Απόλλων: Με νύχια και με δόντια…

Δεν ήταν καλός ο Απόλλωνας σήμερα στο ΓΣΠ. Κατά διαστήματα σου έδινε την εντύπωση, ομάδας που τα είχε χαμένα.

Τα κατάφερε όμως. Άντεξε στην πίεση του ΑΠΟΕΛ και απέδρασε με ένα βαθμό. Ο Αντόνε έκανε λόγο για δίκαιο αποτέλεσμα, αλλά μάλλον θα πρέπει να νιώθει ανακουφισμένος και πολύ ικανοποιημένος από την ισοπαλία. Πήγε με τον αέρα της κορυφής στη Λευκωσία με την προοπτική να αποτελειώσει τον λαβωμένο αντίπαλο του, αλλά στο τέλος, πάλι καλά που γλύτωσε την ήττα…Ο Απόλλωνας

στάθηκε όρθιος, χάρη στην προσωπικότητα και την ποιότητα κάποιων παιχτών του, αλλά και στο πάθος που έβγαλε ως ομάδα, όταν έμενε πίσω στο σκορ. Τίποτα άλλο. Ελάχιστα κράτησε μπάλα και ελάχιστα απείλησε. Ήρθε να «κλέψει» το παιχνίδι και όχι να το «χτυπήσει», βάση και των απουσιών που είχε ο αντίπαλος του. Και θα μπορούσε να κατάφερνε, αν ο Γκιε δεν έχανε τη μεγάλη ευκαιρία στο 68’. Τότε θα μιλούσαμε για τακτική που πέτυχε. Τώρα, όμως μιλάμε για τακτική που ίσα και έπιασε.Για τρίτο παιχνίδι φέτος ο Απόλλωνας, δεν μπορεί να επιβληθεί του ΑΠΟΕΛ. Εξακολουθεί, όμως να κρατεί την κορυφή και αυτό είναι σημαντικό. Το ότι στάθηκε όρθιος μέσα σε μια καυτή έδρα απέναντι στον μεγάλο αντίπαλο του, φανερώνει ομάδα με τσαμπουκά, που μπορεί και θέλει να κερδίσει τον τίτλο. Χρειάζεται όμως να βελτιώσει το αγωνιστικό του προφίλ, γιατί στις τρείς αγωνιστικές των πλέϊ οφ, με Ερμή-ΑΕΚ-ΑΠΟΕΛ, δείχνει κάπως κουμπωμένος και αγχωμένος, χωρίς αρκετή επιθετικότητα στο παιχνίδι του, όπως μας είχε συνηθίσει.