Ανοικτή επιστολή του εκδότη Μ. Ανδουλιδάκη προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου

8 Αμειλικτα ερωτήματα ζητούν απάντηση για την παράνομη κράτηση ενός Αθώου στη Φυλακή

Ποιός παράγοντας του Πρωθυπουργικού γραφείου Βρίσκεται πίσω από την παράνομη απόρριψη των αιτήσεων μετατροπής της εξαγοράσιμης ποινής

Με την κραυγή του αθώου που βρίσκεται άδικα και αναίτια στη φυλακή, ο εκδότης Μιχάλης Ανδρουλιδάκης απευθύνει σήμερα ανοικτή επιστολή, προς τον υπουργό Δικαιοσύνης .κ. Χαραλαμπο Αθανασίου

Την κοινοποιεί στην Εισαγγελέα του Άρειου Πάγου και σε όλα τα πολιτικά κόμματα

Με την επιστολή αυτή ο κ. Ανδρουλιδάκης, θέτει οκτώ αμείλικτα

ερωτήματα και καταγγέλλει σοβαρές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, από υψηλόβαθμο πολιτικό παράγοντα του Πρωθυπουργικό Γραφείο και από κύκλωμα διαπλεκομένων μεγαλοδικηγόρων.

Ο κ. Ανδουλιδάκης εκφράζει την αγανάκτησή του για το γεγονός ότι τα αρμόδια δικαστήρια, απορρίπτουν συστηματικά το αίτημά του για μετατροπή της ποινής του, παρά το γεγονός ότι ο νόμος είναι σαφής και προβλέπει, οτι η ποινή στην οποία καταδικάσθηκε ( κάθειρξης 5 ετών), μετατρέπεται και εξαγοράζεται.

Παρά το γεγονός επίσης, ότι ένας μεγάλος αριθμός καταδικασθέντων στην ίδια ακριβώς ποινή, κάνοντας χρήση της συγκεκριμένης διάταξης (άρθρο 82 Ποινικού Κώδικα), έχουν εξαγοράσει τις ποινές τους και βρίσκονται ελεύθεροι σπίτι τους

Τα οκτώ ερωτήματα που θέτει προς την ηγεσία της Δικαιοσύνης, και στα οποία περιμένει απάντηση είναι τα εξής

1) Αληθεύει ότι υψηλόβαθμος παράγων από το Πρωθυπουργικό Γραφείο, «κολλητός» και πρώην υπάλληλος , σε χρηματιστηριακή εταιρεία των αντιδίκων μου, παρεμβαίνει, ώστε να μην γίνονται πλέον δεκτές αιτήσεις μετατροπής και εξαγοράς ποινών 5 ετών κάθειρξης, όπως ο νόμος σαφώς ορίζει ?

2) Γιατί από την κατάθεση και απόρριψη της πρώτης δικιάς μου αίτησης στο 5μελές αναστολών, δεν έχει γίνει πλέον δεκτή καμία αίτηση μετατροπής, για οποιονδήποτε καταδικασθέντα, αν και μέχρι τότε γινόταν δεκτές από τα δικαστήρια, όλες σχεδόν οι αντίστοιχες αιτήσεις μετατροπής, και μήπως αυτό στρέφεται ευθέως κατά του δικού μου αιτήματος

3) Αληθεύει ότι δέχεστε πιέσεις να τροποποιήσετε το σχετικό άρθρο 82 του ποινικού Κώδικα, με τρόπο που να απαγορεύει πλέον τη μετατροπή ποινών κάθειρξης 5 ετών.

4) Πώς αποδέχεστε ως ηγεσία της δικαιοσύνης, της μεγαλύτερης ανθρώπινης αρετής και εγγύησης, με την ίδια διάταξη νόμου και τις ίδιες τυπικές προϋποθέσεις να βρίσκονται Έλληνες Πολίτες στη φυλακή, όπως εγώ, και άλλοι έχοντας εξαγοράσει την ποινής τους, ελεύθεροι.

