Τα κοιτάσματα, η δύναμη αποτροπής και οι συμμαχίες

Είναι πλέον αντιληπτό, ελπίζω και στον τελευταίο Ελληνοκύπριο, ότι η Τουρκία δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει τους Τουρκοκύπριους να λύσουν το Κυπριακό πρόβλημα με μια λύση που δεν θα διασφαλίζει τον στρατηγικό της στόχο για κηδεμονία και επικυριαρχία επί της Κύπρου και η οποία θα της επιτρέπει να ολοκληρώσει τις φιλοδοξίες της για να καταστεί κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη.

Ο Ταγίπ Ερντογάν ξεκινώντας την πολιτική του σταδιοδρομία και αντιλαμβανόμενος την αδυναμία

της Τουρκίας, οικονομική και στρατιωτική, μιλούσε τότε για μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες (δόγμα Ερντογάν/Γκιούλ) και η περίοδος της Ελληνοτουρκικής φιλίας που ακολούθησε του έδωσε τον χρόνο να αναπτύξει την οικονομία του και παράλληλα την στρατιωτική του ισχύ και την αμυντική βιομηχανία της χώρας του, αφού οι μετά τα Ίμια, τεράστιες εξοπλιστικές δαπάνες της Ελλάδος, αλλά και η ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς με αγορές, αλλά και το ενιαίο αμυντικό δόγμα, δεν του έδιναν άλλη επιλογή.

Ο Ελληνισμός πιάστηκε στον ύπνο, πίστεψε το παραμύθι και σε συνδυασμό με την τεράστια οικονομική κρίση σε Ελλάδα και Κύπρο που πάγωσε όλα τα εξοπλιστικά, έδωσε στην Τουρκία την ευκαιρία να αναβαθμίσει ποιοτικά και ποσοτικά τις ένοπλες της δυνάμεις και με την ολοκλήρωση των προγραμμάτων με ορίζοντα το 2023 να καταφέρει να γίνει στρατιωτική περιφερειακή δύναμη με ότι αυτό συνεπάγεται.

Είναι γεγονός όμως, εξίσου σημαντικό, ότι ο δρόμος που επέλεξε ο Ερντογάν για να γίνει ο νέος πατέρας των Τούρκων τον έχει φέρει αντιμέτωπο σχεδόν με όλη την διεθνή κοινότητα, αλλά και έχει αποκαλύψει και τους στρατηγικούς του στόχους, φέρνοντας τον αντιμέτωπο με ολόκληρο το δυτικοευρωπαϊκό σύστημα συμφερόντων και ασφάλειας (ΗΠΑ/ΕΥΡΩΠΗ), αλλά και με τα συμφέροντα σχεδόν όλων των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου συμπεριλαμβανόμενου του Ισραήλ, της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας.

Η επιβεβαίωση τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο ανατρέπει άρδην τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του Ερντογάν και τον βάζει στην γωνιά αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι υδρογονάνθρακες σημαίνει χρήμα και χρήμα σημαίνει ισχύς . Ισχύς που εύκολα μπορεί να γίνει στρατιωτική . Σήμερα μια δύναμη αποτροπής δεν έχει να κάνει μόνο με τους αριθμούς των στρατιωτών ή με το μέγεθος μιας χώρας, αλλά κυρίως με την τεχνολογία σε αεροναυτικό επίπεδο, η οποία αγοράζεται εύκολα ιδιαίτερα από συμμαχικές χώρες με κοινά συμφέροντα.

Πόσο μάλλον αν και τα κοινά συμφέροντα οδηγούν χώρες με υψηλή στρατιωτική ισχύ σε συμμαχίες με Κύπρο και Ελλάδα που συμπεριλαμβάνουν και στρατιωτικό σκέλος. Και πόσο μάλλον αν η γηραιά Ήπειρος διασφαλίζει την ενεργειακή της επάρκεια σε ανταγωνιστικές τιμές.

Η ΕΕ (με πρωταγωνιστή τη Γαλλία),το Ισραήλ, η Αίγυπτος και άλλοι, φαίνεται να είναι έτοιμοι να κτίσουν τις συμμαχίες που θα διασφαλίσουν την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Το ίδιο και οι Αμερικανοί. Οι στρατιωτικές δαπάνες είναι τεράστιες για υποστήριξη του εγχειρήματος. Κύπρος και Ελλάδα δεν μπορεί να μην συνεισφέρουν στην κοινή προσπάθεια και στο οικονομικό κόστος. Και μπορούν μέσα πλέον και από τον δικό τους πλούτο. Ας αποδείξουν την αποφασιστικότητα τους .

Μια δύναμη αποτροπής ικανή να σταματήσει την Τουρκία και τις επεκτατικές νεοθωμανικές της στρατηγικές. Τότε και μόνον τότε, όταν θα νοιώθει ότι δεν μπορεί, θα αναγκαστεί η Τουρκία να αντιληφθεί και τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή διαφορετικά και στα πλαίσια σεβασμού της ειρήνης, του διεθνούς δικαίου και των σχέσεων καλής γειτονίας.

Το πρώτο κομμάτι των εσόδων από τα κοιτάσματα ( Κυπριακά και Ελληνικά ) θα έπρεπε να δαπανηθεί για την ασφάλεια αυτών των κοιτασμάτων από την όποια ξένη επιβουλή. Σε απόλυτη συνεργασία με τους φυσικούς μας συμμάχους.

*O Ανδρέας Κυπριανού είναι βουλευτής του ΔΗΣΥ Λεμεσού

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα