Πήγε στην Κύπρο να παίξει ποδόσφαιρο και μπήκε φυλακή!

Το όνομα Ισμαϊλ Νταντζάτζι, ασφαλώς και δεν σας λέει τίποτα. Ούτε σε εμάς, μέχρι πριν λίγες μέρες. Ένα τηλεφώνημα, όμως, ήταν αρκετό για να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Η ιστορία του 29χρονου από τη Σιέρα Λεόνε έχει δύο πτυχές: Την κυνική και τη συναισθηματική. Κυνική (όπως είναι και ο Νόμος), διότι η Κυπριακή Δημοκρατία έθεσε σε λειτουργία τα κρατητήρια της Κοφίνου το 2012, για να κρατούνται οι παράνομοι (μέχρι να απελαθούν) και συναισθηματική, διότι ο Νταντζάτζι, ούτε έκλεψε ούτε σκότωσε, αλλά βρίσκεται εδώ και πέντε μήνες στη φυλακή. Το «έγκλημά» του, ήταν η λήξη της άδειας παραμονής

του στην Κύπρο.
Όπως δημοσιεύουμε στη σημερινή έκδοση του «Goal», ο Νταντζάτζι είναι ποδοσφαιριστής. Η ατυχία του, ήταν ότι εργοδοτήθηκε από τον Κέδρο Αγίας Μαρίνας, στη σεζόν 2011-12, με την ομάδα του να υποβιβάζεται από την 4η κατηγορία και να διακόπτει το συμβόλαιό του. Κι ενώ αυτός ζητούσε επίμονα από τους παράγοντες να τον βοηθήσουν να ανανεώσει την άδεια παραμονής του, δεν βρήκε ανταπόκριση.
Με αποτέλεσμα, στις 5 Φεβρουαρίου 2013 (κι ενώ αυτός αγωνιζόταν, πλέον, στο Φρέναρος) να συλληφθεί από την Αστυνομία και να οδηγηθεί, καταρχήν στο αστυνομικό τμήμα Αμμοχώστου και στη συνέχεια στα Κρατητήρια της Κοφίνου. Η ειρωνεία είναι ότι, στις 7 Φεβρουαρίου, είχε ραντεβού στο Τμήμα Μετανάστευσης στη Λευκωσία, για να ανανεώσει την άδεια παραμονής του! Δεν πρόλαβε, αφού του «έκοψε» τη φόρα το «χέρι του Νόμου».
Την περασμένη Δευτέρα επισκεφτήκαμε τον Αφρικανό στα Κρατητήρια της Κοφίνου και μόλις μας είδε, βούρκωσαν τα μάτια του: «Είσαι ο δεύτερος που με επισκέπτεται, σε διάστημα πέντε μηνών. Τον Φλεβάρη ήρθε να με δει κάποιος δικηγόρος κι από τότε, τίποτα! Με έχουν ξεχάσει όλοι και "κόλλησα" εδώ, λες και είμαι εγκληματίας», ήταν τα πρώτα του λόγια, μπροστά στο άγρυπνο μάτι των δύο αστυνομικών στην αίθουσα, που παρακολουθούσαν κάθε μας κίνηση.
Τι ακριβώς θέλει ο Νταντζάτζι, ο οποίος έχασε, σε διάστημα 18 μηνών, την μητέρα και τον μεγάλο αδελφό του; «Ζητώ να βρω κάποιον άνθρωπο να ενδιαφερθεί για μένα. Δεν θέλω να επιστρέψω στη Σιέρα Λεόνε. Ας με αφήσουν ελεύθερο, να ψάξω να βρω ομάδα στην Κύπρο ή να πάω στην Αμερική, όπου έχω συγγενείς».
Και πρόσθεσε: «Δεν λέω, μου συμπεριφέρονται καλά εδώ μέσα, αλλά θέλω να φύγω, να νιώσω ελεύθερος! Δεν υπάρχει κανείς να με βοηθήσει; Τι συμβαίνει στην Κύπρο; Ζω σ' αυτό τον τόπο εδώ και δέκα χρόνια και ξέρω ότι οι Κύπριοι είναι καλοί άνθρωποι. Τώρα, ζητώ τη βοήθειά τους, γιατί μόνο στο Θεό εναποθέτω, πλέον, τις ελπίδες μου».
Έντιμε κύριε υπουργέ Εσωτερικών, έχετε υπόψη σας την περίπτωση; Αν όχι, ενημερωθείτε τάχιστα. Είμαστε σίγουροι ότι μπορείτε να βοηθήσετε. Δεν είναι θέμα ρουσφετιού, αλλά ανθρωπιάς.
Ο Νταντζάτζι θα πρέπει, είτε να αφεθεί ελεύθερος για να μπορέσει να εξασφαλίσει βίζα για τις ΗΠΑ είτε να απελαθεί (κι ας επιμένει να μην θέλει να επιστρέψει στη Σιέρα Λεόνε, γιατί δεν μπορεί να τα έχει όλα δικά του). Πάντως, σίγουρα δεν πρέπει να μείνει άλλη μέρα στη φυλακή.
Από τη Νέα Σαλαμίνα στην Κοφίνου
Η καριέρα του Ισμαϊλ Νταντζάτζι στην Κύπρο δεν «κρύβει» κάτι το σπουδαίο. Ο επιθετικός από τη Σιέρα Λεόνε ήρθε (παρέα με τον Τζούλιους Γούμπεϊ) το καλοκαίρι του 2003 για λογαριασμό της Νέας Σαλαμίνας κι ενώ είχε μόλις κλείσει τα 19 του χρόνια. Η Σαλαμίνα, τότε, αγωνιζόταν στην 2η κατηγορία και ο Νταντζάτζι, για διάστημα δύο χρόνων, παραχωρούνταν δανεικός σε διάφορες ομάδες.
Το 2005 «χτύπησε» το μάτι του τότε προπονητή του Ολυμπιακού, Ράινερ Ράουφμαν, που τον πήρε στον Τακτακαλά, αλλά έξι μήνες αργότερα, άρχισε η πραγματική του «Οδύσσεια», στις «μικρές» κατηγορίες.
Τον Ιανουάριο του 2006 έφυγε από τον Ολυμπιακό και αγωνίστηκε, κατά σειρά, στο ΘΟΪ Λακατάμιας, την Αναγέννηση Δερύνειας, τον Ορφέα Λευκωσίας, τον Σπάρτακο Κιτίου, τον Κ&Ε Τραχωνίου, τον Κέδρο Αγίας Μαρίνας (με προπονητή τον Κώστα Μαλέκο) και το Φρέναρος.
Εδώ και πέντε μήνες, χωρίς τη δική του συγκατάθεση και υπογραφή, ανήκει στην «FC Κρατητήρια Κοφίνου». Και δυστυχώς γι' αυτόν, δεν τίθεται θέμα ανανέωσης συμβολαίου. Αυτή, γίνεται αυτόματα...

Πηγή: sentragoal.com.cy