Αυτό ονομάζεται Δικαιοσύνη, ισονομία, ισοπολιτεία για όλους, και τι κάνετε για να αποκατασταθεί αμέσως η κατάφορη αδικία.

5) Ισχύει η αρχή ότι η αμφιβολία για όσα ο νόμος προβλέπει, είναι υπέρ του κατηγορουμένου, ειδικά μάλιστα όταν υπάρχουν ήδη τόσες αποφάσεις μετατροπής, που δημιουργούν ατράνταχτο δεδικασμένο.

6) Τι κάνετε για να αντιμετωπίσετε και να ερευνήσετε καταγγελίες που διατρέχουν τα Μέσα Ενημέρωσης για κυκλώματα μεγαλοδικηγόρων που λυμαίνονται τη δικαιοσύνη και επηρεάζουν αποφάσεις, Τι κάνετε για να φράξετε τη δυνατότητα όσων το επιχειρούν ?

7) Δεν είμαι μόνο εντελώς αθώος , αφού μόνο στα παραμύθια μπορεί να γίνει δεκτή η κατηγορία του αντιδίκου, πρώην λογιστή μου. Αρκεί να διαβάσετε την απόφαση του πενταμελούς Εφετείου, που με καταδίκασε. Θα διαπιστώσετε, και μόνο από την τεκμηρίωση των δύο δικαστών που με έκρινα αθώο- μεταξύ των οποίων η πρόεδρος- και των 3 που με καταδίκασαν, πόσο αστήρικτη είναι η απόφαση.

Τι σκοπεύετε να κάνετε, προκειμένου, να μην πηγαίνουν αθώοι άνθρωποι στη φυλακή, όπως εγώ.

8) Τί πρόκειται να κάνετε για το γεγονός ότι σε άλλη απόφαση που, πολύ πρόσφατα, κρίθηκα αθώος, ο εισαγγελέας άσκησε αμέσως έφεση υιοθετώντας πλήρως τα επιχειρήματα των αντιδίκων μου. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι το σύνολο αυτών των επιχειρημάτων, είχε κριθεί πλήρως στην ακροαματική διαδικασία και ο εξαιρετικά έμπειρος εισαγγελέας της έδρας ζήτησε , χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, την αθώωσή μου?

Κύριε υπουργέ, κυριά εισαγγελέας του Αρείου Πάγου

Με την παρούσα ζητώ την προστασία σας, από μια πρωτοφανή κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, εγώ προσωπικά και η οικογένειά μου, την οποία ούτε η λογική, ούτε η νομική επιστήμη και το δίκαιο μπορούν να δικαιολογήσουν.

Βρίσκομαι όμηρος επί χρόνια, ομάδας εξαιρετικά ακριβοπληρωμένων δικηγόρων και δύο πρώην συνεργατών μου.

Παρά το γεγονός ότι έχασαν όλες τις αστικές αγωγές που κατέθεσαν εναντίον μου, μετέτρεψαν τις ανύπαρκτες και αστήρικτες αιτιάσεις τους, σε ποινικά αδικήματα και επιχειρούν χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα, να με οδηγήσουν για χρόνια στη φυλακή.

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Άδικη και εγκληματική απόφαση, οδήγησε έναν αθώο στη φυλακή.

Ζω ένα, πραγματικό δράμα εγώ και η οικογένειά του, γιατί, αν και εντελώς αθώος βρίσκομαι στην φυλακή.

Η απόφαση για την οποία είμαι κρατούμενος, είναι τουλάχιστον άδικη για να μην χρησιμοποιήσω τον όρο εγκληματική (γιατί πιστεύω ότι είναι έγκλημα ένας αθώος άνθρωπος να οδηγείται στη φυλακή καταδικασμένος σε 5 χρόνια στέρησης της ελευθερίας του)

Το αδίκημα για το οποίο καταδικάσθηκα ούτε στα παραμύθια δεν μπορεί να υποστηριχθεί σοβαρά, γιατί αντιβαίνει στη λογική, στα πραγματικά περιστατικά . και σε μια πραγματικότητα που γνωρίσουν όλοι οι Έλληνες.

