Αραβίδης: Για τη φανέλα της ΑΕΚ θα δίνω ό,τι έχω

Την υπόσχεση ότι θα δίνει τα πάντα για τη φανέλα της ΑΕΚ μέσα στους αγώνες, έδωσε ο Χρήστος Αραβίδης. Σε συνέντευξή του ο μεσοεπιθετικός της ΑΕΚ (πλέον) μίλησε για τη μεταγραφή του στην Ένωση και τα όνειρά του. Αναλυτικά η συνέντευξη Αραβίδη στο sport24:

«Όπως στη ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο, δικαιώνεσαι όταν δεν παρατάς την προσπάθεια. Ενδεχομένως

κάποιος άλλος στη θέση μου, με όσα βίωσα όλα αυτά τα χρόνια και την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό μου σε καίριες στιγμές της καριέρας μου, να είχε παραδώσει τα όπλα. Όχι εγώ... Ήμουν πάντοτε ένας μαχητής, γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μία περιοχή δύσκολη και απαιτητική, εδώ στο Μενίδι γίνεσαι άντρας από μικρός, πολύ πριν ενηλικιωθείς. Μέσα από τη ζωή έμαθα να απαντώ στις δυσκολίες και στις αναποδιές με περισσότερη προσπάθεια. Θα με ρίξεις κάτω; Θα σηκωθώ δύο φορές πιο δυνατός", απάντησε αρχικά ο 27άχρονος άσος και συνέχισε:

"Αυτός είμαι. Έτσι έμαθα να λειτουργώ από την οικογένειά μου, αυτό με δίδαξε ο πατέρας μου. Οπότε δεν είχα ποτέ αμφιβολία. Θα ερχόταν η στιγμή. Ας άργησε λίγο. Βρίσκομαι σε πολύ καλή ποδοσφαιρική ηλικία, θα ζήσω την αναγέννηση της ΑΕΚ ως ενεργό μέλος της, αν λοιπόν το δεις από την αληθινή πλευρά του, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη συγκυρία. Άλλοι δεν παίρνουν ποτέ αυτό που πραγματικά τους αξίζει».

Αυτό που δεν καρπώθηκες εσύ στον Άρη, εκεί όπου πήρες μεταγραφή σε ηλικία 23 ετών με όνειρα και φιλοδοξίες...

«Ήταν μία δύσκολη περίοδος, μία ομολογουμένως πολύ περίεργη διετία. Στον Άρη, ομάδα την οποία σέβομαι και εκτιμώ όσο και όλες όσες με εμπιστεύτηκαν συνάπτοντας μαζί μου επαγγελματικά συμβόλαια, δεν πήρα ποτέ τις ευκαιρίες που δικαιούται μία μεταγραφή. Αποδείχθηκε ότι δεν ήξεραν γιατί με απέκτησαν, αν και πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο η ασταθής κατάσταση που επικρατούσε διοικητικά και οι συνεχείς αλλαγές προπονητών στην ομάδα. Με έφερε πίσω εκείνη η ιστορία και ήμουν πλέον 25 ετών όταν έπρεπε να τα αφήσω όλα στην άκρη και να προσπαθήσω ξανά. Ο Πανιώνιος με εμπιστεύτηκε για δεύτερη φορά και με βοήθησε να αναδείξω ξανά το παιχνίδι μου».

Είσαι άνθρωπος που αναγνωρίζει και αυτό σε τιμάει!

«Θα ήταν ασέβεια από μέρους μου αν δεν αναγνώριζα το καλό που έκανε αυτή η ομάδα στην καριέρα μου. Το ότι πλέον βρίσκομαι στην ΑΕΚ, το οφείλω στον Πανιώνιο ο οποίος με πίστεψε ξανά και ήξερε για ποιους λόγους έπρεπε να με εμπιστευθεί και τι ακριβώς μπορούσα να του προσφέρω. Τον αγαπώ τον Πανιώνιο και θα είναι μέρος της ψυχής μου όσο ζω γιατί με αγκάλιασε, με βοήθησε και με εξέλιξε. Ποτέ δεν κρύφτηκα από τους ανθρώπους του, ούτε από τους οπαδούς του. Όλοι ξέρουν για μένα ποιος πραγματικά είμαι. Ήταν μία σχέση αλήθειας και εμπιστοσύνης».

