Κάτι χρωστάει στον Κατσουράνη...

Οτι τα ντέρμπι κρύβουν ιδιαιτερότητες δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ. Το ξέρετε καλύτερα. Δεν πρόκειται ωστόσο για "πυρηνική φυσική". Οσο ιδιαίτερα κι αν είναι, εξακολουθούν να είναι ποδοσφαιρικά ματς.

Στα οποία παίζουν ομάδες "γήινες", με πλεονεκτήματα και αδυναμίες. Σε διαφορετικές (να το δεχθώ) συνθήκες που πολλές φορές (δυστυχώς) ξεφεύγουν από τα όρια της ιδιαιτερότητες και φτάνουν σε διαδικασία διαγωνισμού μεγαλύτερης "καφρίλας". Δεκάδες φορές έχουμε γίνει ρεζίλι διεθνώς, δεν υπάρχει λόγος να τα θυμόμαστε (και να τα θυμίζουμε) μέρες που είναι.

Επιστρέφοντας στο αγωνιστικό

σκέλος, εκτιμώ ότι ο Παναθηναϊκός οφείλει πάρα πολλά στη φετινή εξαιρετική αγωνιστική του εικόνα, στα τρεξίματα και τη "φρεσκάδα" που βγάζουν γενικά όλοι οι παίκτες του και ειδικά αυτοί της μεσαίας γραμμής. Πέραν του Σιμάο που είναι εντυπωσιακά ανεβασμένος σε όλους τους τομείς, μεγαλύτερη ίσως έκπληξη για πολλούς αποτελεί το ανέβασμα του Κατσουράνη. Ο "Κατσούρ" είναι παίκτης "κλειδί" διότι είναι ο μοναδικός του άξονα που μπορεί να αναχαιτίσει, να δημιουργήσει και να σκοράρει!

Για να τα κάνει όλα αυτά ωστόσο χρειάζονται "πνευμόνια" και "φρεσκάδα", που πέρυσι δεν τα είχε. Φέτος, όμως τα έχει και τα τρία σε -απρόσμενα τόσο- υψηλό βαθμό. Προφανώς εξαιτίας της μη επιβάρυνσης του οργανισμού του από το Μουντιάλ που είχε πέρυσι με την Εθνική και βάρυνε το -έτσι κι αλλιώς βαρύ- σκαρί του.
Με δεδομένη την απουσία του Ιμπαγάσα, μάλιστα, η καλή παρουσία του Κατσουράνη μπορεί να κάνει τη διαφορά στο ντέρμπι για τον Παναθηναϊκό. Αλλωστε, κάτι του χρωστάει η μοίρα από πέρυσι του "Κατσούρ"...

Ενας παίκτης που αρκετοί δεν υπολογίζουν αλλά που είναι πολύ σημαντικός για το ρυθμό του Παναθηναϊκού και για την εκμετάλλευση του ταχύτατου Κουίνσι και του απίστευτου φέτος Λέτο, είναι ο Κλέιτον.

Ο Βραζιλιάνος έχει το απρόβλεπτο στις κινήσεις του, βγάζει την κάθετη χωρίς να το καταλάβει καν ο αντίπαλος και ταυτόχρονα η πολύ γρήγορη σκέψη του γίνεται αντιληπτή κυρίως από τους Κουίνσι και Λέτο...