Αρκεί να διαβάσει κανείς το κείμενο της απόφασης του Πενταμελούς εφετείου που με καταδίκασε, με πλειοψηφία 3-2.

ΟΙ δύο δικαστές, μεταξύ των οποίων και η Πρόεδρος, που έκριναν ότι είμαι αθώος, τεκμηριώνουν εναργέστατα με τρόπο απόλυτο την απόφασή τους. Δεν συμβαίνει καθόλου έτσι με τους τρείς, που με καταδίκασαν. Κρίσεις, που μπορούν να χαρακτηριστούν, έωλες και αόριστες.

Την συγκεκριμένη υπόθεση την γνωρίζει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας γιατί αφορά ένα πολύ επώνυμο μέσο ενημέρωσης. Τον τηλεοπτικό σταθμό TEMPO.

Όλοι ξέρουν ότι ήμουν ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου τηλεοπτικού σταθμού.

Ο υπάλληλος – λογιστής μου στην συγκεκριμένη επιχείρηση είχε την… έμπνευση, το θράσος, όπως αποδεικνύεται, να με κατηγορήσει την ώρα της κατάρρευσης της επιχείρησης ότι επειδή μαζί με άλλα στελέχη τον είχα τοποθετήσει εικονικό μέτοχο, ήταν και πραγματικός μέτοχος και ότι, του καταχράστηκα τα χρήματα που… δήθεν, είχε βάλει γι’ αυτή του τη συμμετοχή.

Όλοι ξέρουν ότι ο νόμος περί μοναδικού μετόχου στους τηλεοπτικούς σταθμούς επέβαλε, ότι ουδείς ιδιοκτήτης να μην μπορεί να έχει στο όνομά του ποσοστό μετοχών που να υπερβαίνει το 25%.

Το γεγονός αυτό με υποχρέωσε να ονομάσω εικονικούς μετόχους 16 εργαζόμενους τότε στην επιχείρηση μεταξύ των οποίων και τον συγκεκριμένο, άθλιο όπως αποδεικνύεται λογιστή.

Ο άνθρωπος αυτός στην πιο δύσκολη ώρα, όταν η επιχείρηση κατέρρεε στράφηκε εναντίον μου ισχυριζόμενος ψευδέστατα ότι οι μετοχές του ανήκουν πραγματικά, είναι δηλαδή μετοχές που είχε αγοράσει και έπρεπε να του επιστρέψω τα χρήματα που δήθεν είχε διαθέσει, όταν αυτή κατέρρευσε.

Και δεν επρόκειτο για κάποιο μικρό ή ασήμαντο ποσό. Τα χρήματα που αντιστοιχούσαν στις μετοχές που είχα τοποθετήσει στο όνομά του έφταναν σε αξία τα 4 δισεκατομμύρια δραχμές.

Τα δεδομένα της δικογραφίας που σχηματίστηκε, ήταν συντριπτικά εναντίον όσων με απίστευτο θράσος ισχυριζόταν.

Σε τίποτα δεν έλεγε αλήθεια και δεν μπορούσε να λέει αλήθεια

Στα αστικά δικαστήρια που προσέφυγε οι κατηγορίες του κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος και τότε σε συμφωνία με εξειδικευμένα για τέτοιες υποθέσεις δικηγορικά γραφεία προσέφυγε στην ποινική δικαιοσύνη

Πέραν του ότι απέκρυψε την απόφαση του αστικού δικαστηρίου :

Ξέχασε … το ανέγκλητο πληρεξούσιο που είχε υπογράψει και με το οποίο , μου έδινε πίσω τις μετοχές , αμέσως μόλις του τις είχα μεταβιβάσει.Ξέχασε να προσκομίσει το οποιοδήποτε στοιχείο από το οποίο να αποδεικνύεται ότι αν και ήταν εργαζόμενος μπορούσε να έχει το τεράστιο πόσο για τα δεδομένα της οικονομικής του επιφάνειας, των 4 δισεκατομμυρίων δραχμών.Ξέχασε να προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ο τρόπος που τα 4 δισεκατομμύρια δραχμές πέρασαν από την περιουσία του στην εταιρεία. Ποτέ από κανένα τραπεζικό λογαριασμό του δεν είχε διακινηθεί ούτε στο ελάχιστο ένα τέτοιο ποσό.

