ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗ

…μπορούσαμε να την είχαμε αποφύγει

            Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος

Τα αναμενόμενα σκληρά οικονομικά μέτρα, είναι βέβαιο ότι φέρουν πολλούς Έλληνες στο χείλος της εξαθλίωσης, αν δεν την έχουν ήδη γευτεί στο πετσί τους. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει άλλη λύση, άλλη διέξοδος από την κρίση. Για όσους υποστηρίζουν την αδήριτη ανάγκη παραμονής στο Ευρώ, μάλλον είναι ο μόνος δρόμος για την εξάλειψη του δημοσιονομικού ελλείμματος και σε κάθε περίπτωση

δεν χρειαζόταν καμία Τρόϊκα ή άλλον να μας υποδείξει ή επιβάλει την εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος. Το έλλειμμα αυτό δεν είναι μόνο κάτι πιο πάνω από τα 3 δις που εμφανίζεται, αλλά τουλάχιστο 10 δις αφού το κράτος χρωστάει στους φαρμακοποιούς, ιατρούς, κλπ προμηθευτές του δημοσίου πάνω από 6 δις. Είναι απαράδεκτο επομένως να ξοδεύουμε 10 δις περισσότερα από τα έσοδά μας, άρα πρέπει να πάρουμε μέτρα να ισοσκελίσουμε έξοδα – έσοδα σαν φρόνιμοι νοικοκυραίοι.

Επομένως δεν υπάρχει άλλη οδός παρά να περιορίσουμε τα έξοδα του κράτους και συγχρόνως να αυξήσουμε τα έσοδα μέσα από ανάπτυξη που δημιουργούν οι επενδύσεις. Οι επενδύσεις όμως και η πολυπόθητη ανάπτυξη θέλει χρόνο για να δημιουργηθεί, ακόμη και οι πιο άμεσες, όπως αυτές που αναπτύξαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας.

Το μόνο που μπορεί να γίνει, είναι οι θυσίες αυτές που καλείται να υποστεί ο λαός, να μοιραστεί σε περισσότερο χρόνο, έτσι ώστε να καθίστανται ηπιότερες. Αυτός είναι και ο λόγος της επιμήκυνσης που επιζητεί η Κυβέρνηση, κάτι που πιστεύουμε θα επιτύχει.

Το καίριο και αποφασιστικό ερώτημα όμως είναι πως και γιατί φθάσαμε ως εδώ. Ήταν ή δεν ήταν αναπόφευκτη η εμπλοκή μας στην οικονομική καταιγίδα που βρισκόμαστε; Η άποψή μου είναι ότι μπορούσαμε να παρακάμψουμε την επερχόμενη διεθνή οικονομική κρίση, με λιγότερες θυσίες και ηπιότερες επιδράσεις.

Η διαφαινόμενη έλευση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ομοιάζει με το πλοίο που βρίσκεται στη μέση του ωκεανού και το δελτίο καιρού προειδοποιεί ότι εκδηλώνεται ισχυρή καταιγίδα στην πορεία του. Ο σώφρων πλοίαρχος πρέπει να επαναπροσδιορίσει την πορεία του έτσι ώστε η καταιγίδα, αν δεν είναι δυνατό να την αποφύγει τελείως, να το πλήξει κατά το δυνατό ελαφρότερα, παρακάμπτοντας την καταιγίδα.

Ο άφρων ή εντεταλμένος πλοίαρχος δεν αλλάζει καθόλου πορεία και κατευθύνεται κατ’ ευθείαν στο κέντρο της καταιγίδας, οπότε επέρχεται ο πανικός. Για αποφευχθεί ο κίνδυνος να βυθιστεί αύτανδρο το πλοίο, παραιτείται ο πλοίαρχος και αναλαμβάνει άλλος την διακυβέρνηση, ας πούμε ο υποπλοίαρχος.

Είναι φανερό ότι οι κινήσεις του νέου πλοιάρχου, δεν είναι πλέον πως θα αποφύγει την καταιγίδα, αφού βρίσκεται ήδη στο κέντρο της, αλλά πώς να αποφευχθεί η βύθιση του πλοίου κατ’ αρχήν και στη συνέχεια πως θα κατορθώσει να απομακρυνθεί από την καταιγίδα με τις λιγότερες απώλειες. Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε τώρα ως χώρα.

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι αυτός που έχει αναλάβει το δύσκολο αυτό έργο να βγάλει την χώρα από την οικονομική κρίση με τις λιγότερες κατά το δυνατό θυ