Oι πολιτικές ευθύνες του Προέδρου Αναστασιάδη...

Η απόφαση του Κακουργιοδικείου στην υπόθεση Providencia συνιστά, σε τελευταία ανάλυση, μία μαστιγωτική ετυμηγορία της Δικαιοσύνης κατά της διαπλοκής του πολιτικού συστήματος και της άρχουσας τάξης. Και όσοι την απομονώνουν σε μία μεμονωμένη περίπτωση καταδίκης υψηλά ισταμένου προσώπου, χάνουν το δάσος για το δέντρο.

Και όσον αφορά την κρίση του Δικαστηρίου για το ειλικρινές και αξιόπιστο της κατάθεσης του Προέδρου της Δημοκρατίας, με όλο τον σεβασμό προς το Δικαστήριο, η όλη συμπεριφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας, σε αυτή την ιστορία, ήταν ανειλικρινής, αναξιόπιστη και υπονομευτική για

τον ανεξάρτητο θεσμό της Νομικής Υπηρεσίας.

Έχω καταγράψει, σε διάφορες περιόδους, την πραγματική πλοκή αυτής της ιστορίας, η οποία δεν αποδεικνύει τίποτε άλλο, παρά απεγνωσμένη προσπάθεια του Προέδρου Αναστασιάδη να προστατεύσει, με νύχια και με δόντια, τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου και να τον χρησιμοποιήσει ως μοχλό πίεσης και ως αντίβαρο στον Γενικό Εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη. Μόνο όταν αντελήφθη ότι δεν υπήρχαν περιθώρια να διασωθεί ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου, μόνο τότε, αποφάσισε να τον εγκαταλείψει, προκειμένου να μην εκτεθεί ο ίδιος περισσότερο, απ' όσο είχε ήδη εκτεθεί.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διόρισε τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου ως Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, σε αντάλλαγμα των προεκλογικών υπηρεσιών που του προσέφερε. Ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου, ευρισκόμενος στην ιεραρχία της ηγεσίας του ΕΥΡΩΚΟ, ευρέθη μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη στην εξέδρα του υποψηφίου τότε Προέδρου και μαζί ύψωναν θριαμβευτικά τα χέρια προς το πλήθος που τους επευφημούσε.

Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε υποσχεθεί στον Ρίκκο Ερωτοκρίτου τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα, αλλά, στη συνέχεια, είτε κατόπιν ωριμότερης σκέψης του ιδίου, ή σοφότερων συμβουλών συνεργατών του, τον περιόρισε στη θέση του Βοηθού, διορίζοντας τον Κώστα Κληρίδη στη θέση του Γενικού Εισαγγελέα.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήθελε να ελέγχει τη Νομική Υπηρεσία, και θεωρούσε ότι ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου μπορούσε να αποτελέσει το «μάτι» και το «αφτί» της προεδρίας στην Υπηρεσία.

Όταν εκδηλώθηκε η μεγάλη κρίση και ακολούθησε το πόρισμα Καλλή, το οποίο ήταν εξουθενωτικό για τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου, αντί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να καλέσει τον Γενικό Εισαγγελέα να προβεί σε αναφορά στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, για παύση του τότε Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, παρέκαμψε το πόρισμα και αποπειράθηκε να θέσει σε ίση μοίρα Κληρίδη και Ερωτοκρίτου, αναγγέλλοντας διορισμό ποινικών ανακριτών για να διερευνήσουν τις καταγγελίες Κληρίδη κατά Ερωτοκρίτου και Ερωτοκρίτου κατά Κληρίδη!

Πράξη αντισυνταγματική, αντιδεοντολογική με πασιφανή στόχο, αφενός, να υπονομεύσει το κύρος και την αξιοπιστία του Γενικού Εισαγγελέα και, αφετέρου, να προστατεύσει τον Ερωτοκρίτου.

Εκείνη η ενέργεια του Προέδρου Αναστασιάδη προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του Κώστα Κληρίδη, ο οποίος, σε επιστολή του στον Πρόεδρο, τόνιζε πως η ενέργειά του «δεν θα συνιστούσε τίποτε άλλο, από μία δεύτερη απόπειρα φθοράς και/ή εξευτελισμού θεσμών». Και η επιστολή Κληρίδη κατέληγε με την ιστορική φράση: «Τελικά, οι κατηγορούμενοι μετατρέπονται σε κατηγόρους, με τη συνδρομή και υπόθαλψη του Ανώτατου Άρχοντα της χώρας. Ντροπή!».

Η αποφασιστικότητα του Γενικού Εισαγγελέα, η άρνησή του να υποκύψει σε εκβιασμούς και η επιμονή του να κρατήσει τη Νομική Υπηρεσία ανεξάρτητη και απρόσβλητη από εξωτερικές παρεμβάσεις, οδήγησαν τελικά σε κάθαρση. Ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου επαύθη από τη θέση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα και προχθές ευρέθη ένοχος σε κατηγορίες που αφορούν αδικήματα δεκασμού, διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας και συνωμοσίας στην υπόθεση Providencia.

Δεν θα ενδιατρίψουμε, ούτε νομικές γνώσεις έχουμε, επί της αποφάσεως του Δικαστηρίου. Πολύ περισσότερο, όταν εκκρεμεί η επιβολή ποινής και η ενδεχόμενη άσκηση έφεσης. Κρίνουμε με πολιτικά κριτήρια.

Ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου υπήρξε μέρος του πολιτικού συστήματος, αλλά και θύμα του. Ενός πολιτικού συστήματος το οποίο ανδρώθηκε μέσα στη διαπλοκή και άλωσε κράτος και κοινωνία. Και άλλοι πολιτικοί ευρέθησαν εκτεθειμένοι και αναμειγμένοι σε σκάνδαλα. Άλλοι καταδικάστηκαν, άλλοι διέφυγαν τη λαβίδα του νόμου. Δεν θα ισοπεδώσουμε όλους τους πολιτικούς.

Αλλά έχει γίνει πλέον συνείδηση μέσα στον λαό, ότι από το πολιτικό σύστημα εκπηγάζουν όλα τα κακά, η διαπλοκή και η εκμετάλλευση των αξιωμάτων προς ίδιον όφελος. Η απόφαση του Δικαστηρίου συνιστά καταδίκη της συμπεριφοράς και της αλαζονείας του πολιτικού συστήματος, και προειδοποίηση προς όσους στρέφονται προς επιλήψιμες επιλογές.

Όσον αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι πολιτικές του ευθύνες είναι δεδομένες. Είναι υπεύθυνος για τους ανθρώπους που διορίζει. Είναι συνταγματικό του χρέος να προστατεύει τους ανεξάρτητους θεσμούς και όχι να τους υπονομεύει. Και είναι σοβαρά εκτεθειμένος για την υπονόμευση που επεχείρησε στη Νομική Υπηρεσία και για την ανοχή που δείχνει σήμερα στις υπονομευτικές δραστηριότητες του πολιτικού συστήματος και άλλων κατά του Γενικού Ελεγκτή.

Η επιβράβευση της αποστασίας και όσων του προσέφεραν προεκλογικές υπηρεσίες, οι διορισμοί ανθρώπων του κόμματός του σε καίριες θέσεις, και η άλωση γενικά του κράτους που επιχειρεί, δεν έχουν καμία θέση σε ένα σύγχρονο κράτος. Είναι κατάλοιπα του θλιβερότερου παρελθόντος αυτού του κράτους και δεν μπορούν να επαναλαμβάνονται εν έτει 2017...