Οι δρόμοι Αμερικανών και Τούρκων χωρίζουν

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Oσο περνούν οι μέρες, οι εβδομάδες και οι μήνες τόσο μεγαλύτερη δικαίωση νιώθουν όσοι υποστήριξαν από την αρχή -βασισμένοι σε γεγονότα- πως ο Ταγίπ Ερντογάν γρήγορα και σταθερά τοποθετείται απέναντι στο δυτικό κόσμο είτε πρόκειται για το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε πρόκειται για την Ευρώπη. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία και αποτελεί κίνδυνο για τη Δύση, είναι ο στόχος του πρωθυπουργού της Τουρκίας, ο οποίος επιθυμεί να αναδεχθεί ως το αντίπαλο δέος για τους Αμερικανούς, τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα τους Ισραηλινούς.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου αποκάλυψε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος και ο ο Ταγίπ Ερντογάν συνομίλησαν 11 φορές τους τελευταίους εννέα μήνες και ισχυρίστηκε ότι «πλακώθηκαν» όταν ο Μπάρακ Ομπάμα του ζήτησε τον λόγο για την προστασία που προσφέρει στο Ιράν. Ο Τούρκος πρωθυπουργός -σύμφωνα με τον υπουργό του- απάντησε στον Αμερικανό ηγέτη ότι «δεν προστατεύω το Ιράν, αλλά εσύ λειτουργείς ως δικηγόρος του Ισραήλ». Ο διάλογος, όπως τον παρουσίασε ο Αχμέτ Νταβούτογλου δεν απέχει της αλήθειας, αλλά τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα και δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι οι δρόμοι Αμερικανών και Τούρκων χωρίζουν και μάλιστα με πιο γρήγορους ρυθμούς απ’ ό,τι περίμενε και ο πιο αισιόδοξος Έλληνας.

Αυτό που δεν είχε αντιληφθεί καν η αμερικανική πλευρά όταν δόξαζε τον Ερντογάν και του χάριζε το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν ως δώρο για τη δήθεν υποστήριξη που θα της έδινε στο Ιράκ, ήταν ότι ο πρωθυπουργός της Τουρκίας από κοινού με τον Πρόεδρο Γκιούλ, τον κ. Νταβούτογλου και τους άλλους σκληρούς ισλαμιστές- είχε αποφασίσει πορεία μακριά από την Αμερική και πολύ κοντά στους αδελφούς τους μουσουλμάνους.

Ήταν λάθος του κ. Ομπάμα η επίσκεψη στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη λίγους μήνες μετά την εκλογή του και δεν έχει καμία δικαιολογία ότι βασίστηκε στις συμβουλές του Ντάνιελ Φριντ, που λόγω της μεταβατικής περιόδου έλυνε και έδενε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών και γνωστός πλασιέ των φιλοτουρκικών θέσεων του καταστροφικού διδύμου Μπους-Τσέινι είχε κάνει πολλές λανθασμένες επιλογές που αφορούσαν τις σχέσεις με την Τουρκία και ήταν ένας άνθρωπος και διπλωμάτης με ελάχιστες αντοχές. Η φιλοτουρκική στάση του κ. Φριντ αξίζει έρευνας από το νομικό τμήμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Λόγω του γεγονότος ότι την πολιτική για την Τουρκία εκπονούσε ο συγκεκριμένος διπλωμάτης, οι επιτελείς του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που διορίστηκαν από τον κ. Ομπάμα άργησαν να αντιληφθούν πως ο κ. Ερντογάν δεν ήταν αυτός που παρουσίαζε ο κ. Φριντ και η παρέα των φιλότουρκων συνεργατών του. Οταν το κατάλαβαν, αδυνατούσαν:
-Πρώτον, να διορθώσουν αμέσως το λάθος, και -
Δεύτερον, φοβήθηκαν ότι δεν υπήρχε χώρα ή λαός που θα κάλυπτε το κενό.

Και οι δύο κινήσεις-αποφάσεις αποδείχθηκαν όχι απλά λανθασμένες αλλά και επικίνδυνες για την Αμερική. Ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Ερντογάν είχε ήδη σχεδιάσει με το Ιράν την προβοκάτσια ε