Είσαι οπαδός της ΑΕΚ;

«Δεν κάνουμε αυτή τη συνέντευξη για να κερδίσω συμπάθειες, χειροκροτήματα και εντυπώσεις. Αυτή είναι η απάντησή μου. Όταν θα φοράω τη φανέλα της, θα δίνω ότι έχω. Δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο».

Οι τελευταίες δύο σεζόν σου στον Πανιώνιο ήταν οι καλύτερες της καριέρας σου. Πέτυχες 21 γκολ, δέκα περισσότερα από όσα σε όλες τις προηγούμενες μαζί! Που οφείλεται και πως ερμηνεύεται αυτή η μετάλλαξη, ειδικά στο σκοράρισμα;

«Αφενός στη δική μου επιμονή, αφετέρου σε έναν προπονητή που με πίστεψε όσο κανένας άλλος πριν: Στον Δημήτρη Ελευθερόπουλο. Επιστρέφοντας στον Πανιώνιο, είχα πεισμώσει. Θα έδειχνα ότι το ατυχές πέρασμα από τον Άρη και η σύντομη εμπειρία στη Δόξα Δράμας, δεν χαρακτήριζαν τον πραγματικό Αραβίδη. Χρειαζόμουν ασφαλώς και έναν άνθρωπο που θα πίστευε ξανά σε εμένα, που θα διέκρινε ότι μπορούσα να δώσω περισσότερα από όσα ως τότε είχα παρουσιάσει. Ο Ελευθερόπουλος ήταν αυτό το πρόσωπο... Με βαθιά γνώση του ποδοσφαίρου αλλά και ικανότητα στο να σε προσεγγίζει, με βοήθησε να δω πιο καθαρά και να απελευθερωθώ ποδοσφαιρικά. Μερικές φορές δεν χρειάζονται πολλά λόγια... Αρκεί ο τρόπος! Με βοήθησε ουσιαστικά, ώστε αβίαστα να παρουσιάσω στοιχεία που πραγματικά με χαρακτηρίζουν».

Όπως;

«Η εμπιστοσύνη στο σουτ μου από όποια θέση κι αν βρίσκομαι διότι διαθέτω εξίσου καλά και τα δύο πόδια. Το να εκμεταλλεύομαι τα καλά γυρίσματα που έχω με τη μπάλα στα πόδια. Το να ψάχνω το ένας εναντίον ενός. Στοιχεία τα οποία θεωρώ ότι διαθέτω σε αφθονία, όμως και εγώ ο ίδιος δυσκολευόμουν να τα εμπιστευθώ. Είτε επειδή δεν υπήρχε ο κατάλληλος άνθρωπος προκειμένου να με ωθήσει σε αυτό, είτε διότι δεν βοηθούσε το αγωνιστικό σύστημα της εκάστοτε ομάδας μου. Είμαι ποδοσφαιριστής ο οποίος αρέσκεται στο να παίζει με την μπάλα κάτω, δεν διακρίνομαι για την ικανότητά μου στο ψηλό παιχνίδι και δεν με βοηθάει μία τακτική με μεγάλες μπάλες ή σέντρες. Ο Ελευθερόπουλος έφερε στον Πανιώνιο τη λογική του σύγχρονου ποδοσφαίρου και μέσα από αυτή με βοήθησε να εμφανίσω το πραγματικό πρόσωπό μου. Αβίαστα, χωρίς κόπο και άγχος...».

