Στην Τούμπα κρίνονται όλα

Χαίρετε κύριοι

O Ολυμπιακός κέρδισε τον Εργοτέλη, η εικόνα του όμως δεν ήταν ικανοποιητική. Το τελικό σκορ ήταν αποτέλεσμα της υπερβολικά αυστηρής αποβολής του Χίμπλιγκερ.

Ο Ολυμπιακός έδειξε από το ξεκίνημα πως η πρόθεσή του ήταν να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το παιχνίδι. Έβγαζε όμως παρόμοια συμπτώματα με τον αγώνα της Ξάνθης. Προσωπικά το τι έγινε μετά τις αποβολές των Χίμπλιγκερ, Μπουχαλάκη δεν το

υπολογίζω. Σημασία έχει το πρόσωπο που έδειξαν οι ερυθρόλευκοι όταν έπαιζαν απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Όπως και στην Ξάνθη μπορούσε εύκολα να κερδίσει μονομαχίες και να ασκήσει πίεση. Οι φάσεις όμως που έβγαζε, πλην τις ευκαιρίας του Μανιάτη από την πάσα του Ιμπαγάσα, δεν ήρθαν από ορθόδοξο τρόπο ανάπτυξης.

Σε αυτό βέβαια έπαιξε ρόλο τα προσόντα των ποδοσφαιριστών που στελέχωναν τις μεσοεπιθετικές θέσεις. Ο Βαλβέρδε έπαιξε με τον Πάντελιτς κορυφή, τον Ντιόγκο στο πλάι, στην απέναντι πλευρά τον Αμπντούν και τους Μαρκάνο, Μοντέστο στα μπακ. Σύνθεση δηλαδή που δεν έδινε τη δυνατότητα για να δημιουργηθούν σωστές ποιοτικές συνεργασίες. Οι επιθέσεις έβγαιναν από προσπάθειες του Ντιόγκο να πάρει μπάλα και να μπει μέσα στο παιχνίδι και από γεμίσματα στον Πάντελιτς.

Ο Καραγεώργιου στον αντίποδα χρησιμοποίησε βαριά ενδεκάδα καθώς δεν είχε διαθέσιμους τους Κουτσιανικούλη, Ραμάνο, Τζούνιορ. Η παρουσία δύο στράικερ (Μπουντιμιρ, Κατσικοκέρη) θεωρητικά μπορεί να κρατήσει την αντίπαλη άμυνα χαμηλά. Για να συμβεί αυτό όμως οι δύο επιθετικοί θα πρέπει να είναι ενεργοί και να κερδίσουν μονομαχίες. Ο Κατσικοκέρης τις μάχες τις έδωσε χαμηλά στο πλάι ενώ ο Μπούντιμιρ έμεινε εκτός παιχνιδιού και έμοιαζε αόρατος.

Στο κέντρο φιλότιμες προσπάθειες έκανε ο άπειρος Μπουχαλάκης και ο Λεάλ που έπαιζε σαν τρίτος επιθετικός αλλά ήταν φανερό πως δεν έβλεπε κόψιμο από συμπαίκτες του στο χώρο για να εκμεταλλευτεί το ποιοτικό του χτύπημα. Ο Ολυμπιακός ήταν τυχερός που σε μια πολύ κρίσιμη αγωνιστική βρήκε απέναντί του έναν αντίπαλο που γενικά σε όλο το φετινό πρωτάθλημα βγάζει αδυναμίες. Για ακόμα μια φορά έδειξε πως όσο γίνεται πιο γρήγορα είναι απαραίτητο να επιστρέψουν οι τραυματίες. Ο φετινός Ολυμπιακός έχει μάθει να παίρνει πολλά πράγματα από τους Μιραλάς, Τζιμπούρ, Τοροσίδη.

Ειδικά ο Γάλλος μετά και την πώληση Ριέρα έχει γίνει απαραίτητος για να μπορούν οι ερυθρόλευκοι να είναι επικίνδυνοι από τα πλάγια αλλά και επειδή είναι ο μοναδικός που μπορεί να την πάρει μπάλα από χαμηλά και τρέχοντας να δημιουργήσει προϋποθέσεις για να ανοίξει η αντίπαλη άμυνα. Και όταν ο αντίπαλος αμύνεται μαζικά για να δημιουργήσεις ρήγματα χρειάζεσαι ποδοσφαιριστές που μπορούν να τρέξουν με τη μπάλα να τριπλάρουν αλλά και να δημιουργήσουν. Ο Ολυμπιακός φέτος έχει λίγους ποδοσφαιριστές να μπορούν να είναι απειλητικοί στην αντίπαλη άμυνα με προσωπική ενέργεια.

Εδώ έχει και την ευθύνη ο Βαλβέρδε. Αν κάποιος θέλει να βρει ένα αδύνατο σημείο του Ισπανού προπονητή είναι πως όλοι οι ποδοσφαιριστές που έχει επιλέξει από τη χώρα του έχουν το ίδιο