Ναι, η Τσέλσι χζζζζζζ (νίκησε)…

Ο Πέτρος Κωστόπουλος έπασχε από αϋπνίες. Μέχρι που είδε το Τσέλσι-Μπαρτσελόνα και από τότε κοιμάται σαν πουλάκι…

Μα καλά, είναι δυνατόν; Έτσι θέλει να πάρει η Τσέλσι το Τσάμπιονς Λιγκ; ΟΚ, εγώ είμαι Μπάρτσα, ίσως περισσότερο και από Ολυμπιακός. Τόσο δηλαδή που έχω αρχίσει να λέω το «-σ», «-θ». Και εννοείται ότι ζοχαδιάζω όταν η ομάδα μου χάνει. Βασικά θα μπορούσες να πεις ότι παύω να είμαι αντικειμενικός, όμως κακά τα ψέματα… ΤΙ ΜΑΤΣ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ; Έντεκα μπλε

τύποι πίσω, τοποθετημένοι σε εθνικοπατριωτικό σχηματισμό «Ρεχάγκελ» κόντρα στην Τσεχία το 2004.

Και να ‘ταν μόνο αυτό; Αντί να φάνε «ντόρτια» οι Λονδρέζοι, κατάφεραν με ένα και μοναδικό σουτ στην εστία, να κερδίσουν κιόλας! Κόντρα βέβαια σε μια νωθρή «Μπάρτσα» που λες και το μόνο που την ένοιαζε ήταν να μην κουραστεί ενόψει του σαββατιάτικου clasico. Είχε και αυτόν τον Σάντσες μπροστά, ο οποίος εξελίσσεται σε μέγα χασογκόλη, βάλε και τα δύο δοκάρια στην εξίσωση και έχεις την εικόνα. Α, φυσικά plus το γεγονός ότι δεν είχε κι έναν αντι-Τσεχ κάτω από τα δοκάρια της, αφού ο κανονικός Τσεχ έπιανε και άουτ στην αντίπερα όχθη.

Στο μεταξύ, αυτό που αναρωτιέμαι είναι το εξής: Αν έπαιξε έτσι η Τσέλσι στον Στάμφορντ Μπριτζ, στο Καμπ Νου πως θα κατέβει; Θα φέρουν τσιμεντόλιθους και τούβλα να το χτίσουν; Θα βάλουν τον Ντρογκμπά δεύτερο τερματοφύλακα; Α, μιας και είπα Ντρογκμπά, δεν λέω ματσάρα έκανε χθες ο κερατάς, αλλά τόσο παραμύθι και τόση καθυστέρηση δεν αξίζει ρε πούστη σε ένα μεγάλο παίκτη. Μία η κοιλιά του, μία το κεφάλι του, μία τα αρχίδια του, σε κάθε επαφή έλεγες τώρα θα τον πάνε νεκροτομείο. Βασικά τρελαίνομαι όταν σπουδαίοι παίκτες κάνουν καραγκιοζιλίκια. Αυτά είναι για κάτι τύπους σαν τον Πέπε ή τον Μεϊρέλες. Που δολοφονούν τον αντίπαλο και μετά χτυπιούνται σαν την Λίντα Μπλερ στον Εξορκιστή.

Τέλος πάντων, δεν πιστεύω ότι η Τσέλσι θα καταφέρει να έχει την ίδια κωλοφαρδία και στο δεύτερο ματς, ακόμα κι αν συνεχίσει να παίζει αυτού του τύπου το αντι-ποδόσφαιρο. Θα μου πεις στην μπάλα υπάρχουν δύο θεωρίες: Η μία λέει θα παίξω στα ίσια και θα κερδίσω και η άλλη λέει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ενίοτε και τα έξω. Βραχυπρόθεσμα, λοιπόν, και η δεύτερη πολιτική μπορεί να κερδίσει. Αλλά από την άλλη ρωτάω  εγώ: Ποιος θυμάται, κύριοι, την Ίντερ του Μουρίνιο; Ναι, το πήρε το Κύπελλο αλλά την επομένη κιόλας έσβησε από τη μνήμη σαν να μην υπήρξε ποδοσφαιρικά. Αντίθετα, η συμμορία των Καταλανών «νάνων» γράφει ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Μόνο και μόνο για αυτό θα είναι κρίμα να δεις μια γερασμένη Τσέλσι με απύθμενη κωλοφαρδία να περνάει στον τελικό.

Διαβάστε ακόμα:

* Γιατί δεν γουστάρω τον CR7

* Δεν έχει ταβάνι ο Messi

* Ronaldo… 700 ίππων (vid)