Η άλλη όψη του Βίκτωρα Παπαδόπουλου

Στην «Άλλη όψη» της εφημερίδας Σημερινή, ο αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Βίκτωρας Παπαδόπουλος μιλάει για τη ζωή του.

Το σοκ της Αθήνας, η αγάπη για το ραδιόφωνο και οι συγκυρίες που τον οδήγησαν στη δημοσιογραφία και στην Κυβέρνηση, από έναν άνθρωπο που αναπροσαρμόζει τις προτεραιότητές του. «Πλέον, στα 52 μου χρόνια, είμαι σε μια περίοδο που μετρώ τα λάθη και τις παραλείψεις μου», λέει και αφηγείται:

Γεννήθηκα στη Λεμεσό το 1964 από Ελλαδίτισσα μητέρα

και Κύπριο πατέρα. Η καταγωγή της μητέρας μου είναι από τη Λέρο, ενώ έχει και μικρασιατικές ρίζες. Τα χρόνια εκείνα δεν ήταν εύκολα για την Κύπρο, ήταν λίγο μετά την Τουρκανταρσία. Μια από τις πιο προσβάσιμες και σημαντικές περιοχές της Λεμεσού ήταν ο Τουρκομαχαλάς, στην περιοχή του Αγίου Αντωνίου, εκεί όπου είναι η μαρίνα σήμερα. Σαν παιδιά, περνούσαμε πολύ συχνά από εκεί με το αυτοκίνητο του πατέρα.

Οι άνθρωποι γενικώς ζούσαν ειρηνικά τότε, αλλά όταν έγινε η εισβολή κι άρχισαν οι γνωστές μάχες στον Τουρκομαχαλά, έφερε ως αποτέλεσμα να συλληφθούν από τη δική μας Εθνική Φρουρά, πολλοί Τουρκοκύπριοι τους οποίους πήγαν στο τότε Δεύτερο Γυμνάσιο Λεμεσού, νυν Πέτρου και Παύλου, για να τους κρατήσουν για λίγες ημέρες. Θυμάμαι όλη τη γειτονιά, αλλά κι εμένα μαζί με τη μητέρα μου, να πηγαίνουμε στα κάγκελα, να τους δίνουμε χαλλούμια και γάλα για τα μωρά, για τις δυο τρεις ημέρες που θα έμεναν έγκλειστοι. Ακόμα και εκείνη την ώρα του πολέμου, αυτή ήταν η αντιμετώπιση της κοινωνίας.

Πώς έγινε δημοσιογράφος

Δημοσιογράφος δεν έγινα για να με βλέπει η μάνα μου στην τηλεόραση, ούτε σκέφτηκα ποτέ να γίνω δημοσιογράφος. Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων με ειδίκευση στη Λογιστική και τη Χρηματοδότηση. Δημοσιογράφος έγινα εντελώς τυχαία. Ανήκω σε μια γενιά που όταν αντιληφθήκαμε τον κόσμο είχαμε πόλεμο, ενώ στη συνέχεια επικράτησε έντονη πολιτικοποίηση. Μας ενδιέφεραν τα κοινά. Εγώ έγινα γνωστός στα 32 μου, έχοντας ήδη ένα παιδί και όντας αρκετά κατασταλαγμένος. Έπρεπε να αποφασίσω, αν θα εμπλεκόμουν στην πολιτική μέσω των κομμάτων, είτε μέσω της δημοσιογραφίας.

Η αγάπη μου ήταν το ραδιόφωνο. Στον τελευταίο χρόνο των σπουδών μου στην Αθήνα ξεκίνησα κάνοντας κάποιες εκπομπές στην ελεύθερη ραδιοφωνία με τον Άρη Δαβαράκη. Όταν πήγα στην Αγγλία, μόλις είχε πάρει την άδειά του ο ελληνικός ραδιοσταθμός του Λονδίνου και ζητούσε δημοσιογράφους. Έκανα αίτηση, με προσέλαβαν, από εκεί βρέθηκα ανταποκριτής του Ράδιο Πρώτο και της «Σημερινής», παράλληλα με τις σπουδές.

Ένα βιβλίο που να λέει την αλήθεια

Αν κάποια στιγμή φύγω από εδώ, θέλω να ξεσπάσω και να πω ορισμένα πράγματα που, λόγω της θέσης μου, δεν μπορώ να τα πω. Σκέφτομαι να γράψω μέχρι κι ένα βιβλίο για όλα αυτά που ακούω και βλέπω γύρω μου, για τις εμπειρίες μου στο Προεδρικό.

Αν νιώθω μοναξιά που από δημοσιογράφος έγινα Αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος; Όταν ήμουν δημοσιογράφος, ήμουν μαχητής με άποψη. Δεν διάβαζα ειδήσεις, συνδιαμόρφωνα το δελτίο που έκανα, ήξερα κάθε είδηση και όλο το ρεπορτάζ απ’ έξω. Όλο αυτό, ο κόσμος μού το ανταπέδωσε με πολλή αγάπη.

*Διαβάστε περισσότερα με την κυριακάτικη Σημερινή.

Follow @Christos_mich