Ντενκτάς-Ο 1ος που ομολόγησε μαζικές δολοφονίες αιχμαλώτων

Ο ίδιος ο Ραούφ Ντενκτάς είχε παραδεχθεί και είχε ομολογήσει πρώτος και δημοσίως τις μαζικές, εν ψυχρώ δολοφονίες Ελλήνων Κυπρίων αιχμαλώτων και αμάχων το 1974 από τους Τουρκοκύπριους «μαχητές- μουτζαχίντ» της ΤΜΤ του, στην τηλεοπτική συνέντευξή του της 1ης Μαρτίου του 1996 στο ΣΙΓΜΑ και στον Σταύρο Σιδερά. Αποδίδοντάς τες σε… πράξεις αντεκδίκησης.

Ο Στ. Σιδεράς, που είχε υπηρετήσει ως έφεδρος το 1974 στις επιχειρήσεις απόκρουσης του Αττίλα, με το 70 Τάγμα Μηχανικού, είχε ο ίδιος δει, στη μάχη Καραβά - Λαπήθου

της 6ης Αυγούστου του 1974, τριάντα άνδρες του τάγματός του, που εκείνη τη μέρα αιχμαλωτίστηκαν από τις δυνάμεις της 28ης Μεραρχίας του Αττίλα.

Κι όταν έθεσε ευθέως το ερώτημα στον Ντενκτάς, για ό,τι είδε με τα μάτια του, εκείνος προέβη στην κυνική ομολογία ότι εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, για λόγους αντεκδίκησης.

Το τηλεοπτικό απόσπασμα της ομολογίας Ντενκτάς στον Σιδερά, μεταδιδόταν επί μέρες κατόπιν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και τις τηλεοράσεις σε όλον τον κόσμο.

ΕΚΤΟΤΕ, σε ουδεμία ενέργεια προέβησαν για την ομολογία Ντενκτάς η κυβέρνηση ή άλλες Αρχές, όπως η Γενική Εισαγγελία, της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΕΞΙ μήνες αργότερα, Κυριακή 11 Αυγούστου του 1996, ο ίδιος ο Ραούφ Ντενκτάς, αυτοπροσώπως παρών, επιθεωρούσε και κατέγραφε με τη βιντεοκάμερά του στη Δερύνεια, τα ένστολα, ένοπλα όργανα του κατοχικού του καθεστώτος και τους άνευ στολής, οπλισμένους με λοστούς και ρόπαλα, Γκρίζους Λύκους, λίγο προτού εξορμήσουν, εγκλωβίσουν και λιντσάρουν τον άοπλο διαδηλωτή ΤΑΣΟ ΙΣΑΑΚ, τον οποίον θανάτωσαν πεσμένο στο έδαφος, μπροστά στους φακούς των εκεί ευρισκομένων τηλεοπτικών συνεργείων που κατέγραφαν την αντικατοχική πορεία των μοτοσικλετιστών προς τη σκλαβωμένη Αμμόχωστο.

ΤΡΕΙΣ μέρες αργότερα, Τετάρτη 14 Αυγούστου του 1996, μετά την κηδεία του δολοφονηθέντος Τάσου Ισαάκ, μαυροφορεμένοι άοπλοι διαδηλωτές όδευσαν στον χώρο της θυσίας του, για ν’ αποτίσουν ύστατο φόρο τιμής. Απέναντί τους τα ίδια όργανα της Τουρκίας:

Οι επικεφαλής των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, ο αντιστράτηγος διοικητής του 11ου Σώματος Στρατού της Τουρκίας και οι δύο υποστράτηγοι διοικητές της 39ης και της 28ης Μεραρχίας του τουρκικού κατοχικού στρατού. Επίσης, οι επικεφαλής της αστυνομίας του ψευδοκράτους, με ένστολους και ένοπλους άνδρες τους, μαζί και πάλιν με τις ορδές των Γκρίζων Λύκων.

Ξάδελφος του δολοφονημένου Ισαάκ, μαυροντυμένος ο Σολάκης Σολωμού, μ’ ένα τσιγάρο κρεμασμένο στα χείλη, ξέφυγε από το πλήθος, προσπέρασε τους στρατιώτες του ΟΗΕ κι επιχείρησε να σκαρφαλώσει στο ιστό της τουρκικής κατοχικής σημαίας.

- Τον σημάδεψαν με τα όπλα τους, τον πυροβόλησαν εν ψυχρώ και τον σκότωσαν. Μπροστά στους φακούς τηλεοράσεων και φωτορεπόρτερ.

Ανάμεσα στους ένοπλους δολοφόνους του, από το απέναντι εγγύς μπαλκόνι, και ένας άνευ στολής Τούρκος έποικος, ψευδοϋπουργός του κατοχικού καθεστώτος της Τουρκίας στην Κύπρο.

ΟΤΑΝ τις επόμενες μέρες πιεστικά υποβάλλονταν τα ερωτήματα των δημοσιογράφων προς την κυβέρνηση και τη Γενική Εισαγγελία, πώς θα κινηθούν οι ποινικές διαδικασίες, εδώ και διεθνώς, εναντίον του Ραούφ Ντενκτάς, η απάντηση ήταν «εάν τον διώξουμε ποινικά, με ποιον θα συνομιλούμε για τη λύση του Κυπριακού;».

Οι Αρχές περιορίστηκαν στην έκδοση διαταγμάτων σύλληψης εναντίον των άλλων Τούρκων που εντοπίστηκαν και αναγνωρίστηκαν από τη συμμετοχή τους στις δύο δολοφονίες των Ισαάκ και Σολωμού. Διατάγματα, τα οποία, όμως, επί 22 χρόνια δεν έγινε κατορθωτό να εκτελεστούν.