Σε βοήθησε και τακτικά;

«Ομολογουμένως ναι... Πλέον, θεωρώ ότι είμαι ένας κυνηγός με επάρκεια και για τις τέσσερις θέσεις της επίθεσης. Μπορώ να αγωνιστώ στα δύο άκρα, όπως επίσης ως φορ περιοχής ή δεύτερος επιθετικός. Αυτό που σίγουρα δεν με χαρακτηρίζει είναι η στατικότητα. Δεν είμαι ποδοσφαιριστής ο οποίος μπορεί να περιμένει για 85 λεπτά μέσα σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα, τη μία φάση που θα του δώσει την ευκαιρία να σκοράρει. Επιδιώκω τη συμμετοχή στο παιχνίδι της ομάδας, θέλω η μπάλα να περνάει και από τα δικά μου πόδια προκειμένου να ξεδιπλώνω τις όποιες αρετές έχω και να βοηθάω πραγματικά. Θέλω να είμαι σημαντικός και όχι απλά κάποιος που υπάρχει μέσα στο γήπεδο για έναν και μόνο σκοπό. Σαφώς και προσβλέπω το γκολ, όμως αυτό θα έρθει πιο εύκολα για μένα και την ομάδα, μέσα από τις δράσεις που παραπάνω περιέγραψα».

Θα μαρκάρεις όμως εφόσον χρειαστεί;

«Ασφαλώς και μου αρέσει να το κάνω. Γιατί και αυτό συνιστά συμμετοχή στην προσπάθεια της ομάδας. Δεν είμαι εγωιστής, δεν παίζω για την πάρτη μου. Είμαι άνθρωπος που θα προσπαθήσει να φέρει εις πέρας οποιαδήποτε αποστολή του ανατεθεί, με ευχαρίστηση και όχι καταναγκασμό. Θέλω να συμμετέχω σε όλα, έχω τις δυνάμεις, το κέφι και τη διάθεση. Η νίκη της ομάδας ξεπερνάει οποιαδήποτε προσωπική φιλοδοξία, όταν αυτό είναι ξεκαθαρισμένο μέσα σου, τότε και καλύτερα θα αποδώσεις και πιο σημαντικός θα νιώσεις».

Θεωρείς ότι η ΑΕΚ διέκρινε όλα τα παραπάνω και οδηγήθηκε σε σένα;

«Από τον τρόπο που με προσέγγισε, αυτό εξέλαβα. Δεν χρειάστηκαν πολλά λόγια και σάλτσες για να φτάσουμε σε συμφωνία. Αυτοί που με επέλεξαν, ήξεραν καλά γιατί το έκαναν. Ήταν μία πολύ συνειδητή επιλογή και από τις δύο πλευρές και προσωπικά δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να αποδεχθώ την πρόταση που μου έγινε».

Πέρασες και εσύ από τα γραφείο του Δημήτρη Μελισσανίδη, όπως όλοι άλλωστε. Τι συμπέρασμα έβγαλες από την προσωπική επαφή μαζί του;

«Λίγα λόγια και καλά... Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε λεπτομέρειες, θα πω μόνο ότι ο άνθρωπος έχει φλόγα για την μεγάλη ΑΕΚ που έρχεται και αυτό μπορείς εύκολα να το καταλάβεις. Στο μεταφέρει με σοβαρότητα και σαφήνεια. Είμαι ενθουσιασμένος που γίνομαι μέλος αυτής της προσπάθειας και θα δώσω ότι έχω για να εξελιχθώ σε σημαίνων μέλος της. Τα υπόλοιπα στο γήπεδο...».

Η Β' Εθνική σε φόβισε; Υπήρχε άλλωστε και το ενδιαφέρον του ΠΑΟΚ...

