Ώρα για αλλαγή σκυτάλης;

Αρθρογραφεί ο αναγνώστης του Tennis24, Ιωσήφ Μπάστας

Από το 2010 που ψάχναμε τον επόμενο Φέντερερ έως το 2015 που αρχίσαμε να αναζητάμε τους διαδόχους των big-3 του παγκόσμιου τένις, ήταν πάμπολλες οι φορές που «τους βρήκαμε», μόνο και μόνο για να διαψευστούμε οικτρά στο επόμενο Gran Slam. Θυμόμαστε όλοι την ατάκα του Τζον Μάκενρο προς το κοινό της Μελβούρνης όταν ο δικός μας Στέφανος Τσιτσιπάς επικρατούσε επί του Φέντερερ με 3-1 σετ τον Γενάρη του 2019, «Κυρίες και κύριοι, παρακολουθείτε

την αλλαγή σκυτάλης…».

Νίκες όπως αυτή του Τσιτσιπά επί του Φέντερερ, ή μεγάλες επιτυχίες των τενιστών που κρυφοκοιτάζουν τον τριπλό θρόνο υπήρξαν αρκετές όλα αυτά τα χρόνια. Ο Τιμ κέρδισε 2 φορές τον Τζόκοβιτς στο χώμα του Ρολάν Γκαρός, Ο Τσιτσιπάς όλους του μεγάλους σε τουρνουά Masters, ο Ζβέρεφ όπως κι ο Τσιτσιπάς κέρδισαν το ATP World Tour Finals κερδίζοντας στο διάβα τους τους Τζόκοβιτς, Φέντερερ και Ναδάλ, ο Μεντβέντεφ έχει νικήσει τρεις φορές τον Τζόκοβιτς και κέρδισε το πρόσφατο Masters στο Παρίσι, ο Ζβέρεφ έχει κατακτήσει τρία Masters, o Tιμ έγινε Gran Slammer νικώντας, όμως, στον τελικό τον Ζβέρεφ, κτλ. κτλ. Κοιτώντας πίσω, πολλές από αυτές τις νίκες έμοιαζαν κομβικές αλλά καμιά δεν ήταν. Έως τώρα δεν είχαμε αλλαγή σκυτάλης…

Υπάρχουν δύο τενίστες, ο Ντόμινικ Τιμ και ο Ντανίλ Μεντβέντεφ, που έφτασαν πιο κοντά από όλους τους άλλους σε πραγματικά σπουδαίες-κομβικές νίκες, σε νίκες που αλλάζουν την ιστορία του τένις, κι αυτές οι νίκες δεν μπορεί να επιτευχθούν αλλού, παρά μόνο σε τελικούς Gran Slam. Τον φετινό Γενάρη o Ντόμινικ Τιμ έδειχνε έτοιμος για τη μεγάλη νίκη στον τελικό της Μελβούρνης. Προηγείτο με ανατροπή 2-1 του Τζόκερ, έπαιζε σε ασύλληπτο επίπεδο, όταν ο Σέρβος αποφάσισε να ρίξει το ρυθμό του αγώνα, ο Τιμ ακολούθησε, εμφάνισε τα γνωστά μπλακάουτ στην ψυχολογία του και στο τέλος έχασε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να έχει κερδίσει.

Ο Ντανίλ Μεντβέντεφ έπαιξε τον πρώτο του Gran Slam τελικό τον Σεπτέμβρη του 2019 στη Νέα Υόρκη. Μπήκε αγχωμένος στον τελικό, έχασε τα δύο πρώτα σετ απ’ τον Ναδάλ για να ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή του τη στιγμή που είχε ν’ ανέβει ένα ολάκερο βουνό και να γυρίσει απ’ το 2-0 κάτω. Με άγνοια κινδύνου ισοφάρισε σε 2-2 αλλά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τον θρίαμβο της ανατροπής ενός τελικού Slam απέναντι στον Ναδάλ από 2-0 κάτω χάνοντας το 5ο σετ 6-4, όσο έχασε και ο Τιμ το 5ο σετ στην Αυστραλία απέναντι στον Τζόκοβιτς. Τυχαίο;

Το Σάββατο 21 Νοεμβρίου δεν είχαμε τελικούς Gran Slam, αλλά ημιτελικούς ATP World Tour Finals. Κατά σύμπτωση ήταν μίνι rematch των δύο προηγούμενων Gran Slam τελικών. Τζόκοβιτς – Τιμ και Ναδάλ – Μεντβέντεφ.

