Ανεπίδεκτοι Στρατηγικής μαθήσεως… διαχρονικά!

Π Ρ Ο Χ Θ Ε Σ ο τίτλος της στήλης ήταν το «Δεν γαΐζουν γρυ από Στρατηγική». Αναφερόταν στους παρ’ ημίν διαδοχικώς κυβερνώντες. Οι οποίοι αποδεικνύονται στερούμενοι Στρατηγικής Αντίληψης. Και γι’ αυτόν τον λόγο, κατά φυσιολογική προέκταση, αδυνατούν ν’ αντιληφθούν και τη διαχρονική Τουρκική Στρατηγική. Σ’ αυτήν αναφερόταν η στήλη χθες, με τίτλο «Περί Στρατηγικής εκ του… αρχείου». Με δύο τουρκικά «επεισόδια», 1956 και 1960, άκρως διδακτικά για τους… μη ανεπίδεκτους μαθήσεως.

Σ Η Μ Ε Ρ Α κρίνει χρήσιμο ν’ αναδημοσιεύσει η στήλη ό,τι έγραφε και πριν από έξι χρόνια. Επί προεδρίας Χριστόφια-ΑΚΕΛ.

Στο «Ειρήσθω» της 16ης Ιουνίου 2011, υπό τον τίτλο «Από τον Μεντερές στον Ερντογάν (1)». Όπως τώρα, 2017, οι δικοί μας ανεπαρκείς αναμένουν τις «καλοσύνες» Ερντογάν… μετά που θα κερδίσει το δημοψήφισμα Σουλτανοποίησής του τον προσεχή Απρίλιο, έτσι και τότε, ανέμεναν τις «καλοσύνες» του μετά που θα κέρδιζε τις εκλογές της 12.6.2011:

Γ Ρ Α Φ Α Μ Ε τότε: Όλες ανεξαίρετα οι τουρκικές κυβερνήσεις, των τελευταίων 56 ετών, από Αντνάν Μεντερές (1950 - 1960) μέχρι Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (2002 - 2011) που κέρδισε την Κυριακή 12.6.11 ξανά τις εκλογές, είτε ήταν ποικίλων διαβαθμίσεων κεμαλικές ή ισλαμικές ή ανάμεικτες, είτε ήταν πραξικοπηματικές, ή διορισμένες από τον στρατό ή εκλελεγμένες απ’ τον λαό, επέδειξαν αταλάντευτα επίμονη κι απαρέγκλιτα ανυποχώρητη επεκτατική κατά της Κύπρου πολιτική.

- Ο ΒΑΘΜΟΣ επιτυχίας κάθε διαδοχικής κυβέρνησης, στην προώθηση των επεκτατικών της στόχων, υπήρξε προϊόν, λιγότερο των δικών της ικανοτήτων και πολύ περισσότερο των ελληνικών σφαλμάτων. Διακυμαινομένων απ’ το επίπεδο της στρατηγικής ανεπάρκειας και των ψευδαισθήσεων, μέχρι και το επίπεδο των εγκλημάτων (χούντα 1967 - 1974).

- ΓΙΑ ΝΑ επιβεβαιώνεται διαρκώς το Α-144 του αειθαλούς Θουκυδίδη: «μάλλον γαρ πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας ή τας τών εναντίον διανοίας»…

Π Ρ Ι Ν ΤΗΝ άνοδο Ερντογάν στην εξουσία, οι διαδοχικές κυβερνήσεις υλοποιούσαν τη «Στρατηγική Νιχάτ Ερίμ», όπως ονομάζεται εξαιτίας των «Εκθέσεων» για το Κυπριακό που ετοίμασε για την κυβέρνηση Μεντερές το 1956, ο τότε καθηγητής, κομματικός αντίπαλος του Μεντερές και, πολύ μετέπειτα, το 1971, χουντικός πρωθυπουργός. Η «Στρατηγική Νιχάτ Ερίμ» ήθελε την Κύπρο υπό τουρκικό έλεγχο, για λόγους ασφάλειας της Τουρκίας. Μην τύχει και απειληθεί απ’ το νησί, εκ Νότου, η Τουρκία…

Α Π Ο ΤΗΣ ανόδου των Ισλαμιστών στην εξουσία, το 2002, η επεκτατική στρατηγική απέκτησε έναν επιπλέον ευρύτερο στόχο. Την διά της Κύπρου Επιθετική Θαλάσσια Στρατηγική. Είν’ η «Στρατηγική Νταβούτογλου», απ’ τ’ όνομα του στρατηγικού μέντορα των εν εξουσία Ισλαμιστών, καθηγητή, κι απ’ το 2009 υπ.Εξ. του Ερντογάν, Αχμέτ Νταβούτογλου. Διατυπωμένη, απ’ το 1999, αναλυτικά στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος», όπου αναπτύσσονται, κατά συγκροτημένο τρόπο, οι νεο-οθωμανικές επιδιώξεις:

- Η ΣΑΦΗΣ διεύρυνση των περί Κύπρου στόχων είναι γραμμένη και στη σελ. 280 (ελληνική μετάφραση, εκδ. Ποιότητα 2010) του βιβλίου Νταβούτογλου: Η Τουρκία θέλει τον έλεγχο της Κύπρου «όχι [μόνο πια] ως στοιχείο μιας [δικής της] αμυντικής κυπριακής πολιτικής που προσανατολίζεται στη φύλαξη του ισχύοντος καθεστώτος, αλλά ως ένα από τα διπλωματικού χαρακτήρα βασικά στηρίγματα μιας επιθετικής στρατηγικής θαλάσσης»…

Α Κ Ο Υ Σ Α Τ Ε , άραγε, κανέναν Χριστόφια, Αναστασιάδη και λοιπούς ημετέρους, να έχουν αντιληφθεί ή να έχουν καταγγείλει ΑΥΤΗΝ την τουρκική πολιτική, τα τελευταία εννέα χρόνια, έστω και μια φορά; («ΕΙΡΗΣΘΩ» 16.6.2011).
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