Στα όρια του παραλογισμού

Το να μειώνονται οι καταθέσεις για την πληρωμή των φόρων έχει ένα καλό και ένα κακό επακόλουθο, όπως συμβαίνει συνήθως στη ζωή: Το καλό είναι το καλό είναι ότι το κράτος εισπράττει από τους φόρους και μπορεί να λειτουργεί. Το κακό είναι ότι οι τράπεζες ξεμένουν από ρευστότητα. Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη σημαντικότερη παράμετρος, η οποία φαίνεται να διαφεύγει στους αρμόδιους: Τι γίνεται όταν δεν έχεις καταθέσεις... για να μειωθούν, όταν έχεις ήδη μειωμένες αποδοχές κατά το ήμισυ – ή και καθόλου – και όταν οι υποχρεώσεις

τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Η τελευταία περίπτωση, άλλωστε, αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των Πολιτών, οι οποίοι αγχώνονται και μόνον με την ιδέα ότι σε λίγο θα έρθει το 2014, που σημαίνει νέα καταβολή φόρων από εισοδήματα τα οποία δεν υπάρχουν.

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Φαίνεται ότι αυτό είναι απολύτως... ακατανόητο για τους παροικούντες το υπουργείο Οικονομικών με θέα την πλατεία Συντάγματος. Νομίζουν ότι επειδή ο Έλληνας παραδοσιακά θέλει να «έχει κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του» βρήκαν αγελάδα για να αρμέγουν: την ακίνητη περιουσία. Αναρωτιέται κανείς αν και οι ίδιοι μένουν σε «βάρκα», αν και από μία πρόχειρη ματιά στο «πόθεν έσχες τους»μπορεί εύκολα να συναχθεί το συμπέρασμα ότι έχουν και αυτοί ακίνητη περιουσία. Η διαφορά είναι ότι αν έχεις ακίνητη περιουσία που σου αποδίδει εισοδήματα δεν έχεις καμία ένσταση να πληρώσεις ό,τι σου αναλογεί. Αν όμως έχει κλειστά διαμερίσματα, σπίτια που ρημάζουν και χωράφια που ξέμειναν από το μακαρίτη τον παππού κι είναι πέτρες ή κηρυγμένο δάσος, τι κάνεις; Άλλωστε, κι αν ήθελες να απαλλαγείς – σε αυτό το σημείο φτάσαμε – από την ακίνητη περιουσία σου είναι αδύνατον. Κανείς δεν αγοράζει αν δεν πέσει η τιμή σε εξευτελιστικά επίπεδα. Αν όμως οι του Οικονομικών, που έχουν στοχοποιήσει σπίτια και αυτοκίνητο, έχουν κάποια μέθοδο «να τρώγονται» τα τούβλα, θα είχε λυθεί αυτομάτως το ζήτημα. Το κύριο είναι ότι όχι μόνον δεν «τρώγονται», αλλά ούτε και... ξεπουλιούνται. Γιατί περί αυτού, εν τέλει, πρόκειται. Και αυτό δεν αφορά στην ιδιωτική περιουσία, αλλά και σε εκείνη που προσφέρεται προς αποκρατικοποίηση. Έχουν πλακώσει οι πάσης φύσεως «αετονύχηδες», που βάζοντας στο πέτο την ταμπέλα «επενδυτές»έρχονται με την πεποίθηση ότι, λόγω της οικονομικής μας κατάστασης, μπορούν να πάρουν τα πάντα «μπιρ παρά. Φυσικά, όταν θα έρθουν οι καλές μέρες – γιατί θα έρθουν, όσο και αν κρώζουν περί του αντιθέτου -, τότε θα σκεφτούμε αν δίκαια έπραξαν οι αρμόδιοι. Πάντως η αλήθεια να λέγεται, αυτή τη στιγμή οι έντιμοι, οι φιλότιμοι, οι υπεύθυνοι Πολίτες δουλεύουν για να πληρώνουν τα αλλεπάλληλα φορολογικά χαράτσια τα οποία αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού, αν σκεφτεί κανείς ότι πρέπει να πληρώσουμε φόρους ακίνητους περιουσίας τριών ετών σε ένα εξάμηνο. Γιατί; Επειδή οι υπηρεσίες του κράτους δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Πόσο να αντέξει κανείς...

Το διαβάσαμε στον Ελεύθερο Τύπο