Ο Μεντβέντεφ έχασε το 1ο σετ κι έπρεπε να κάνει την ανατροπή. Προηγήθηκε με 4-1 και break point στο 2ο σετ για να ακολουθήσει ένα μπλακάουτ για να βρεθεί να χάνει με 5-4 και τον Ναδάλ να σερβίρει για τη νίκη. Ο Ρώσος όμως με όλα τα προγνωστικά εναντίον του, έπαιξε με ασύλληπτο τρόπο τους επόμενους 4 πόντους για να πάρει πίσω το break με love game. Έκανε στον Ισπανό αυτό που κάνει ο ίδιος στους αντιπάλους του, break back όταν οι αντίπαλοί του είναι έτοιμοι να κλείσουν το ματς ή το σετ. Στο 3ο και καθοριστικό σετ άντεξε την πίεση του Ισπανού, φάνηκε να ξεμένουν και οι δύο από δυνάμεις, αλλά τελικά αυτός που ξέμεινε από σωματικές και πνευματικές δυνάμεις… ήταν ο Ισπανός.

Στον έτερο ημιτελικό ο Τιμ αντιμετώπισε τον άνθρωπο μηχανή του παγκόσμιου τένις Νόβακ Τζόκοβιτς. Ήταν καλύτερος, άντεξε την πίεση στο 5-4 εναντίον του και έκανε το μπρέικ στην πρώτη του ευκαιρία στο 11ο game, για να το επιβεβαιώσει στο επόμενο κρατώντας το σερβίς του για το 7-5. Το 2ο σετ οδηγήθηκε στο tiebreak, o Τιμ είχε 4 match points αλλά τα απώλεσε όλα επιδεικνύοντας παροιμιώδη αστάθεια για να καταλήξει το tiebreak (12-10) και το σετ στο Σέρβο.

Η καρδιά του Τιμ φάνηκε να ραγίζει πάλι στα δύσκολα -εκεί, που ο Σέρβος είναι ατσάλινος- κι όλοι περιμέναμε την πνευματική του κατάρρευση. Μια κατάρρευση όμως που αρνήθηκε σε όλο το 3ο σετ οδηγώντας το και αυτό στο tiebreak, εκεί που η αναμενόμενη κατάρρευση …ήρθε, έστω και καθυστερημένα, αφού ο αγχωμένος Τιμ βρέθηκε πίσω στο σκορ με 4-0. Σε εκείνο το σημείο ο Αυστριακός πρωτοτύπησε και …αρνήθηκε να πεθάνει. Χτυπώντας ασύλληπτες μπάλες από όλο το κορτ πήρε 6 σερί πόντους, με τον Τζόκερ να κοιτάζει αποσβολωμένος τον ατσάλινο Αυστριακό να κλείνει το σετ δύο πόντους μετά με 7-5. Oh, boy!

Ο Τζόκοβιτς τουίταρε μετά το τέλος του αγώνα ότι ο Τιμ έχει «μπάλες» κι αυτό σημαίνει πολλά. Υπάρχουν και δύο στατιστικά που λένε πολλά: Πρώτον οι winners ήταν 48 (!) για τον Τιμ και 19 για τον Τζόκοβιτς (35-25 τα αβίαστα λάθη υπέρ του Νόλε) και δεύτερον τα break points του Νόλε σε όλο το ματς ήταν 0/3. Πράγμα που σημαίνει ότι σε 18 service-games του Τιμ, ο καλύτερος returner του τουρ, δεν έκανε ούτε ένα break.

