Θεμελιώδης αρχή στις πειθαρχικές υποθέσεις

Στις πειθαρχικές υποθέσεις, θεμελιώδης αρχή, η οποία άπτεται της καθόλα δυνατής, απρόσκοπτης, ευχερούς και πρόσφορης υπερασπιστικής τοποθέτησης του πειθαρχικώς διωκόμενου υπαλλήλου είναι η γνωστοποίηση των γεγονότων και πραγματικών περιστατικών που εξειδικεύουν και στοιχειοθετούν τα αντίστοιχα, αποδιδόμενα παραπτώματα του πειθαρχικού κατηγορητήριο, καθώς «Είναι θεμελιωμένο ότι ο κατηγορούμενος σε πειθαρχική δίκη απολαμβάνει των δικαιωμάτων, τα οποία εγγυάται το ΄Αρθρο 12.5 του Συντάγματος σε κατηγορούμενο σε ποινική δίκη» (Δημοκρατία ν. Χ. (1998) 3 Α.Α.Δ.690, Κυριακίδης κ.ά.

ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 485 -απόφαση Πλήρους Ολομέλειας-,Φ. v. Πειθαρχικού Συμβουλίου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1839, Β. v. Δήμου Παραλιμνίου και/ή μέσω του Δημάρχου Παραλιμνίου (Αρ. 1) (1996) 4 Α.Α.Δ. 1393) και «Αποτελεί, όπως και στην ποινική δίκη, προϋπόθεση για τη θεμελίωση του πειθαρχικού πταίσματος η γνωστοποίηση στον κατηγορούμενο των γεγονότων που το στοιχειοθετούν» (Φ. v. Πειθαρχικού Συμβουλίου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1839, Β. v. Δήμου Παραλιμνίου και/ή μέσω του Δημάρχου Παραλιμνίου (Αρ. 1) (1996) 4 Α.Α.Δ. 1393).

Συναφώς, στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Γ. ν. Δημοκρατίας (1998) 4Β Α.Α.Δ. 1225 έγινε λόγος στη «γενική αρχή της ακρόασης σύμφωνα με την οποία ο υποκείμενος σε κύρωση θα πρέπει απαραιτήτως να γνωρίζει τις αιτιάσεις και να μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του», με παραπομπή στο σύγγραμμα του Μ. Στασινόπουλου, «Το Δικαίωμα Υπερασπίσεως ενώπιον των Διοικητικών Αρχών, 1974» σελ. 103).

Διαφορετικά, δεν τίθεται λόγος για υπερασπιστική απάντηση και αντίκρουση των κατηγοριών (Β. v. Δήμου Παραλιμνίου και/ή μέσω του Δημάρχου Παραλιμνίου (Αρ. 1) (1996) 4 Α.Α.Δ. 1393) φαλκιδεύοντας το δικαίωμα της υπεράσπισης, το οποίο «αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ύπαρξης και λειτουργίας του ανθρώπου στον κοινωνικό χώρο», (Δημοκρατία ν. Χ. (1998) 3 Α.Α.Δ.690).

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com