ΔΕΕ: Απαγορευμένη διάκριση λόγω θρησκείας

"Η απόλυση καθολικού στο θρήσκευμα διευθυντή κλινικής καθολικού νοσοκομείου, λόγω τελέσεως νέου γάμου μετά από διαζύγιο, ενδέχεται να συνιστά απαγορευμένη διάκριση λόγω θρησκείας", έκρινε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του Bundesarbeitsgericht (Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών, Γερμανία), μετά την απόλυση του διευθυντή της παθολογικής κλινικής νοσοκομείου, που διαχειρίζεται η καθολική αρχιεπισκοπή της Κολωνίας.

Το ΔΕΕ επισημαίνει ότι "η απαίτηση να σέβεται ο καθολικός στο θρήσκευμα διευθυντής κλινικής τον ιερό και αδιάλυτο, κατά την ηθική διδασκαλία της Καθολικής Εκκλησίας, χαρακτήρα του γάμου, δεν φαίνεται να αποτελεί ουσιώδη, θεμιτή και δικαιολογημένη επαγγελματική απαίτηση, όπερ οφείλει όμως να εξακριβώσει το γερμανικό Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών".

Το ΔΕΕ διευκρινίζει ότι "το επιλαμβανόμενο εθνικό δικαστήριο οφείλει να εξακριβώνει, βάσει της φύσεως των σχετικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων ή του πλαισίου εντός του οποίου ασκούνται, αν το θρήσκευμα ή οι πεποιθήσεις αποτελούν επαγγελματική απαίτηση που είναι ουσιώδης, θεμιτή και δικαιολογημένη, λαμβανομένης υπόψη της εν λόγω δεοντολογίας", ξεκαθαρίζει, ωστόσο, ότι "η αποδοχή εκ μέρους του εργαζομένου της αντιλήψεως της Καθολικής Εκκλησίας για τον γάμο, δεν παρίσταται αναγκαία για την επιβεβαίωση της δεοντολογίας" στη βάση των δραστηριοτήτων του διευθυντή οι οποίες συνίστανται στην παροχή, εντός νοσοκομείου, ιατρικών συμβουλών και περιθάλψεως, καθώς και στη διοίκηση της παθολογικής κλινικής της οποίας ήταν διευθυντής.

"Δεν φαίνεται συνεπώς να είναι ουσιώδης απαίτηση για την επαγγελματική δραστηριότητα, πράγμα που επιβεβαιώνεται από το ότι παρόμοιες θέσεις εργασίας καλύπτονται από εργαζομένους οι οποίοι δεν είναι καθολικοί και, κατά συνέπεια, δεν υποχρεούνται στην τήρηση της ίδιας απαίτησης στάσης καλής πίστης και συμμόρφωσης προς τη δεοντολογία".

Επιπλέον, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι, λαμβανομένης υπόψη της ενώπιόν του δικογραφίας, η επίμαχη απαίτηση δεν παρίσταται δικαιολογημένη. Το Δικαστήριο διαπιστώνει, τέλος, ότι η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων έχει επιτακτικό χαρακτήρα ως γενική αρχή του Δικαίου της Ένωσης, η οποία κατοχυρώνεται πλέον στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και είναι αφ’ εαυτής ικανή να απονείμει στους ιδιώτες δικαίωμα δυνάμενο να προβληθεί αυτό καθεαυτό στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ τους σε τομέα που διέπεται από το Δίκαιο της Ένωσης.

Πηγή: ΚΥΠΕ