Ποτέ αυτός ή η οικογένειά του δεν διέθετε περιουσία ή εισόδημα που να προσεγγίζουν στο ελάχιστο τα 4 δισεκατομμύρια.

Αντίθετα εγώ παρέδωσα επίσημα extre της τράπεζας από τα οποία αποδεικνυόταν ότι το σύνολό του ποσού, είχε προέλθει από προσωπικό μου λογαριασμό

Ενδεικτικό των ισχυρισμών του ήταν, ότι με βάση τη μήνυση που κατέθεσε, προκύπτει ότι αν και υποτίθεται αγοραστής, δεν… γνώριζε το ποσό που διέθεσε για να… αγοράσει το ποσοστό των μετοχών που είχε στο όνομά του , από τον τηλεοπτικό σταθμό NEW CHANNEL τον οποίο εγώ αγόρασα και ο οποίος μετονομάστηκε σε TEMPO.

Με μόνη την δήλωσή του ότι ήταν πραγματικός μέτοχος και χωρίς να λάβουν υπ όψιν τους την πλειάδα των στοιχείων που αναφέρω παραπάνω , βρέθηκαν Έλληνες δικαστές που με καταδίκασαν για υπεξαίρεση χρημάτων του λογιστή μου και με έστειλαν στη φυλακή. Τόσο απλά. Με την συνείδησή τους ήσυχη.

Άλλωστε ξέρουν ότι δεν έχουν να ελεγχθούν από κανέναν και η συναδελφική αλληλεγγύη όντας δικαστές τους προστατεύει απολύτως.

Αλλά εγώ ορκίζομαι ότι θα δώσω τη μάχη μέχρι το τέλος, όσο θα ζω και θα αντέχω για να αποδείξω ότι η απόφαση αυτή δεν είναι τυχαία και ότι δεν στηρίζεται στα πραγματικά στοιχεία.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι την υπόθεση αυτή την ανέλαβε εργολαβικά (?) ένα από τα περιώνυμα δικηγορικά γραφεία της Αθήνας με υψηλές και πολυποίκιλες διασυνδέσεις και επαφές.

Είναι μια από τις μεγαλύτερες πληγές της ελληνικής δικαιοσύνης η ομάδα αυτή των αμειβόμενων με αστρονομικά ποσά δικηγορικών γραφείων.

Δυστυχώς εκτός της υπόθεσης αυτής με την ίδια περίπου διαδικασία διαπλοκής, εξαιρετικά επώνυμοy Δικηγορικού Γραφείου, κινείται εναντίον μου κι ένας ακόμη στενός μου συνεργάτης και μέτοχος σε 2 επιχειρήσεις μου.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή της κατάρρευσης κατέθεσε εναντίον μου τρείς, ναι 3 μηνύσεις με κατά φαντασία οικονομικά εγκλήματα , τα οποία δήθεν διέπραξα κατά των εταιρειών στις οποίες ήταν μέτοχος.

Ο συγκεκριμένος «φίλος» ήταν έως την προηγούμενη χρονιά μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου , Αντιπρόεδρος και συνδιαχειριστής

Την επόμενη χρονιά για την οποία με μηνύει για κακοδιαχείριση είχε φροντίσει να αποχωρήσει από την διοίκηση της επιχείρησης στην οποία, τίποτα δεν άλλαξε.

Και οι 2 πρώην στενοί μου συνεργάτες , συνεργάζονται στενά σε όλα τα επίπεδα και απαιτούν, με την απειλή να με κλείσουν φυλακή, μερικά εκατομμύρια ευρώ για να καλύψουν δήθεν την ζημιά που τους προκάλεσα.

