«Θα σου πω όσα πρέπει...»

Δύσκολη η σημερινή ημέρα που ξημέρωσε. Δύσκολη τόσο από την ανθρώπινη πλευρά, δύσκολη και για την οικογένεια του ποδοσφαίρου μας. Ο άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στο κυπριακό ποδόσφαιρο, από τη Δευτέρα το βράδυ ξεκίνησε ένα διαφορετικό ταξίδι, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη, ένα πλούσιο έργο και μια πολύ δύσκολη επόμενη ημέρα.

Ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης, για 24 χρόνια υπηρέτησε με αγάπη, με πίστη, με όραμα το κυπριακό ποδόσφαιρο. Για 17 χρόνια ηγήθηκε του ποδοσφαίρου μας. Το ανέπτυξε, το πήγε πολλά βήματα μπροστά. Το έργο του αυτά τα χρόνια έχει φανεί και τα επόμενα θα φανεί

Τον γνώρισα πριν από πολλά χρόνια, όταν η ΚΟΠ στεγαζόταν στα παλιά γραφεία της. Ανέμενα πολλές φορές στα σκαλιά τη λήξη των συνεδριάσεων, για να έχω την ενημέρωση απευθείας από την πηγή. Ήταν πάντα συνεργάσιμος. Πολύ δύσκολα έλεγε όχι σε δημοσιογράφο όταν αυτός ήθελε ενημέρωση, αλλά πάντα με τα δικά του όρια. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μου έλεγε «Θα σου πω όσα πρέπει», ή όταν ζητούσες επιβεβαίωση για ένα θέμα σού έλεγε «Ναι, έτσι είναι, αλλά αν μπορείς μην το βγάλεις τώρα στη δημοσιότητα».

Σε πολλές Γενικές Συνελεύσεις ή Έκτακτες, αντιπροσώπευσα το συγκρότημα. Ώρες αμέτρητες, «ακόμα εδώ είσαι;», μια από τις ατάκες του και άρχιζε την ενημέρωση. «Άντε και πολλά σου είπα» κι έφευγε, άλλα πάντα με χαμόγελο.

Οι τηλεφωνικές μας συνομιλίες πάντα είχαν ενδιαφέρον. Με το αστείο του, με την κριτική του, αλλά ποτέ δεν παραπονιόταν για όσα του έλεγαν και τον κατηγορούσαν. Φυσικά, πάντα είχε ένα επιχείρημα για κάθε θέμα, είχε απάντηση και λύση για όλα τα θέματα.

Μια μέρα, πριν λίγα χρόνια, τον πήρα τηλέφωνο, «Πρόεδρε, θέλω να έρθεις καλεσμένος στο Ράδιο Πρώτο να συζητήσουμε». Η απάντησή του «τι ώρα να έρθω;». Πάντα πρόθυμος και συνεργάσιμος. Δύο ώρες σχεδόν εκπομπής πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε. Αποκαλυπτικός, απολαυστικός και ατακαδόρος.

Πόσα να θυμηθώ; Από χθες το βράδυ, όλα τριγυρίζουν στο μυαλό μου. Τα ταξίδια με την Εθνική ομάδα που ήμουν παρών και πάντα ο κύριος ομιλητής στη συζήτηση ήταν ο πρόεδρος. Πόσα; Αμέτρητες στιγμές, εικόνες, λέξεις.

Υπήρχαν και προσωπικές στιγμές, εκτός ποδοσφαίρου. Αυτές όμως τις κρατώ για μένα. Στιγμές που πάντα θα είναι στο μυαλό μου.

Καλό ταξίδι πρόεδρε… καλή αντάμωση με την αγαπημένη σου Έλμα.