Ο δύσκολος τρόπος και ο… Θεός

Στήριξη όχι... βάρος

Του Ηλία Τομαρά αρχισυντάκτη του aek365

Πάλεψε, απείλησε, ήταν σαφώς καλύτερη αλλά τελικά αυτό δεν έφτανε. Η χρονιά ξεκίνησε για την ΑΕΚ με τον δύσκολο τρόπο αλλά μήπως περιμένουμε για φέτος κάτι εύκολο; Η ομάδα έχει μπροστά της μια σεζόν που θέλει γερά νεύρα και υπομονή. Μια σεζόν που δεν έχει χώρο για... πρώιμες γκρίνιες και επιπόλαιες κριτικές.

Όλοι είδαμε τι προσπάθεια έγινε από την ομάδα και πως ήρθε αυτή η ήττα και όλοι ξέρουμε ποιοι έχουν ευθύνη για την κατάσταση στον σύλλογο και ποιοι όχι. Πρέπει λοιπόν αυτά τα παιδιά να νιώσουν ότι ο κόσμος είναι στο πλευρό τους και όσοι δεν αντέχουν, γιατί έχουν μάθει αλλιώς την ΑΕΚ, απλά να μην προσθέτουν βάρος στις πλάτες τους.

Η πρώτη εικόνα της Ένωσης ήταν ελπιδοφόρα και τα περιθώρια βελτίωσης μεγάλα. Φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι η ομάδα είναι οργανωμένη αλλά και αυτό που «φώναζε» ο Βλάχος για το πρόβλημα στη φυσική κατάσταση (κυρίως στη δύναμη). Επιπλέον το πρώτο ματς έδειξε ότι ο Γιάγκο δεν μπορεί να ανταποκριθεί ως αμυντικό χαφ (δεν είναι άλλωστε η θέση του). Δύο έμπειροι παίκτες έρχονται αλλά και ένα μεγάλο ταλέντο. Με προσπάθεια σαν την σημερινή και ανάλογη εικόνα στις εξέδρες του ΟΑΚΑ αυτή η ΑΕΚ θα μας κάνει να χαμογελάσουμε.

Δεν μας θέλει ούτε ο Θεός, θα τον νικήσουμε κι αυτόν

Του Θοδωρή Καρβουνιάρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek365

Η απογοήτευση είναι τόσο έντονη, που χωρίς καμία υπερβολή, νοιώθω τόσο... άδειος, όσο μετά από εκείνο το ματς με τον Ιωνικό πριν 7 χρόνια. Ίσως επειδή η πίστη μου γι' αυτά τα παιδιά - για το γεγονός ότι ακόμα και ο πιο... σκληρόκαρδος μπορεί να νοιώσει την αγάπη, το πάθος και την αφοσίωσή τους που βγάζουν και δείχνουν για την ΑΕΚ, είναι εφάμιλλη με εκείνη τη χρονιά - όταν από το... πουθενά στο ξεκίνημα φτάσαμε να χάσουμε το πρωτάθλημα από ένα ματς. Από το... μηδέν ξεκινήσαμε τότε, από το... μηδέν ξεκινάμε και τώρα. Σήμερα, τα πράγματα εννοείται πως είναι πιο δύσκολα. Δύσκολα, θα καταφέρουμε να ζήσουμε στιγμές της σεζόν 2004-05. Όμως η ζωή προχωρά. Πίσω οφείλουμε να κοιτάμε μόνο για να βλέπουμε τα λάθη μας, για να μη τα επαναλάβουμε. Τώρα κοιτάμε το σήμερα και (το ξαναγράφω) με υπομονή, στήριξη, δύναμη και... σιωπή, καλούμαστε όλοι να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά που απόψε έδειξαν πολλά.

Πριν το ματς είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα νιώθατε αυτό που είπε ο Τσιώλης στη συνέντευξη Τύπου... Περιμένατε, δηλαδή, μία ΑΕΚ να μπαίνει στο γήπεδο και να χάνει άνετα από τον πιο έτοιμο Αστέρα. Προσωπικά, δεν ήμουν προετοιμασμένος να γράψω ήττα της ΑΕΚ απόψε. Και όσο περνούσε η ώρα του αγώνα, όλο και πιο πολύ πίστευα ότι ένα γκολ θα έμπαινε και μέσα από την εξαιρετική αμυντική τακτική της ομάδας σε όλο το παιχνίδι, το 1-0 θα ήταν ικανό να δώσει στην ΑΕΚ τη νίκη. Έγινε ακριβώς το αντίθετο. Ένα λάθος τόσο κρίσιμο και 0-1. Δεν γύριζε μετά. Φαινόταν. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα λυθεί στο μέλλον, όταν τα πιτσιρίκια πάρουν δύναμη, στήριξη και δύναμη.

Κρατάω απόψε το γεγονός ότι η ομά