Πως τα μπατιράκια εκτοξεύτηκαν άνευ λόγου, αιτίας και...εργασίας

Ο Άκης λοιπόν. Παραπέμφθηκε για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και για παθητική δωροδοκία. Με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ πρωτίστως. Ποιός να το φανταζόταν, αλήθεια...του Δημήτρη Καμπουράκη *Μπορώ να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο για τον Άκη, περιγράφοντας μόνο πραγματικά περιστατικά και αυθεντικούς διαλόγους που είδαν τα μάτια μου και άκουσαν τ’ αυτιά μου. Μπορώ να γράψω άλλα πέντε βιβλία με πράγματα που έχω ακούσει γι’ αυτόν, η απόλυτη εγκυρότητα των οποίων ελέγχεται. Αν γραφτούν ποτέ αυτά τα βιβλία, δεν θα είναι ακριβοδίκαια. Όποια περίοδο κι αν φέρω μπροστά, πάντα βρισκόμουν σε δημόσια εκπεφρασμένη πολιτική αντιπαλότητα με το «φαινόμενο Άκης». Μ’ ενοχλούσε το ετερόφωτον του ανδρός, το ακαθόριστον της ιδεολογικής του ταυτότητας, το ασυνάρτητο του ξύλινου πολιτικού του λόγου και η συγκέντρωση γύρω του ανθρώπων δεύτερης διαλογής.Για να είμαι όμως απολύτως ειλικρινής μαζί σας, μέχρι πριν λίγα χρόνια αρνιόμουν πεισματικά μέσα μου να πιστέψω ότι ο Άκης είναι κλέφτης. Τού καταλόγιζα πολλά, αυτό όμως δυσκολευόμουν να το δεχτώ, παρά το γεγονός ότι τέτοιες φήμες πάντα σέρνονταν. Όταν μάλιστα οι φήμες αυτές διακινούνταν από εσωκομματικούς του επικριτές, ήμουν διπλά επιφυλακτικός καθότι οι «σύντροφοι» μπορούν ν’ αποδειχτούν σκληρότεροι και αθλιότεροι από τους πολιτικούς αντιπάλους. Μού ήταν όμως πολύ ευκολότερο να πεισθώ για ορισμένους ανθρώπους του Άκη, με τους οποίους ξεκινήσαμε μαζί ως μπατιράκια και ξάφνου είδα το τουπέ τους και το επίπεδο ζωής τους να εκτοξεύονται, άνευ λόγου, αιτίας και...εργασίας.Μην μπείτε στον κόπο να διατυπώσετε τον αντίλογο. Τον ξέρω πολύ καλά. «Ο κόσμος το ‘χε τούμπανο», «δεν γίνεται να τα πιάνουν οι συνεργάτες και ο αρχηγός να είναι καθαρός», «αφού ήταν ένας από τους αφανείς ταμίες του Ανδρέα, την είχε μάθει τη δουλειά», κλπ, κλπ. Πάντα τον ήξερα αυτό τον αντίλογο. Ίσως να μην ήθελα να αποδεχτώ ότι μια χούφτα άνθρωποι που -δίχως να το αξίζουν- αξιώθηκαν μια τέτοια πολιτική πορεία επειδή έτυχε να βρεθούν κοντά στον Παπανδρέου, θα καταδέχονταν να την εξαργυρώσουν με τόσο άθλιο τρόπο. Μπορεί να μην ήθελα να πιστέψω ότι ο «ηγέτης της αριστερής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ» μπορούσε να τα πιάνει απροκάλυπτα, όσο κι θεωρούσα την αριστεροσύνη του Άκη ένα κακόγουστο ανέκδοτο. Κατά την γνώμη μου, απόντος του Ανδρέα ο Άκης δε μπορούσε να είναι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε κεντρώος. Ήταν απλώς τίποτα. Όσο κι αν αυτό το πολιτικό τίποτα, πήρε κάποτε κάτι λιγότερο από τη μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, σε ψηφοφορία για πρωθυπουργό της χώρας. Όσο κι αν αυτό το πολιτικό τίποτα πήρε το 45% των μελών του Συνεδρίου που εξέλεγε Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, έχοντας απέναντι του έναν πρωθυπουργό Σημίτη που απειλούσε ότι αν έχανε θα υπέβαλλε παραίτηση.Για να μην ξεχνάμε και το τεκμήριο της αθωότητας, η δικαιοσύνη είναι αυτή που θα αποφανθεί οριστικά αν ο Άκης έκλεψε. Ο κόσμος έχει ήδη αποφανθεί, όσο κι αυτό δεν έχει νομική υπόσταση. Όμως, αυτή την ώρα που βλέπω να κατακρημνίζεται μέσα στη γενική χλεύη ένας άνθρωπος που γνώρισα αρκετά καλά, δε μπο