Ο Παπαδήμος και η “στρίγκλα” Θάτσερ…

“Ο σοσιαλισμός τελειώνει τη μέρα που τελειώνουν τα δανεικά”. Ο Λουκάς Παπαδήμος γνωρίζει ότι είχε δίκιο η Θάτσερ όταν το έλεγε αυτό. Απομένει να το καταλάβουμε και εμείς…

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Σε λίγη ώρα ο Λουκάς Παπαδήμος θα κάνει τις εξαγγελίες της κυβέρνησής του. Όσοι  γνωρίζουν τον άνδρα, ξέρουν ότι η βασική του αντίληψη για τα οικονομικά

δεν συμβαδίζει σε τίποτα σχεδόν με τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα. Δεν ξέρω αν θα μπορέσει να περάσει τη δική του γραμμή, αλλά θα ήταν ευχή Θεού να το κάνει.  Τι εννοώ;

Ο Παπαδήμος έχει εκφραστεί επανειλημμένα ότι δύο είναι οι γραμμές που έπρεπε να κινηθεί η κυβέρνηση εξαρχής για να αντιμετωπίσει το χάος. Η πρώτη είναι η δραστική μείωση του κράτους και των κρατικών δαπανών, ώστε σιγά, σιγά να φτάσει στα επίπεδα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών. Η δεύτερη είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η εκπόνηση ενός δίκαιου αλλά και αναπτυξιακού φορολογικού συστήματος. Με λίγα λόγια, ναι μεν θα έχεις μέτρα σαν κάποια από αυτά που έχουν παρθεί ήδη, μέτρα δύσκολα και σκληρά, όμως από την άλλη είναι παράλογο να εξοντώνεις τον ιδιωτικό τομέα και τους ανθρώπους του για να τα βγάλεις πέρα. Δεν μπορείς, ας πούμε, να ποινικοποιείς την ιδιωτική κατοικία και το αυτοκίνητο. Ο καθένας πρέπει να πληρώνει αυτά που του αναλογούν και από εκεί και πέρα όποιος βάζει λεφτά στην οικονομία να έχει και απαλλαγές.

Στους δύο αυτούς τομείς τα κόμματα μέχρι σήμερα απέτυχαν παταγωδώς. Στην πρώτη περίπτωση απέτυχαν, κατά τη γνώμη μου, εσκεμμένα. Το κράτος είναι η κομματική περιουσία. Αν το χάσουν από τα χέρια τους, χάνουν το κοινό τους, τη “δεξαμενή” που αλιεύουν ψήφους ενώ κάποιοι χάνουν και την κονόμα τους. Κακά τα ψέματα, λοιπόν, παραμύθι ήταν οι τάχα προσπάθειες για μείωση του κράτους και για περιορισμό των προσλήψεων. Ωραίο είναι να μην απολύεται κανείς, αλλά αν είναι έτσι πρέπει αν δίνονται λεφτά και στις ιδιωτικές εταιρείες, όπως δίνονται στο κράτος,  για να μπορούν κι αυτές να πληρώνουν τους υπαλλήλους του και να μην έχουμε 1.000.000 άνεργους. Να επικρατήσει, δηλαδή, η αρχή της ισότητας. Δεν μπορεί οι Ελληνες να είναι χωρισμένοι σε μια κοινωνία δύο ταχυτήτων –ώστε οι μισοί να πληρώνουν τους άλλους μισούς.

Όσο για τη φοροδιαφυγή, πιστεύω ότι και πάλι τα κόμματα φταίνε. Όσο υπήρχαν τα  δανεικά, για χρόνια άφηναν –ασφαλώς για ψηφοθηρικούς λόγους- σε καθεστώς ασυδοσίας ολόκληρους κλάδους. Αλλά όπως έχει πει πολύ σωστά μια “κακή” κυρία,  η οποία παλινόρθωσε τη Μ. Βρετανία, μια κυρία που έχω σκυλοβρίσει στον πρότερο βίο μου, η Μάργκαρετ Θάτσερ, “ο σοσιαλισμός τελειώνει τη μέρα που τελειώνουν τα δανεικά“. Σόρι αλλά είχε δίκιο η στρίγκλα, έστω κι αν στην περίπτωση μας δεν μιλάμε για σοσιαλισμό, αλλά για μία κατάσταση “ανατολικού μπλοκ“. Το έχω ξαναγράψει, για μένα η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα του κρατικού καπιταλισμού. Το πρωί δουλεύεις σε καπιταλιστικό περιβάλλον και το βράδυ έχεις απαιτήσεις  σοσιαλιστικού…

Διαβάστε ακόμα:
* Το έργο και οι στόχοι της κυβέρνησης

* Η σύνθεση της