Ευρωζώνη: Σπάνε και τα τελευταία ταμπού!

Οι αναλυτές εκτιμούν πως το επόμενο εξάμηνο θα είναι και το πιο καθοριστικό για την επιβίωση του ευρώ.

Έσπασε και το τελευταίο ταμπού στην Ευρωζώνη. Μέχρι τώρα, αξιωματούχοι και κεντρικοί τραπεζίτες απέφευγαν να μιλήσουν ανοικτά για κατάρρευση του ευρώ και προσπαθούσαν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις γύρω από το σχετικό θέμα. Όμως, τις τελευταίες ημέρες οι αξιωματούχοι δεν διστάζουν να παραδεχτούν πως η Ευρωζώνη κινδυνεύει με διάλυση.

Ακόμα και όσοι είναι υπεύθυνοι για τον ίδιο το μηχανισμό που υποτίθεται ότι θα σώσει το ευρώ, δεν πιστεύουν πια ότι το έργο τους θα στεφθεί από επιτυχία. Το προσχέδιο του επίσημου ενημερωτικού για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης EFSF, το οποίο διέρρευσε την προηγούμενη Παρασκευή στους Financial Times, προειδοποιούσε τους υποψήφιους επενδυτές του fund ότι το ευρώ μπορεί να διασπαστεί ή ακόμα και να πάψει εντελώς να υφίσταται ως νόμιμο νόμισμα.

Έπειτα από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η αποκάλυψη, οι υπεύθυνοι αποφάσισαν τελικά να μην συμπεριλάβουν την προειδοποίηση για το ρίσκο του ευρώ στην επίσημη έκδοση του ενημερωτικού. Aλλά και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, προειδοποίησε πως τυχόν διάσπαση της Ευρωζώνης θα έφερνε ακόμα μεγαλύτερες οικονομικές δυσκολίες για τις χώρες που θα εγκατέλειπαν το ευρώ. Τα σχόλιά του, που έγιναν σε συνέντευξη που παραχώρησε στους Financial Times, αποτελούν μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τη στάση που τηρούσε έως τώρα ο προκάτοχός του, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, αφού συζητήσεις περί διάσπασης της Ευρωζώνης αποτελούσαν ταμπού για την κεντρική τράπεζα.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μία τεράστια διαφορά στην επίσημη ρητορική των Ευρωπαίων, αφού έως πρότινος, όλοι οι αξιωματούχοι επέμεναν ότι η διάλυση της Ευρωζώνης είναι αδιανόητη. Τον περασμένο μήνα, Νικολά Σαρκοζί και Άνγκελα Μέρκελ παραδέχτηκαν για πρώτη φορά το ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση.

Αυτό που καταδεικνύεται μετά το φιάσκο της Συνόδου Κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου είναι πως οι πολιτικοί της Ευρώπης δεν μπορούν να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων. Οι αγορές αποδόμησαν πολύ γρήγορα τις αποφάσεις της Συνόδου, καθώς διαπίστωσαν πως αποτελούν μια… τρύπα στο νερό.

Οι αγορές και οι επενδυτές περίμεναν να ακούσουν ποιος θα εξασφαλίσει ότι θα πάρουν τα λεφτά τους -λεφτά που έχουν δανείσει με τη μορφή ομολόγων στα κράτη και ουσιαστικά χρηματοδοτούν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Αντιθέτως, άκουσαν για 200 δισ. ευρώ που με κάποια πολύπλοκη διαδρομή θα πήγαιναν στο ΔΝΤ και από κει ξανά πίσω στις χώρες που θα τα χρειαστούν. Άκουσαν πως τα δύο ευρωπαϊκά ταμεία, προσωρινό και μόνιμο, όλα και όλα θα μαζέψουν 500 δισ. ευρώ. Άκουσαν ότι οι 26 από τους 27 εταίρους θα συντονίσουν τα δημόσια οικονομικά τους… από το Μάρτη και τέλος ότι εκ παραδρομής οι πρόεδροι και πρωθυπουργοί αγνόησαν ή δεν έλαβαν παντελώς τις απαραίτητες νομικές συμβουλές, με αποτέλεσμα ολόκληρη η παλέτα των αποφάσεών τους να είναι στον αέρα.

Η ανεπάρκεια των πολιτικών φέρνει στο προσκήνιο τα ε