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί έδωσα την εξέλιξη αυτών των δύο παιχνιδιών με τόσες λεπτομέρειες. Απαντώ, παραφράζοντας τον Ευριπίδη, γιατί αυτά που έγιναν, δεν έχουν ξαναγίνει, κι αυτά που ήταν για να γίνουν, δεν έγιναν ποτέ! Όσα στοιχεία και να αναλύσει κανείς απ’ τα δύο ματς, όσες λεπτομέρειες και να δει, αυτό που πραγματικά αξίζει την προσοχή μας είναι το στοιχείο του mentality. Την πνευματική δύναμη αυτή τη φορά την είχαν οι Μεντβέντεφ – Τιμ. Κοίταξαν τους αντιπάλους τους στα μάτια, είχαν τα γνωστά blackout, βρέθηκαν στην ακρη του γκρεμού, κοίταξαν κάτω, αλλά αυτή τη φορά δεν έπεσαν. Στην πολύ κρίσιμη στιγμή των αγώνων τους τα κατάφεραν. Τα κατάφεραν πρωτίστως πνευματικά να νικήσουν τον εαυτό τους και μετά τους θρύλους που είχαν απέναντι τους.

Είναι δυο σημαντικές νίκες, αλλά μπορούμε να πούμε ότι αλλάζει χέρια η σκυτάλη του παγκόσμιου τένις και περνά σε μια άλλη γενιά τενιστών; Ρεαλιστικά θα λέγαμε όχι, δεν έγινε κάτι τέτοιο, αλλά σε συμβολικό επίπεδο τολμώ να προβλέψω πως ναι(!), το Σάββατο που μας πέρασε η σκυτάλη άλλαξε χέρια. Για να επιβεβαιωθεί η αλλαγή πρέπει οι νίκες αυτές να επαναληφθούν σε Μελβούρνη και Rolland Garros (ω, ναι!), δηλαδή να φέρουν τίτλους Gran Slam στους νεαρούς πρίγκηπες.

Στη μάχη αυτή για τη «διαδοχή» μπορεί οι Τιμ – Μεντβέντεφ να είναι ένα βήμα μπροστά, αλλά υπάρχει και 2η γραμμή διεκδικητών στην οποία τοποθετώ τους Ζβέρεφ, Τσιτσιπά, Ρούμπλεβ και Σίνερ. Για να υπάρξει διάδοχη κατάσταση πρέπει να αναλάβουν την κυριαρχία των Gran Slam τίτλων απ’ τους big-3.

Μπορούν; Η Μελβούρνη θα δείξει το δρόμο. Ίδωμεν…

Ιωσήφ Μπάστας – αναγνώστης του Tennis24

“Η άποψή μου” είναι η νέα θεματική στήλη του Tennis24, ικανοποιώντας έτσι την “ανάγκη” των αγνών φιλάθλων να εκφράσουν την γνώμη τους για οποιοδήποτε θέμα (τενιστικό) τους απασχολεί.

Τα κείμενα τα οποία θα αποστέλλονται ηλεκτρονικά στο [email protected], θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένα, με ονοματεπώνυμο, συντακτικά ορθά (τόνους, διαστήματα, παράγραφοι, όχι κεφαλαία) και φυσικά να σέβονται τον αναγνώστη και το ίδιο το άθλημα, σε κόσμιο και τενιστικό πλαίσιο. Aν θέλετε να επισυνάψετε και μια φωτογραφία της αρεσκείας σας, θα πρέπει να έχει διάσταση πάνω από 1000×500 pixels σε jpg μορφή, διαφορετικά θα επιλέξουμε εμείς μια αντιπροσωπευτική για το άρθρο σας.

The post Ώρα για αλλαγή σκυτάλης; appeared first on Tennis24.

Keywords
Τυχαία Θέματα