Ομόνοια: Η επόμενη μέρα στο τριφύλλι;

Όλες οι πληροφορίες, αλλά και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, οδηγούν προς την λύση της συνεργασίας με τον Πάμπο Χριστοδούλου.Ο ίδιος έθεσε τον εαυτό του στη διοίκηση, η οποία θα αποφασίσει για το μέλλον του στην ομάδα.

Υπό άλλες περιστάσεις, ίσως η Διοίκηση να τον στήριζε σε μεγάλο βαθμό. Αλλά τα αποτελέσματα και η εικόνα είναι τέτοια που ακόμη και ο πιο υπομονετικός διοικητικός παράγοντας, αμφιβάλλει πλέον για το κατά πόσον πρέπει να υπάρξει παράταση της υπάρχουσας κατάστασης. Η Ομόνοια της χρονιάς 17-18, διανύει

τη χειρότερη πορεία της ιστορίας της και απέχει έτη φως από τις δικαιολογημένες προσδοκίες που υπήρξαν, όταν Τζιωνής και Χριστοδούλου έδωσαν τα χέρια. Αν και τίποτα δεν είναι δεδομένο, εύκολα μπορεί κάποιος να σκιαγραφήσει την επόμενη μέρα. Με τον Πάμπο να αποχωρεί κατά 99%.

Η Ομόνοια θα ψάξει τον επόμενο τεχνικό της. Είτε γνωρίζει την Κυπριακή πραγματικότητα είτε όχι, λίγη σημασία έχει. Ο επόμενος τεχνικός θα βρει μία ομάδα, με καταρρακωμένο ηθικό, με φανερό πρόβλημα πειθαρχίας, είτε αυτό αφορά την εκτός των τεσσάρων γραμμών καθημερινότητα, είτε την συμπεριφορά εντός γηπέδου. Γιατί η επιπολαιότητα που δείχνουν πολλοί παίκτες στο παιχνίδι τους, έχει να κάνει με την πειθαρχεία. Ένας νέος προπονητής, μπορεί να αλλάξει πράγματα, με σωστό χειρισμό, πάντα μία αλλαγή βοηθά. Όμως το κυριότερο σημείο αναφοράς είναι η ικανότητα της ομάδας. Πάσχει από ποιότητα σε καίρια σημεία. Όσα λάθη και αν έγιναν, η Ομόνοια δεν μπορεί όμως να παρουσιάζει εικόνα ομάδας 2ου γκρουπ. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη τακτική, στην φιλοσοφία, στην αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας. Δεν χρειάζεται ανάλυση. Αριθμοί και εικόνα μιλούν από μόνα τους. Η Ομόνοια δεν έχει ταυτότητα, η μάλλον έχει, αλλά είναι παντελώς προβληματική και κυρίως αδιόρθωτη στη πορεία, με τάση προς το χειρότερο. Άρα, ο νέος τεχνικός, οφείλει να αλλάξει πρώτα από όλα νοοτροπία και πλάνο. Δραματική αλλαγή, δεν μπορεί να υπάρξει, ακόμη και με τέσσερις καλές μετεγγραφές το χειμώνα. Όμως κάποια πράγματα διορθώνονται με μία άλλη προπονητική προσέγγιση. Από εκεί και πέρα, με αλλαγή στο πάγκο, η Ομόνοια ξέρει ότι η σεζόν 17-18 πηγαίνει στον… Καιάδα από πλευράς χτισίματος. Σοβαρή παράμετρος, η σωστή επιλογή τεχνικού. Ούτε μεσοβέζικες λύσεις, ούτε δήθεν «σίγουρες».

Πηγαίνει όμως στον Καιάδα, ακόμη και στο απομακρυσμένο σενάριο παραμονής του Πάμπου. Αν π.χ μείνει, σαφώς και οι πιθανότητες βελτίωσης κατά τη διάρκεια της χρονιάς, θα είναι πολύ λιγότερες. Για ένα μήνα θα πρέπει να λειτουργήσει υπό το συγκεκριμένο κάκιστο κλίμα εντός της ομάδας. Θα κάνει αλλαγές (τέσσερις) τον Ιανουάριο, αλλά πάλι, με μονάδες πόσο αλλάζει η μεγάλη εικόνα μίας ομάδας που δεν βρήκε προσανατολισμό; Ο μοναδικός λόγος, συνέχισης της συνεργασίας, είναι το πλήρες ποντάρισμα στον παράγοντα προπονητής με όλο το βάρος της αποτυχίας, το κόστος στη συνέχεια της περιόδου και με φόντο από τώρα το 2018-19, αφού οι πολλές αλλαγές (πάλι) στο ρόστερ θα είναι αναπόφευκτες στο τέλος της τρέχουσας χρονιάς.
Σε όλο αυτό το σκηνικό, μπαίνει η πλήρης απογοήτευση του κόσμου, η δικαιολογημένη του αντίδραση, που μπορεί να έχει αυξητικές τάσεις.

Με δύο λόγια, η Ομόνοια θα προσπαθήσει μέχρι το Μάιο να σώσει ότι σώζεται από τα συντρίμμια της.