Μπορούν τα ζογκλερικά να δημιουργήσουν χορό;

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Ο 40χρονος Ιταλός χορογράφος και περφόρμερ Αλεσσάντρο Σαρρόνι (Alessandro Sciarroni), άνοιξε, με την περφόρμανς του, τις παραστάσεις χορού στο φετινό φεστιβάλ Αθηνών. Το “Untitled_I will be there when you die” είναι το δεύτερο μέρος μιας χορογραφικής τριλογίας, του τριετούς project με τον τίτλο “Will you still love me tomorrow”.

Πρόκειται

για μια πρακτική μελέτη πάνω στον χρόνο που περνά, μέσω διαφορετικών αισθητικών προσεγγίσεων.

Τέσσερις χορευτές επιδίδονται σε ατελείωτα ζογκλερικά παιχνίδια με κορίνες και αέναα κινησιολογικά μοτίβα.

Τέσσερις άντρες, επαγγελματίες ζογκλέρ, αλλά και περφόρμερς-χορευτές, με ανοιχτόχρωμα street ρούχα και παπούτσια, εμφανίζονται σε μια κατάλευκη σκηνή. Πλάι στον καθένα υπάρχουν τέσσερις λευκές κορίνες. Το βασικό μοτίβο της παράστασης ξεκινάει με μια κορίνα. Ενώ συνεχίζονται, χωρίς σταματημό, αδιάκοπα “περάσματα” (passing) της κάθε κορίνας, προστίθενται κορίνες και άλλα στοιχεία, ενώ ένας μουσικός (Pablo Esbert Lilienfeld, ο οποίος είναι, επίσης, χορογράφος και ζογκλέρ) παίρνει τους ήχους της σκηνής, τους συνθέτει και μαζί με ηλεκτρονικό πιάνο χτίζει επιτόπου τη μουσική της παράστασης.

Μετά από πολύ ψηλά πετάγματα μαζί με στροφές, οι περφόρμερς ξεκινάνε σύντομα και δεξιοτεχνικά πετάγματα. Τότε καταλαβαίνεις γιατί αποκαλείται παράσταση (ή καλύτερα περφόρμανς) χορού… Πρόκειται για χορογραφία, απλά γίνεται με κορίνες! Κι ενώ στην αρχή η μουσική ακολουθεί τους περφόρμερς, όσο πιο γρήγορος γίνεται ο ρυθμός τους, τόσο οι ζογκλέρ αρχίζουν να συντονίζονται με τη μουσική, η οποία τους οδηγεί σε ιλιγγιώδεις ταχύτητες.

Αργότερα μπαίνει και η τέταρτη κορίνα, ενώ δεν λείπει και ένα σόλο με πέντε. Οι κορίνες του καθενός μπλέκονται μεταξύ τους και παρακολουθείς μια χορογραφία δεκαέξι κορίνων, που χορεύουν στον αέρα .

Η παράσταση είναι σα να έχει χτιστεί στη λογική ενός τζαζ συγκροτήματος. Ο καθένας παίζει μόνος του, αλλά ακολουθεί και την ομάδα, φτιάχνοντας ένα αρμονικό σύνολο, ενώ πότε-πότε δίνεται το προβάδισμα σε έναν για να σολάρει και να αναδείξει την τέχνη του.

Καθένας τους υπάρχει μόνος του, αλλά και ως μέλος της ομάδας.

Ο σκηνοθέτης ήθελε να δώσει την αίσθηση της αντίστασης στη βαρύτητα, ενώ την χαρακτήρισε “χορογραφία ματιών”, τόσο για τους θεατές, όσο και για τους ζογκλέρ που έχουν τα μάτια τους καρφωμένα ψηλά, στις κορίνες. Στόχος της παράστασης είναι να καταρρίψει τα ζογκλερικά κλισέ. Το θέαμα όμορφο. Στην αρχή σε παραξένευε, μετά, όμως, σε παρέσυρε στην γοητεία του..

Ο Σαρρόνι θεωρεί ότι ο χορός είναι ενέργεια, αλλά επίσης κι ότι ο χορός είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος για να αποτυπώσεις αυτή την ενέργεια. Πιστεύει ότι ο χορός σήμερα, δε χρειάζεται να επιχειρεί να είναι όμορφος, όπως το μπαλέτο, για αυτό και τον ενδιαφέρει η προσπάθεια, μέσα από την οποία ο περφόρμερ φτάνει στην ευχαρίστηση. Έτσι καταλαβαίνεις πώς του δημιουργήθηκε η ιδέα για μια τέτοια παράσταση. Έπαιξε με τον διαλογισμό και τα όρια αντοχής των περφόρμερς.

Πολλοί υποβιβάζουν τις κορίνες σε μέσο διασκέδασης, σαν ένα θέαμα χωρίς ουσία, μια επίδειξη δεξιοτεχνίας απλά. Παρόλα αυτά είναι κάτι που απαιτεί πολλές ώρες δουλειάς, θυσίες και κρύβει ένα είδος διαλογισμού. Αυτό ήταν και το στοιχείο που τον μάγεψε.

Γιατί τον ενδιαφέρει η ενεργεία του σύμπαντος….

Να σημειώσω ότι ο ζογκλέρ Victor Garmendia στην τζενεράλε έπαθε ατύχημα και αντικαταστάθηκε, αυθημερόν, με τεράστια επιτυχία.

Τελευταία παράσταση απόψε.

http://greekfestival.gr/gr/events/view/alessandro-sciarroni-2016

«UNTITLED_I will be there when you die»

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 – ΧΩΡΟΣ Δ’

(Ησαπ: Καλλιθέα, 049, 914 στάση: Υφαντήρια)

20 & 21 Ιουνίου, 21:00
Εισιτήρια: 20€, 10€ (Φοιτητικό) και 5€ (Άνεργοι- A.μεΑ.)
Στο πλαίσιο της παράστασης o Alessandro Sciarroni και η ομάδα του διοργανώνουν το παρακάτω εργαστήριο ζογκλερικών (19 & 22 Ιουνίου) για επαγγελματίες και ερασιτέχνες ζογκλέρ, οι οποίοι επιθυμούν να μελετήσουν σε βάθος τις αρχές της τεχνικής του juggling και να τις εφαρμόσουν σε δικές τους ατομικές ή ομαδικές συνθέσεις. Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στις μεθόδους εκμάθησης και σε ασκήσεις που ενθαρρύνουν τη δημιουργική διαδικασία.

Προτεινόμενες παραστάσεις που έχουμε δει: «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» Βρυσάκι Δευτ+Τρ+Τετ. «Γκιακ» Skrow Κυρ+Δευτ+Τρ. «Στη χώρα μου, λένε το Τσερνόμπιλ…» Κ.Ε.Τ. τελευταίο ΣΚ «Αργοπορημένη» Skrow Πεμπ-Κυρ. Φεστιβάλ «12 κουπέ» Τρένο στο Ρουφ Off off festival Επί Κολωνώ Φεστιβάλ χορού-χορογράφων Ίδρυμα Μιχ.Κακογιάννης Φεστιβάλ Αθηνών Πειραιώς 260, Rex Ηρώδειο, Επίδαυρος «Αβαρία» Πειραιώς 260 25+26/6 «Άμλετ» Πειραιώς 260 25+26/6

Το άρθρο Μπορούν τα ζογκλερικά να δημιουργήσουν χορό; εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.