Εν όψει των χρημάτων που πιστεύουν ότι θα πάρουν από μένα, σκορπούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ , σε δικηγορικά γραφεία σε κάθε είδους υποστηρικτές και σε πρόσωπα που στηρίζουν την καταδίκη μου .Αποτέλεσμα των μηνύσεων, του δεύτερου «φίλου» μου είναι ότι έχω ήδη δύο ακόμη καταδίκες σε 1ο βαθμού παρά το γεγονός ότι σε μία τουλάχιστον από αυτές για τις περισσότερες κατηγορίες υπήρξε απαλλακτική πρόταση του Εισαγγελέα.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο, της εισαγγελικής πρότασης περιέργως, και λίγο πριν εκδοθεί η απόφαση ο συνήγορος των μηνυτών ζήτησε την διακοπή της δίκης με αίολη αιτίαση , αίτημα που έγινε αμέσως δεκτό.

Το δικαστήριο διέκοψε και σε μία εβδομάδα που επανήλθε μου επέβαλλε την μέγιστη δυνατή ποινή, 9 χρόνια κάθειρξη με ανώτατη προβλεπόμενη τα 10 χρόνια.

Υπενθυμίζω ότι ο Εισαγγελέας είχε ζητήσει σχεδόν την απαλλαγή μου

Στην εκδίκαση της 3ης υπόθεσης έχουμε την περίεργη εξέλιξη, να… αθωωθώ. Ο Εισαγγελέας της έδρας προτείνει την απαλλαγή μου με τρόπο κατηγορηματικό.

Θεώρησα ότι είχα μία απόδειξη ότι σε κάποιον τουλάχιστον βαθμό μπορώ να εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη. Είχα κάνει λάθος.

Σε λίγες μέρες ασκήθηκε έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης, πράγμα σπάνιο για ιδιωτική διαφορά, και τώρα καλούμε ξανά να δικαστώ.

Δυστυχώς για το σύστημα δικαιοσύνης του τόπου μου, τους τελευταίους τρείς μήνες βρίσκομαι στη φυλακή, από ένα εντελώς ανύπαρκτο αδίκημα.

Μια καταδικαστική απόφαση, που η ποινή δεν είναι ένα πρόστιμο, αλλά η φυλάκιση, η στέρηση της ελευθερίας, της δουλειάς, της οικογένειας, των φίλων, του εισοδήματος και κυρίως η τεράστια διαπόμπευση, που σέρνει μια τέτοια απόφαση εγκλεισμού.

Γνώρισα στις φυλακές δεκάδες ανθρώπους, πραγματικά αθώους, που στερούνται του πολυτιμότερου αγαθού.

Το ζήτημα είναι τεράστιο. Δηλαδή, διαπιστώνω, η ελληνική Δικαιοσύνη, οι Έλληνες δικαστές, οδηγούν αθώους ανθρώπους στις φυλακές. Πολλές φορές και νέα παιδιά.

Είναι πραγματικά συγκλονιστική η αίσθηση ότι η δικαιοσύνη μπορεί να μη αποδίδει Δικαιοσύνη. Τι φταίει δεν το ξέρω ακριβώς . Διαπίστωσα όμως ότι διάφορα μεγάλα δικηγορικά γραφεία, με ζάμπλουτους ιδιοκτήτες έχουν δυνατότητα να επηρεάζουν αποφάσεις. Το πώς και ποιοι, είμαι βέβαιος ότι πολύ σύντομα θα είμαι σε θέση να το αποδείξω.

Πρόκειται για μια ακόμη πλευρά, του άθλιου ελληνικού κράτους . Της απάνθρωπης δημόσιας διοίκησης που συνεχίζει να ταλαιπωρεί , να μην εξυπηρετεί , να εμπαίζει , να συκοφαντεί , να ζητά μίζες και να λαδώνεται αποδεδειγμένα και καθαρά για να παράσχει τις υπηρεσίες που οφείλει στον πολίτη , υπό μορφή εξυπηρέτησης.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