Aνόρθωση: Τα συμπτώματα παραμένουν…

Δεν λέει να βρει τα πόδια της η Ανόρθωση. Δείχνει να έχασε την αγωνιστική της ταυτότητα και ισορροπία. Λες και έπεσε σε «λήθαργο» και έχει απενεργοποιηθεί ο μηχανισμός αντίδρασης της. Και από ότι φαίνεται είναι από τις περιπτώσεις που η αλλαγή προπονητή δεν μπορεί να αλλάξει άμεσα και πολλά πράγματα. Κάποια κακά συμπτώματα που είχε, εξακολουθεί να τα κουβαλά μαζί της…

Τι άραγε φταίει και η «Κυρία» κλάταρε; Το γεγονός ότι δεν κατάφερε να ενισχυθεί γρήγορα και σε θέσεις που πονά πραγματικά παίζουν ίσως το πιο σημαντικό ρόλο. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στο προχθεσινό παιχνίδι

ο Ίσμα μπήκε ως αλλαγή και ο Μανζορό έμεινε στον πάγκο. Επιπλέον, ο τραυματισμός του Βικτόρ και εν συνεχεία κάποιες τιμωρίες του, καθώς και η αποχώρηση του Αμπουρτζάνια «γύμνωσαν» την ομάδα στον άξονα. Η Ανόρθωση δείχνει να υστερεί σε τρεξίματα και πίεση προς τον αντίπαλο όταν δεν έχει την μπάλα στην κατοχή της. Δεν αρκούν κάποια επιθετικά ξεσπάσματα του Μαρτίνες και του Πελέ, όταν έχει αυτή την μπάλα. Γενικώς, της λείπει η ταχύτητα και η γρήγορη ανάκτηση της μπάλας από τον αντίπαλο. Αφήνει το παιχνίδι να πηγαίνει σε αργούς ρυθμούς και στο τέλος «τρέχει» και δεν φτάνει…

Θα μπορούσε, βεβαίως, να έπαιρνε τη νίκη στο παιχνίδι με τον Άρη, αλλά δεν αρκούν σε ένα παιχνίδι κάποιες καλές φάσεις και ορισμένα ξεσπάσματα. Η Ανόρθωση δεν έχει διάρκεια και συνέπεια στο παιχνίδι της και είναι εδώ που ο Μιλίνκοβιτς θα πρέπει να βρει τον τρόπο να ανεβάσει ταχύτητα η ομάδα του, να βρει ρυθμό και κυρίως αγωνιστική ταυτότητα. Θα πρέπει να «ανακατέψει» καλά την τράπουλα και να βρει τη συνταγή για να τρέξει η ομάδα στην τελική ευθεία και να σώσει, τουλάχιστον, την Ευρώπη. Άλλωστε, δεν έχει άλλη επιλογή, καθώς βρίσκεται και εκτός Κυπέλλου.