ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΝΤ

Αγαπητό ΔΝΤ,

Είμαι 33 ετών, άνεργος, με δύο παιδιά, 5 και 3 ετών και σου κάνω αυτή την ύστατη έκκληση πριν αυτοκτονήσω.

Είμαι πτυχιούχος μαθηματικός, η εταιρία που δούλευα έκλεισε εδώ και εννέα μήνες και πορευόμαστε με το επίδομα ανεργίας και το μισθό της γυναικάς μου που περιμένει κι αυτή σύντομα την απόλυση της.

Επειδή κατάλαβα τελικά ότι οι πολιτικοί μας είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να μας σώσουν, απευθύνομαι σε σένα μήπως υπάρξει κάποια ελπίδα οικονομικής ανάκαμψης της χώρας μου, πριν οι

Το γράμμα μου αυτό δεν το γράφω πρόχειρα. Πριν το στείλω έκανα μια μεγάλη έρευνα, ξεκίνησα από την πρώτη εβδομάδα που απολύθηκα, διαβάζοντας όλους αυτούς τους μήνες τις ηλεκτρονικές οικονομικές εφημερίδες, τον ηλεκτρονικό τύπο, τα blogs και ακούγοντας όλες σχεδόν τις αναλύσεις και πολιτικές συζητήσεις στα κανάλια, προσπάθησα να καταλάβω τι συνέβη και η χώρα μου έφτασε σε αυτήν την κατάντια.

Και ενώ είχα αρχίσει να γράφω αυτό το γράμμα, διάβασα το γράμμα του συμπολίτη μας Τζήμερου στη Μέρκελ που περιγράφει με …

τον πιο ανάγλυφο και γλαφυρό τρόπο την «Ανατομία του Αίσχους» μιας κοινωνίας αχρείων πολιτικών που με την συμπαράσταση των παρατρεχάμενων τους και τις συμμορίες που έφτιαξαν, έφτασαν την Ελλάδα σε αυτή την σημερινή κατάντια. Ακόμα όμως  και αυτό το ειλικρινές γράμμα, κάνει απλώς   μια αναφορά στα «πεπραγμένα», χωρίς να δίνει καμιά πρακτική λύση στο πρόβλημα της χώρας, πέρα από ευχολόγια και καλές προθέσεις και πιστεύω ότι σύντομα θα ξεχαστεί αφού θα χωθεί μέσα στο βούρκο που θα συνεχίσει να υπάρχει και να αυξάνεται μάλιστα.

Εγώ ως μαθηματικός δεν μπορώ και δεν θέλω να ασχοληθώ με αοριστολογίες, θέλω να ζητήσω τη βοήθειά σου -εάν θέλεις βέβαια να την δώσεις- πάνω σε καθαρά πρακτικά θέματα που θα βοηθήσουν τη χώρα μου να βγει από το αδιέξοδο. Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω ότι το θέλεις αλλα θα το επιχειρήσω.

Μέσα από την μελέτη που έκανα, διαπίστωσα ότι οι πολιτικοί μας και αυτοί που τους κατευθύνουν, δεν μπορούν να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο, αντιθέτως την βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στην ύφεση έως ότου  καταρρεύσει οριστικά και αμετάκλητα.

Αυτό που θέλω να σε παρακαλέσω, γιατί διαπίστωσα ότι πολλά από αυτά που αναφέρεις στο μνημόνιο είναι σωστά και ευκταία, ξέχωρα από ένα:  την ανάπτυξη, αυτήν την καραμελα που πιπιλάνε όλοι αλλά κανένας δεν την προσδιορίζει.

Θέλω να σε ρωτήσω ειλικρινά να μου πεις: εάν η Ελλάδα δεν είχε απεμπολήσει όλα της τα δικαιώματα για ανάπτυξη θα μπορούσε κανένας να την απειλήσει σήμερα;

Εάν η Ελλάδα ήταν αυτάρκης σε τρόφιμα και μπορούσε να θρέψει άνετα και μόνη της με την παραγωγή της τον πληθυσμό της, θα υπήρχε το σενάριο της καταστροφής που επισείουν τώρα όλοι τους σε περίπτωση που μας βγάλουν από την Ε.Ε. και το ευρώ;

Εάν λοιπόν αυτό είναι το κύριο πρόβλημα γιατί δεν μας βοηθάτε να το ξεπεράσουμε όχι μονο με λιτότητα αλλα συγχρόνως με ανάπτυξη; Αφού ξέρ