Σωστά κ. Ρούσση, αλλά…

email Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24

Ειλικρινά δεν θα είχα λόγο να διαφωνήσω με το συν. Νίκο Ρούσση σε όσα περιγράφει στο σχόλιό του με τίτλο «η δημοσιογραφία τετέλεσται στην Ελλάδα», αν δεν αισθανόμουν ότι κάπου (έστω και χωρίς ονομαστική αναφορά) με περιλαμβάνει στην κριτική του.

Θέλω απλώς να επισημάνω μια πολύ ουσιαστική ειδοποιό διαφορά μεταξύ θέσεων, απόψεων, πρακτικών κ.α. που εκφράζει ένας μη εν ενεργεία ή συνταξιούχος δημοσιογράφος και ένας που εξακολουθεί να έχει δημόσια παρέμβαση ως επαγγελματίας σε οποιοδήποτε ΜΜΕ.

Το

ίδιο ισχύει και για τους συνδικαλιστές ή όσους εκλεγμένοι ή τοποθετημένοι ασκούν καθήκοντα σε διοικήσεις Δημοσιογραφικών Ενώσεων ή Ασφαλιστικών Ταμείων κ.α. Ελπίζω να συμφωνεί ότι για τους εν ενεργεία και τους προαναφερόμενους συναδέλφους ο ρόλος και οι ευθύνες τους για οτιδήποτε (πράξεις, παραλείψεις, θέσεις, προτάσεις, δημοσιεύσεις) είναι και μεγάλες και διαφέρουν πολύ από παρόμοιες οποιουδήποτε άλλου.

Αν λοιπόν κάποιος, όπως λ.χ. εγώ, προβαίνει σε οποιαδήποτε πολιτική τοποθέτηση ή κριτική (έστω και απόψεων άλλων συναδέλφων, επειδή διαφωνεί με τις εμμονικές τοποθετήσεις τους) χωρίς να κρύβει την πολιτική ή Κομματική τοποθέτησή του δεν μπορεί να είναι προκαταβολικά κατακριτέο…

Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να μπει στον ίδιο «κουβά» με όσα παραπλανητικά ή επικίνδυνα ή μεθοδευμένα ή ιδιοτελή ή αδιαφανή ή διαπλεκόμενα δημοσιεύουν ή εκφωνούν εν ενεργεία δημοσιογράφοι ή επιβάλλουν οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ! Προσωπικά πολλές φορές σκόπιμα δεν αναφέρω στα σχόλιά μου εδώ την κομματική μου θέση, όταν κρίνω ότι δεν έχει καμιά σημασία σε ζητήματα δημοσιογραφικά-επαγγελματικά κ.α.

Το ότι έχει χαθεί προ πολλού κάθε ίχνος ανεξαρτησίας, ελευθερίας, αξιοπιστίας, αντικειμενικότητας, δεοντολογίας κ.λπ. στο χώρο των ΜΜΕ (περιλαμβανομένων εκδοτών, χρηματοδοτών, διευθυντικών στελεχών και πολλών δημοσιογράφων) είναι προφανές και δεν συνετέλεσθη τυχαία… Είναι μία από τις σοβαρές ελληνικές παθογένειες που εξέθρεψε η μεταπολιτευτική δημοκρατία του δικομματισμού αγαπητέ κ. Ρούσση.

Ο καθένας όμως ως πολίτης αλλά και ως οιονεί δημοσιογράφος δικαιούται να εκφράζεται και να παίρνει θέση, είτε σε γενικότερα ζητήματα είτε σε όσα αφορούν τον κλάδο μας και ειδικότερα τα ασφαλιστικά ταμεία. Το αν θα συνεκτιμηθεί η πολιτική του θέση για τη …βαθμολόγηση όσων κάθε φορά παραθέτει ανήκει σε όσους μπαίνουν στον κόπο να τα διαβάζουν. Μήπως όμως κάνουν περισσότερο κακό εκείνοι που σπεύδουν με φανατισμό να καυτηριάσουν ή να αποθεώσουν πρόσωπα ή καταστάσεις από εκείνους που κατόπιν τους ανακαλούν στην τάξη;

Αλλά μη δίνετε την εικόνα στους τρίτους που διαβάζουν την ιστοσελίδα κ. συνάδελφε ότι, όσοι δημοσιογράφοι έχουν τυχόν εμπλακεί με την πολιτική ή όσοι έχουν «ταυτότητα» προκάλεσαν ή προκαλούν τα δεινά της σημερινής δημοσιογραφίας… Ίσως από μια άποψη όλοι να έχουμε ευθύνες παντού, αλλά δεν μπορούμε να σιωπήσουμε.

Οι ρόλοι του πολίτη και του δημοσιογράφου είναι διακριτοί!

Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία

Γιάννης Μαμουζέλος