούς πόρους και τώρα βρίσκεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Με αυτήν την πολιτική απογυμνώνεται η χώρα και δυστυχώς δεν θα μπορέσει να βγει από την κρίση. Αυτή είναι η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή, δηλ. βρισκόμαστε μπροστά σε μια τραγωδία. Η κατάρρευση του δημόσιου πανεπιστημίου στην Ελλάδα ισοδυναμεί με την κατάρρευση των ονείρων της χώρας να ξεπεράσει την οικονομική κρίση. Μείωση του προϋπολογισμού είναι αυτοκτονική πρακτική.