Τι γνωρίζετε για την ωτίτιδα;

Η ωτίτιδα φέρνει πόνο, πιθανά πυρετό, ναυτία, εμετό, απώλεια της ισορροπίας, ενίοτε και έκκριση υγρού από το αυτί, σε συνδυασμό με μείωση της ακοής. Η μέση ωτίτιδα, σε αντιδιαστολή με την εξωτερική ωτίτιδα του Καλοκαιριού, είναι φλεγμονή του αυτιού που θέλει προσοχή και θεραπευτική αγωγή από γιατρό. Συναντάται σε ενήλικες, αλλά και παιδιά, ιδίως αυτά της προσχολικής ηλικίας.

Οι «μέσες ωτίτιδες» προσβάλλουν το μέσο αυτί, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στο τύμπανο και το λαβύρινθο. Εκδηλώνονται ύστερα από ίωση, κρυολόγημα, γρίπη, ιγμορίτιδα,

που οφείλονται κυρίως σε μικρόβια, όπως ο σταφυλόκοκκος, ο πνευμονιόκοκκος και ο στρεπτόκοκκος.

Τα συμπτώματα είναι ίδια με εκείνα των εξωτερικών ωτίτιδων, αλλά πιο έντονα, ενώ ο ασθενής παρουσιάζει και πυρετό. Προκαλούν απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας, με αποτέλεσμα το έσω αυτί να μην αερίζεται και η πίεση να είναι μικρότερη από ό,τι στο εξωτερικό περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής νιώθει έντονο πόνο.

Η ευσταχιανή σάλπιγγα είναι ένας μικρός σωλήνας που ενώνει το αυτί με τη μύτη, ειδικότερα το μέσο αυτί με το ρινοφάρυγγα, και έχει ρόλο-κλειδί, καθώς επιτρέπει την ανανέωση του αέρα στο μέσο αυτί και την απομάκρυνση των υγρών προς τη στοματική κοιλότητα. Επίσης, εξισορροπεί την πίεση μέσα στο αυτί με αυτήν του εξωτερικού περιβάλλοντος.

Ανάλογα με τα συμπτώματά τους, οι μέσες ωτίτιδες διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

Οξείες πυώδεις ωτίτιδες

Ο βλεννογόνος του έσω αυτιού εκκρίνει πύον. Ο ασθενής νιώθει συνεχή οξύ πόνο, παροδικό περιορισμό της ακοής και, στις περιπτώσεις που δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα η λοίμωξη με την κατάλληλη αντιβίωση, μπορεί να προκληθεί ρήξη τυμπάνου από το πύον. Σε σπάνιες περιπτώσεις, το πύον μπορεί να εισχωρήσει βαθύτερα στον εγκέφαλο και να προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα (μαστοειδίτιδα, μηνιγγίτιδα).

Αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά, ευρέος φάσματος ή ειδικό αντιβιοτικό, εφόσον έχει ταυτοποιηθεί το μικρόβιο. Επιπρόσθετη φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται περιλαμβάνει αναλγητικά, αντιπυρετικά και αποσυμφορητικά της μύτης.

Εκκριτικές ωτίτιδες

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι πυώδεις ωτίτιδες αντιμετωπίζονται ριζικά. Όμως, κάποιες φορές, η αγωγή «καταφέρνει» μεν να απομακρύνει το πύον, αλλά τα αυτιά συνεχίζουν να εκκρίνουν υγρό, οπότε πια η ωτίτιδα αποκτά χρόνιο χαρακτήρα και χαρακτηρίζεται ως «εκκριτική». Αυτός ο τύπος ωτίτιδας εμφανίζεται πολύ συχνά στα παιδιά, χωρίς απαραίτητα να έχει προηγηθεί οξεία πυώδης ωτίτιδα. Οφείλεται κυρίως σε ιούς και σπανιότερα στα μικρόβια του αιμόφιλου και του πνευμονιόκοκκου. Στις περιπτώσεις αυτές κρίνεται αναγκαία η λήψη ειδικού αντιβιοτικού.

Συνήθως, αρκούν τα αναλγητικά και αντιπυρετικά, καθώς και τα αποιδηματικά σκευάσματα, τα οποία βοηθούν στην υποχώρηση του πρηξίματος. Επιπλέον, μικροί και μεγάλοι μπορούν να κάνουν απλές ασκήσεις για να ανοίξει η ευσταχιανή σάλπιγγα, όπως να μασούν τσίχλες και καραμέλες, να φουσκώνουν μπαλόνια, να φυσούν τη μύτη τους. Τέλος, σε περίπτωση που συνυπάρχει