Γιατί δεν φαίνεται Grexit

Εάν αναβληθεί, λόγω εκλογών, η νέα μεγάλη «παράσταση», του «Θεάτρου Σκιών» που, ως διασκεδαστές της Ευρώπης, προγραμματίζουμε στην λήξη (τέλος Ιουνίου) του «προσυμφώνου» δανεικών, οφείλουμε να αποζημιώσουμε τα κοινοβούλια της Ευρώπης και ειδικότερα το Γερμανικό για όσα «εισιτήρια»… προπλήρωσαν εγκρίνοντας την ελληνική πρόταση που περιέχει την «περίληψη της παράστασης». Και επειδή ούτε και γι’ αυτό θα φανούμε ικανοί, το Grexit δεν εξυπηρετεί κανένα.

Γράφει ο Γιώργος Κράλογλου

Εάν, αντιθέτως, δεν αναβληθεί

και δοθεί κανονικά (από την 1η Ιουλίου 2015 μέχρι το τέλος του χρόνου) το μόνο βέβαιο είναι ότι οι Έλληνες θα μονιμοποιηθούν ως αποκλειστικοί διασκεδαστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί κανένα άλλο κράτος μέλος (εντός και εκτός της Ευρωζώνης) δεν πρόκειται να αντιγράψει την «επαναστατική» γραφικότητα και κατάντια μας.

Και σε ό,τι αφορά τον χαρακτηρισμό μας ως διασκεδαστές της Ευρώπης δεν απαιτείται ειδική ανάλυση. Φτάνει μόνο μια ειδική ανάγνωση… του παγκόσμιου Τύπου και των καθημερινών σατιρικών εκπομπών της ευρωπαϊκής τηλεόρασης.

Αλλά για να αντικρούσουμε τον χαρακτηρισμό, ως των γραφικών στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, θα απαιτηθεί να αναλύσουμε και να εξηγήσουμε την συμπεριφορά μας εφ’ όσον παραμένουμε με το χέρι τεντωμένο και τρεμάμενο για δανεικά.

Να τους εξηγήσουμε δηλαδή πως είναι δυνατόν μια χώρα με χρέος κοντά στο 180% του ΑΕΠ που δεν παράγει τίποτε, χωρίς δυνατότητες ανταγωνιστικότητας και με αντιαναπτυξιακή λογική σε όλες τις επιλογές για την οικονομία (από τις επενδύσεις μέχρι το κόστος παραγωγής, το κέρδος και την φορολογία) μπορεί να μιλάει για ζουρνάδες και για νταούλια στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Να τους μάθουμε το μυστικό μας… πως είναι δυνατόν χωρίς πλεονάσματα να πραγματοποιήσουμε τις εξαγγελίες της ΔΕΘ για μέτρα ανθρωπιστικής αποκατάστασης αδικιών ή και στις παροχές ακόμη και για το σύστημα υγείας όταν οι δανειστές είναι απέναντί μας.

Να τους εξηγήσουμε πως εννοούμε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας όταν επιμένουμε σε κλειστή σοβιετικού τύπου οικονομία με κρατική παρουσία στο 75% και με κρατικά μονοπώλια από την ενέργεια, τα νερά, τις μεταφορές, τον ορυκτό πλούτο μέχρι και την παραγωγή ζάχαρης…

Να τους δώσουμε να καταλάβουν πως είναι δυνατόν ΄σε μια χώρα που δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς δανεικά ο πρωθυπουργός της και ο υπουργός Οικονομικών κ.κ. Τσίπρας και Βαρουφάκης να μιλάνε για ιδιωτικοποιήσεις, αλλά ο υπουργός Ανασυγκρότησης κ. Λαφαζάνης να απαγορεύει (με προσωπική του απόφαση) τις αποκρατικοποιήσεις στην ενέργεια.

Να τους μάθουμε πως γίνεται να περιμένουμε εντός του Ιουλίου 2015 έναρξη αξιολόγησης της προσωρινής τετράμηνης συμφωνίας, αλλά πριν την αξιολόγηση και την κοστολόγηση της πρότασής μας να φορτώνουμε τον προϋπολογισμό με κόστος μέτρων (έστω και κοινωνικών) χωρίς ισοδύναμα στην περίπτωση απόρριψή τους από την αξιολόγηση.

Να τους αναλύσουμε πως μιλάμε για ανάπτυξη σε μια χώρα όπου η ενεργειακή της υποδομή είναι αδύνατον να στηρίξει απαιτήσεις από (ανέλπιστη) ανάπτυξη έστω και κατά 1%, αφού το κρατικό ενεργειακό μονοπώλιο (λόγω ζημιών που προκαλεί το ίδιο το κράτος) αδυνατεί να κάνει επενδύσεις και καταφεύγει στις εισαγωγές ρεύματος και όταν αυξάνεται η ζήτηση από την λειτουργία των αιρ κοντίσιον…

Να τους απαντήσουμε γιατί, κατά παράβαση των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν ανοίγουμε τις κλειστές αγορές και δεν απελευθερώνουμε την οικονομία από τα συντεχνιακά κυκλώματα χάνοντας έτσι και επενδύσεις και στρατηγικούς επενδυτές και μείωση του κόστους παραγωγής και υπηρεσιών λόγω ανταγωνισμού, όπως έχει συμβεί ήδη στους τομείς τηλεφωνίας και ταχυδρομείων.

Να τους μάθουμε την μοναδική ελληνική «συνταγή» εκσυγχρονισμού του κράτους χωρίς προσλήψεις νέων παιδιών με προσόντα και ειδικές δυνατότητες αλλά μόνο με επαναπρόσληψη όσων απολύθηκαν μετά από αξιολόγηση και διαπιστώσεις αντιπαραγωγικότητας.

Να τους εξηγήσουμε πως γίνεται, ως χώρα μέλος της Ε.Ε., να αγνοούμε 1.500.000 άνεργους αφού εκτός από πρόσληψη στο κράτος (οικονομικά αδύνατη) και επιδοτούμενη ανεργία (με πόρους που εξασφαλίζουν μόνο τα μνημόνια) αποκλείεται να απορροφηθούν στην ραγδαίως φθίνουσα ιδιωτική οικονομία που εμφανώς εχθρεύεται η κατά 75% κλειστή κρατική.

Είμαστε εντελώς αφελείς όσοι επιμένουμε ότι (εντός της Ε.Ε. και του ευρώ) είναι δυνατόν (με θαύμα) να λύσουμε τα ογκωδέστατα προβλήματα ανεργίας και ανάκαμψης χωρίς απελευθέρωση της κλειστής κρατικής οικονομίας, χωρίς ιδιωτικές επενδύσεις (ιδίως) στην δευτερογενή παραγωγή, χωρίς να ενεργοποιήσουμε τις αξιοθαύμαστες δυνάμεις που έχει ο Έλληνας ως ιδιώτης και όχι ως βολεμένος κρατικός υπάλληλος. Βεβαίως υπάρχει και η τριτοκοσμική «λύση» Grexit...

Το διαβάσαμε στο Capital.gr

The post Γιατί δεν φαίνεται Grexit appeared first on KoolNews.