FAZ: «Πρόβλημα για το ευρώ η τρόικα»

Σε σημερινό της κείμενο η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) χαρακτηρίζει την τρόικα ως «πρόβλημα για την Ευρωζώνη, εξαιτίας της εμπλοκής του ΔΝΤ». Το άρθρο αναφέρεται στην τρόικα ως «παιδί της ελληνικής κρίσης, που έχει φτάσει να συγκυβερνά σε όλο και μεγαλύτερο μέρος του ευρώ».

Όπως επισημαίνεται, η συμμετοχή του ΔΝΤ

είναι «αναπόφευκτη», ωστόσο η εφημερίδα περιμένει την κατάληξη της κρίσης, προκειμένου να γίνει μια αποτίμηση της όποιας βοήθειας του ΔΝΤ στην οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης.

Στο κείμενο, με τίτλο «η προβληματική κατασκευή της τρόικας», ο σχολιαστής Πάτρικ Βέλτερ, τονίζει ότι με την είσοδο του ΔΝΤ στην τρόικα που έχει καταλήξει πλέον να «συγκυβερνά ή να καθορίζει» την οικονομική πολιτική σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και στην Ισπανία, έχουν για πρώτη φορά λόγο τρίτες χώρες στην χάραξη πολιτικής εντός της Ευρωζώνης. Ανάμεσα στα ζητήματα που έχουν προκύψει είναι και η αυξανόμενη δυσφορία χωρών των αναπτυσσόμενων οικονομιών στο Συμβούλιο του ΔΝΤ, που δυσανασχετούν με την «προνομιακή μεταχείριση» που πιστεύουν ότι λαμβάνει η Ευρώπη.

Όπως αναφέρεται, το Ταμείο υποστηρίζει τη γραμμή ότι οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να μειώσουν με υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα σε υπερβολικά χαμηλά επίπεδα τις κρατικές δαπάνες ώστε να αποφευχθεί η ύφεση -εδώ, επισημαίνει το άρθρο, «βγαίνει ο κεϋνσιανισμός του Ταμείου, που έρχεται σε αντιπαράθεση με τη γερμανική βαρύτητα στην σταθερότητα, και από αυτή την άποψη συμβάλλει η παρουσία του ΔΝΤ στην αμερικανοποίηση της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής».

Ωστόσο, η παρουσία του ΔΝΤ δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα. «Εξαρχής η τρόικα ήταν προβληματική κατασκευή, γιατί δύο από τους τρεις φορείς έχουν βρεθεί λανθασμένα στην τριάδα ή θα πρέπει τουλάχιστον να αισθάνονται άβολα» γράφει.

Η Κομισιόν, υποστηρίζει, είναι «πολιτικοποιημένη» ενώ η ΕΚΤ δεν έχει δουλειά στην τρόικα, επειδή η Κεντρική Τράπεζα είναι υπεύθυνη για τη νομισματική πολιτική και «της λείπει όχι -ελπίζουμε- η ικανότητα, αλλά η νομιμοποίηση για την οικονομική πολιτική».

Το πόσο έχει εσωτερικεύσει η πλειοψηφία του συμβουλίου της ΕΚΤ αυτή την υπέρβαση, γράφει το άρθρο, φάνηκε στην περίπτωση της Κύπρου «στην οποία η νομισματική πολιτική έγινε μοχλός για να επιβληθούν μεταρρυθμίσεις, και έτσι η ΕΚΤ έχασε την αθωότητά της».