Ναύπακτος: Ένας παράδεισος στα ορεινά του θεού...

Σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια η ορεινή Ναυπακτία, αφού το πλούσιο φυσικό περιβάλλον μπορεί να προσφέρει στους επισκέπτες απόδραση από την καθημερινότητα, επαφή με τη φύση και στιγμές χαλάρωσης.

Η ορεινή Ναυπακτία αποτελείται από ένα σύμπλεγμα παραδοσιακών χωριών και γραφικών οικισμών, που περιβάλλονται από ψηλά βουνά, άγρια φαράγγια, πυκνά δάση βελανιδιάς, ελάτων, και καστανιών, ενώ το πλούσιο φυσικό περιβάλλον συμπληρώνουν, πηγές με τρεχούμενο νερό και παραδοσιακές βρύσες σε πλατείες και δρόμους.

Επίσης, η ορεινή Ναυπακτία περιβάλλεται από δύο μεγάλα ποτάμια τον Μόρνο ανατολικά και τον Εύηνο δυτικά, που «προσφέρουν» τα νερά τους για την υδροδότηση της Αττικής.

Στην αρχιτεκτονική δόμηση των χωριών της ορεινής Ναυπακτίας είναι χαρακτηριστικές οι επιδράσεις από τη λαϊκή αρχιτεκτονική της Ηπείρου, που επεκτείνεται στα πέτρινα γεφύρια και στους γραφικούς νερόμυλους.

Το υλικό με το οποίο είναι κτισμένα τα περισσότερα σπίτια στη Ναυπακτία είναι, συνήθως, ο σχιστόλιθος, δηλαδή πέτρα σκληρή και ανθεκτική.

Τα βυζαντινά μνημεία χαρακτηρίζουν την ιστορία της περιοχής, ενώ από την ίδια εποχή αναπτύχθηκαν η μεταξουργία, η βυρσοδεψία, η κεραμουργεία, η ξυλογλυπτική, η χρυσοχοΐα, η χαλκουργία, και άλλες μορφές οικοτεχνίας.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, αναπτύχθηκε και η παιδεία, με την γνωστή σχολή της Λομποτίνας, όπου δίδαξε ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός.

Η αύξηση του αριθμού των επισκεπτών, οδήγησε στην ανάπτυξη των τουριστικών υποδομών, που μπορούν να προσφέρουν πολλές επιλογές για μία άνετη διαμονή και διασκέδαση. Άλλωστε, κοντά στην ορεινή Ναυπακτία βρίσκονται δύο μεγάλοι οδικοί άξονες, η εθνική οδός Πατρών - Αθηνών και η εθνική οδός Αντιρρίου - Ιωαννίνων, που ενώνονται με την γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ναυπακτίας, Γιάννης Τσότας, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ τονίζει ότι «και οι τρεις πρώην δήμοι Αποδοτίας, Πλατάνου και Πυλλήνης, διαθέτουν αξιόλογους προορισμούς αναψυχής και τουριστικές εγκαταστάσεις, σε συνδυασμό δε με τις ανάλογες υποδομές της ευρύτερης περιοχής της πόλης της Ναυπάκτου, αποτελούν μία τουριστική περιοχή, πραγματικό καύχημα όλων των Ναυπακτίων».

Όπως λέει ο κ. Τσότας, «η περιγραφή του ζητιάνου από τον Ανδρέα Καρκαβίτσα, για πολλές δεκαετίες, παρέπεμπε σε μία δήθεν, αποκλειστική, απασχόληση μεγάλου αριθμού φτωχών κατοίκων της ορεινής Ναυπακτίας, στους οποίους αποδιδόταν ότι ήταν επαγγελματίες ζητιάνοι». Σημειώνει ότι «οι δεκαετίες της μεταπολεμικής περιόδου έως σήμερα ανέτρεψαν το σκηνικό αθλιότητας της ελληνικής υπαίθρου, όσο βεβαίως και των αστικών κέντρων. Σήμερα ο επισκέπτης της ορεινής Ναυπακτίας έχει να αποτυπώσει μία τελείως διαφορετική πραγματικότητα, άσχετη εντελώς με την εποχή πριν από πενήντα χρόνια».

Χαρακτηριστική είναι βεβαίως σήμερα η μείωση του πληθυσμού των ενηλίκων, αφού μεγάλος αριθμός χωριών είναι εντελώς ακατοίκητα,