… κι όλο μας στέλνουνε για…. τον νοτιά…(1)

ή μήπως, Ολυμπία, μας… στέλνουν “γενικώς”…!

Μια φορά και έναν καιρό, ο Σουλτάνος καλεί τον βεζύρη (πρωθυπουργό) του,
επειγόντως στο παλάτι:

- Γρόσια… ΔΕΝ υπάρχουν(!). Τί κάθεσαι μπρε(!) Βάλε φόρους αμέσως!

Μπαίνουν οι φόροι.

Μερικές μέρες αργότερα ρωτάει ο Σουλτάνος: Τί λέει ο κόσμος έξω για τους φόρους;

- Είναι…. αγανακτισμένος στην πλατεία…. Ταξίμ, Πολυχρονεμένε….!

Σουλτάνος: Καλά… κάνει! Εσύ, βάλε κι άλλους φόρους!

Μπαίνουν

Μερικές μέρες μετά, η ερώτηση: Τώρα, τί λέει ο κόσμος έξω;

-Τί να πει Πολυχρονεμένε μου! Είναι πολύ απελπισμένος… στους οντάδες του!

Σουλτάνος: Ας είναι! Βάλε κι άλλους φόρους…!

Μπαίνουν και οι νέοι φόροι.

Ο Σουλτάνος ενδιαφέρεται να μάθει: Τί κάνει ο κόσμος;

-Ένα περίεργο πράγμα, Πολυχρονεμένε. Οι άνθρωποι βγαίνουν έξω….

άλλοι παραμιλούν, άλλοι…. χορεύουν (μόνοι τους) και άλλοι…. γελάνε….. μόνοι τους!

Σουλτάνος: Ωραία! Τώρα….. σταμάτα τους φόρους!!!

(απ” τις παλιές…. «παραβολές» του Δημήτρη Ψαθά).

Για την (από μνήμης)…. «διασκευή» : Χρυσόστομος Τ.

Υ.Γ Επί τη ευκαιρία, μια φωτογραφία (από το Διαδίκτυο), σε εποχές που η Ελλάδα, ο λαός,
ΚΟΝΤΡΑ και στις ΤΟΤΕ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, και την…. εισαγόμενη απομίμηση… ζωής,

συνέχιζε να «χτίζει» πολιτισμό

(να το πούμε θέατρο, λαϊκό “θίασο”,

ρεμπέτικο τραγούδι, λαϊκό τραγούδι,

να το πούμε Ελληνικό σινεμά, αυθεντικά δρώμενα,

λαϊκή αρχιτεκτονική…..)

και αισιοδοξούσε. Παρότι και τότε, να το ξαναπούμε, δεν έλειπαν τα προβλήματα.
Ισα- Ίσα! Απόδειξη ότι με το κείμενό του, προφανώς, ο Ψαθάς
καταγγέλει καταστάσεις φαινομενικά παρόμοιες.

ΟΜΩΣ:
Τότε η Ελλάδα…. «ανέβαινε». Υπήρχε…. ορίζοντας(!!!)
και όχι η αίσθηση του άγνωστου και του… χάους!

Τότε οι άνθρωποι, παρά την φτώχεια τους, κοιτούσαν μπροστά και… ελπίζανε….!

Η πλήρης ανατροπή: Να… αισιοδοξούμε, να παίρνουμε δύναμη,
κοιτώντας τα “βλέμματα” σε… παλιές «φωτογραφίες»!

Από αριστερά: Μαρίκα Κοτοπούλη, Δημήτρης Ψαθάς, και οι νεότατες τότε,
Βούλα Ζουμπουλάκη και Μελίνα Μερκούρη.

Σημειώσεις:

1) Ας…. οψεται το παλιό νοσταλγικό τραγούδι με τον Τζίμη Μακούλη!
Ας μην… χαλάσουμε τους απλούς, αυθεντικούς στίχους του.

Διαφορετικά θα λέγαμε, για το πού μας… στέλνουνε!
Ή έτσι νομίζουν!

http://chrisblog.gr