Νέα πρόκληση Ρεπούση – Εθνικός μύθος ο χορός του Ζαλόγγου

Με νέα αμφισβήτηση επανήλθε η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση, η οποία σε ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε χαρακτήρισε «εθνικό μύθο» τον χορό του Ζαλόγγου.

Όταν η βουλευτής Πειραιά ρωτήθηκε για το συγκεκριμένο θέμα απάντησε πως “μέσα στην ιστορία και την

διαδρομή κάθε λαός που χειρίζεται την ιστορία του και για συγκεκριμένους λόγους δημιουργεί διάφορους εθνικούς μύθους, οι οποίοι χρειάζονται για εθνικοπατριωτικούς λόγους“.

Η ιστορικός υπερασπίστηκε για άλλη μια φορά την άποψή της, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιοφωνικό σταθμό Alpha, σε ό,τι έχει να κάνει με τη Γενοκτονία των Ποντίων, τονίζοντας πως «η ιστορική επιστήμη δεν είναι αναγκασμένη να δέχεται τις αποφάσεις των κοινοβουλίων».

Σε ό,τι αφορά το… “συνωστισμό” στο λιμάνι της Σμύρνης κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Μαρία Ρεπούση υποστήριξε:

“Υπήρξε μεγάλη εκμετάλλευση. Ακόμα φέρνουν στην επιφάνεια βιβλίο που έγραψα και η λέξη συνωστίζονται διορθώθηκε αμέσως. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό σχολικό βιβλίο, είχε μια ατυχή έκφραση, διορθώθηκε αμέσως. Δεν υπήρχε η λέξη ”συνωστισμός” υπήρχε το ρήμα στην περιγραφή μιας αθρόας προσέλευσης. Εμείς αμέσως είπαμε τελικά πως δεν είναι σωστή η λέξη συνωστισμός επειδή προσβάλλει τις μνήμες ανθρώπων. Δεν θέλαμε να πούμε ότι στη Σμύρνη έγινε “συνωστισμός”.

Η λέξη άλλαξε και μπήκε μία άλλη λέξη για να περιγραφτεί καλύτερα η αθρόα προσέλευση των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης την ώρα που προσπαθούσαν να σωθούν. Εξ αρχής υπήρχε μόνο το ρήμα. Δεν υπήρξε ηθελημένη προσπάθεια αλλαγής και προσβολής της μνήμης. Στο σημερινό βιβλίο δεν υπάρχει η λέξη αυτή“.

Άμεση ήταν η απάντηση του βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ και Πρόεδρου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γιάννη Μιχελάκη, με ανάρτηση στους προσωπικούς λογαριασμούς του σε Facebook και Twitter όπου και έγραψε:

¨Η …αβάσταχτη ιστορική ελαφρότητα της κυρίας Ρεπούση

«Για να ξεπαστρέψεις ένα λαό, του αφαιρείς πρώτα τη μνήμη. Καταστρέφεις τα βιβλία του, τον πολιτισμό του, την ιστορία του. Και κάποιος άλλος του γράφει βιβλία, του δίνει πολιτισμό και επινοεί για λογαριασμό του άλλη ιστορία. Έπειτα, ο λαός αρχίζει σιγά σιγά να ξεχνά ποιος είναι και ποιος ήταν. Ακόμη πιο γρήγορα θα τον ξεχάσει ο κόσμος γύρω του».

Αυτά έγραφε ο Μίλαν Κούντερα στο «Βιβλίο του γέλιου και της λήθης» το 1978, με σκοπό να αφυπνίσει τους συμπατριώτες του.
Εκείνοι αφυπνίστηκαν! Η κυρία Ρεπούση ;”

”