«Μιλάμε για την ΑΕΚ. Η Β' Εθνική θα είναι απλώς ένα πέρασμα, μία σεζόν που ενδεχομένως θα μας κάνει και καλό για να χτίσουμε την επόμενη ημέρα και να αποκτήσουμε κορμό. Δεν υφίσταται για μένα θέμα ανόδου στη Σούπερ Λίγκα. Αν υπήρχε έστω και ως μακρινή σκέψη μέσα στο μυαλό μου, δεν θα ερχόμουν. Όπως όλοι φαντάζομαι, έτσι κι εγώ σκέφτομαι το νέο γήπεδο και επιθυμώ να ζήσω πράγματα μεγάλα με την ΑΕΚ. Όσον αφορά στον ΠΑΟΚ, όντως υπήρξε μία επαφή τον περασμένο Δεκέμβριο, όμως δεν την είδα ζεστά. Δεν ήθελα να πάνω ξανά στη Θεσσαλονίκη, δεν ένιωθα καλά εκεί. Εγώ ανήκω εδώ, στην ΑΕΚ».

Η νέα ομάδα σου απέκτησε τέσσερις παίκτες από τον Πανιώνιο. Ακούγεται λίγο οξύμωρο ως γεγονός αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για ομάδα που πάλεψε ως το τέλος για τη σωτηρία της. Ποια είναι η γνώμη σου για τον Ανέστη, τον Λαμπρόπουλο και τον Ντούνη;

«Καταρχάς θα πρόκειται για τρία παιδιά που αξίζουν αυτή την ευκαιρία και θεωρώ ότι μπορούν να σταθούν επάξια στην ΑΕΚ. Είναι καλές επιλογές, πάντοτε υπό την προϋπόθεση ότι θα εμφανιστούν συνειδητοποιημένοι για την ευκαιρία που τους δίνεται και θα συνεχίσουν να δουλεύουν σκληρά, με πειθαρχία και ταπεινότητα. Μεμονωμένα θα πω τα εξής: Ο Ανέστης είναι ένας τερματοφύλακας με φοβερά προσόντα. Και δουλεύει καλά. Ο Λαμπρόπουλος ένας κεντρικός αμυντικός ο οποίος χαρακτηρίζεται από δύναμη και τσαμπουκά, ένα παιδί που δεν κωλώνει και έχει χαρακτήρα. Ο Ντούνης είναι ταλαντούχος εξτρέμ, πολύ διεισδυτικός και απρόβλεπτος».

Και ο Αραβίδης ένας γεννημένος αρχηγός που ονειρεύεται να φορέσει το περιβραχιόνιο και στην ΑΕΚ;

«Εγώ θα πω ότι όπου βρισκόμουν, ήξερα να αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και να κατανοώ τον ρόλο μου. Ναι, μου αρέσει να βγαίνω μπροστά, να διαδραματίζω ηγετικό ρόλο και να γίνομαι σημείο αναφοράς της ομάδας μου. Το έχω κάνει με όλες τις μικρές εθνικές ομάδες, συνέβη και στον Πανιώνιο. Μακάρι να το ζήσω και στην ΑΕΚ, χωρίς ασφαλώς αυτό να είναι αυτοσκοπός».

Περίμενες την κλήση στην εθνική ομάδα ενόψει Μουντιάλ, όμως αυτή δεν προέκυψε. Πως το αντιμετωπίζεις;

«Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται πράγματα για τον εαυτό του, εφόσον τον γνωρίζει πραγματικά καλά. Εγώ θεωρώ ότι θα μπορούσα να βοηθήσω, όμως ο προπονητής είχε άλλες σκέψεις κατά νου, άλλωστε έκοψε επιθετικούς οι οποίοι επίσης διέγραψαν εξαιρετική χρονιά, όπως ο Παπαδόπουλος και ο Αναστασιάδης. Ασφαλώς και δεν απογοητεύομαι, δεν με πήραν άλλωστε και τα χρόνια. Μέσα από την ΑΕΚ πιστεύω ότι μελλοντικά θα κερδίσω και αυτό το στοίχημα. Η ζωή και η καριέρα μου αποτελούν τον οδηγό μου. Το μόνο που επιθυμώ είναι να παραμείνω υγιής. Και όλα θα έρθουν».