Ο Μάριος Αθανασίου μας εκμυστηρεύεται τους προβληματισμούς του

Ένας από τους λίγους καλλιτέχνες της εποχής του που όχι μόνο αποκωδικοποιεί τα μηνύματα των καιρών αλλά έχει και άποψη που αξίζει να ακουστεί.

Είναι αλήθεια ότι άφησες μουστάκι για το ρόλο σου στο θέατρο;
Ναι, είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι ότι το μουστάκι δίνει και κάτι ιδιαίτερο στο ρόλο. Δεν θα έχανα και πολλά χωρίς αυτό αλλά βρήκα την ευκαιρία μια και υποδύομαι έναν αριστοκράτη πολιτικό του περασμένου αιώνα. Το έκανα κέφι όμως, όχι ότι χωρίς αυτό δεν γινόταν.

Επέλεξες να παίξεις φέτος σε κωμωδία λόγω της εποχής ή ήταν τυχαίο;
Ήταν επιλογή των παραγωγών. Εγώ δεν ήμουν

στον αρχικό σχεδιασμό για να έχω άποψη, αλλά προφανώς επιλέχτηκε λόγω των καιρών. Για τον κόσμο είθισται να λέμε ότι είναι ένα συν. Εγώ πάντως νομίζω ότι στον κόσμο αρέσει έναν καλό έργο, είτε είναι κωμωδία, είτε είναι δράμα. 

Μπορεί να ζήσει ένας ηθοποιός σήμερα μόνο από το θέατρο;
Είναι πολύ δύσκολο, όπως βέβαια ήταν πάντα. Δεν είναι στο επίπεδο να σε ζει αλλά να σε συντηρεί κυρίως. Την καλή περίοδο, ένας ηθοποιός έκανε τηλεόραση, ραδιόφωνο ή κάποια σπικάζ και το θέατρο συμπλήρωνε ας πούμε το μισθό σου.

Οι ηθοποιοί και γενικά οι καλλιτέχνες χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση;
Όπως και όλη η αγορά πιστεύω, αλλά στον κλάδο μας δεν είναι μόνο οικονομική η κρίση, είναι και καλλιτεχνική. Τώρα πλέον οι καλλιτέχνες καλούνται να πάρουν σωστές αποφάσεις και να βλέπουν την ζωή σαν καλλιτέχνες και όχι σαν επιχειρηματίες. Είμαστε ήδη πολλοί και κάθε χρονιά έβγαιναν καινούργιες φουρνιές πιστεύοντας πως η ζωή του καλλιτέχνη είναι εύπορη και εύκολη. 

Πόσο χρονών είσαι;
Είμαι 37.

Πολλοί στην ηλικία σου αναγκάστηκαν να γυρίσουν στο πατρικό τους. Θα το έκανες ή θα το θεωρούσες μεγάλη προσωπική ήττα;
Είμαι αρκετά μεγάλος πλέον και μένω μόνος μου από τα 21 μου. Προσπαθώ πολύ για να μην συμβεί αυτό. Εδώ έχω άγχος ότι δεν βοηθάω την μητέρα μου αρκετά, δεν μπορώ να την επιβαρύνω κι άλλο. Δεν το βάζω καθόλου στο μυαλό μου. Είναι η έσχατη λύση. 

Η όλη κατάσταση σε έκανε πιο ώριμο σαν άνθρωπο;
Περισσότερο με άλλαξε η οικογενειακή μου κατάσταση. Πριν ήμουν μόνος μου. Τώρα υπάρχει ένα παιδί. Είδα τα πράγματα διαφορετικά, υπολογίζω αλλιώς τη ζωή. Σκέφτομαι ότι έχω οικογένεια και το γιο μου και δεν μπορώ να πω "ας περνάω εγώ καλά και στο σπίτι να υπάρχουν δυσκολίες"

Πόσες φορές το μήνα παίρνεις τον Αλέξανδρο από την Μαρία και κοιμάται σπίτι σου;
Με τις δικές μας δουλειές δεν έχουμε στάνταρ πρόγραμμα, αλλά σίγουρα μια δυο φορές τη βδομάδα. 

Σε ρωτάω γιατί μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι προτιμάς να κοιμάσαι στο καθιστικό για να έχει το παιδί την δική του κρεβατοκάμαρα;
Μα η ζωή μου λειτουργεί με βάση το παιδί. Εντάξει δεν είναι ότι κοιμάμαι και στον καναπέ, όμως ήθελα ο Αλέξανδρος να έχει το δικό του προσωπικό χώρο.

Θα ξαναέκανες καθημερινό σίριαλ ή είναι μεγάλη δέσμευση;
Έτσι όπως είναι σήμερα δεν το σκέφτομαι, Βέβαια, δεν το αποκλείω και δεν το λέω όλο αυτό