Αφιέρωμα: Η άρρηκτη σχέση του Ναδάλ με το Roland Garros

To απόγευμα της 17ης Μαρτίου, οι διοργανωτές του Γαλλικού Όπεν ανακοίνωσαν για πρώτη φορά στην ιστορία ότι το ιστορικό Grand Slam θα διεξαχθεί στις 20 Σεπτεμβρίου με 4 Οκτωβρίου. Η απόφαση πάρθηκε επειδή η επιδημία του κορονοιού δεν θα επιτρέψει να διεξαχθεί με ασφάλεια το τουρνουά τον φετινό Ιούνιο. Βέβαια, η αιφνίδια αλλαγή, χωρίς να συνεννοηθεί με τις υπόλοιπα μεγάλα τουρνουά, έφερε αναστάτωση στους αθλητές και μπερδέματα στο καλεντάρι.

Ο Guy Forget, διευθυντής του Roland Garros,

ανέφερε στη L’Equipe σχετικά με την μετάθεση του τουρνουά σε άλλη ημερομηνία ότι: “Είναι δύσκολη, αλλά υπεύθυνη απόφαση. Γνωρίζουμε τι είναι πιο σημαντικό, αλλά είμαστε δεσμευμένοι στο να διοργανώσουμε το τουρνουά. Δεν καταλαβαίνω τις αντιδράσεις μερικών παικτών και της ΑΤΡ” ενώ επισήμανε ότι τηλεφώνησε στον Ναδάλ και του γνωστοποίησε την χρονική μετακίνηση του τουρνουά.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το Αμερικανικό Όπεν είναι προγραμματισμένο για 31 Αυγούστου με 13 Σεπτεμβρίου 2020. Δηλαδή μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας πρέπει οι τενίστες να είναι σωματικά και ψυχικά έτοιμοι για να προσαρμοστούν από τα hard courts (σκληρή επιφάνεια) στις χωμάτινες επιφάνειες και όχι μιας απλής διοργάνωσης, αλλά ενός μεγάλου Grand Slam όπως είναι το Γαλλικό Όπεν.

Όλα αυτά δημιουργούν μεγάλο δίλημμα στους τενίστες, με τον Ρότζερ Φέντερερ να προτιμάει το Laver Cup από το Roland Garros σύμφωνα με την Mirror. Βέβαια μεγάλο ενδιαφέρον έχει, ποιο τουρνουά θα επιλέξει ο Ράφαελ Ναδάλ με τις 12 κατακτήσεις στο Παρίσι.

Σύμφωνα με δηλώσεις του η διοργάνωση του Παρισιού πάντα αποτελεί το πρωταρχικό στόχο της χρονιάς για αυτόν. Ο Ράφα ως πολυνίκης της διοργάνωσης έχει μια άρρηκτη σχέση με το Roland Garros.

Το Γαλλικό Όπεν είναι το πιο σημαντικό τουρνουά στην καριέρα του Ισπανού και για αυτό αξίζει να κάνουμε μια αναδρομή στην πορεία του στην μεγάλη διοργάνωση του Παρισιού.

Το ξεκίνημα με τους τέσσερις συνεχόμενους τίτλους
Ο αριστερόχειρας τενίστας από την Μαγιόρκα ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στο τένις από το 2001 όντας 15 χρονών, ενώ για πρώτη φορά έπαιξε σε τουρνουά του Roland Garros το 2005, αφού την προηγούμενη χρονιά ένα κάταγμα στον αριστερό αστράγαλο δεν επέτρεψε τον Ισπανό τενίστα να παίξει τόσο στο Γαλλικό Όπεν, όσο και στο Wimbledon.

Το «ξεπέταγμα» του 19χρόνου Ίβηρα έγινε στο Roland Garros του 2005, το οποίο ο Ράφα κατέκτησε νικώντας στον τελικό τον Αργεντινό Μαριάνο Πουέρτα με 6-7, 6-3, 6-1,7-5.

Ο Αργεντινός κάτοχος του τίτλου, Gaston Gaudio είχε αποκλειστεί από τον David Ferrer στον τέταρτο γύρο. Ενώ για να περάσει στον τελικό ο Ναδάλ πέρασε το εμπόδιο του Ρότζερ Φέντερερ, από τον οποίο πήρε και την ρεβάνς για τον χαμένο τελικό του Miami Masters τη ίδιας χρονιάς.

Ο Ναδάλ ήταν ο πρώτος τενίστας μετά τον Ματς Βιλάντερ το 1982, που κατέκτησε το Γαλλικό Όπεν στην παρθενική του εμφάνιση, αλλά και έγινε ο νεότερος πρωταθλητής μετά τον Michael Chang (17 ετών) από το 1989. Την ίδια στιγμή ανέβηκε στο Νο3 της παγκόσμιας κατάταξης.

Την επόμενη χρονιά (2006) ο Ναδάλ ανέβηκε στο Νο2 της παγκόσμιας κατάταξης. Τι και αν ένας τραυματισμός στο πόδι του στέρησε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο Αυστραλιανό Όπεν, αφού μέσα στην χρονιά κέρδισε 5 τίτλους ATP, ανάμεσα σε αυτά και το δεύτερο Roland Garros.

Στον τελικό αντιμετώπισε τον Ρότζερ Φέντερερ, που όπως θα δούμε και πιο κάτω, και οι δύο μαζί δώσανε θρυλικές μάχες σε τελικές φάσεις διοργανώσεων. Ο Ελβετός τενίστας αν νικούσε στον τελικό του RG 2006, τότε θα κατακτούσε τέσσερα Grand Slam στην σειρά, κάτι που είχαν καταφέρει μόνο τρεις τενίστες στην ιστορία και ο τελευταίος χρονικά ήταν ο Rod Laver το 1969.

Παρότι ο Φέντερερ «έσπασε» δύο φορές το σερβίς του Ναδάλ με αποτέλεσμα να προηγηθεί με 0-1 σετ, ο Ισπανός τενίστας με όπλο του το forehand πήρε τα άλλα τρία σετ με 6-1, 6-4, 7-6 αναγκάζοντας τον Ρότζερ να υποπέσει σε αβίαστα λάθη στο backhand.

Ο Φέντερερ είχε μια ευκαιρία να επιχειρήσει μια ολική ανατροπή όταν έκανε break στο ένατο game του τέταρτου σερ (5-4), αλλά ο αριστερόχειρας τενίστας από την Μαγιόρκα είχε τα ηνία και το momentum του παιχνιδιού και κατάφερε με 7-6 στα game και 7-4 στο tie break να επικρατήσει.

Πολλά ρεκόρ με αυτό το back to back κατέρριψε ο Ράφα, με πιο σημαντικό του ότι έγινε ο νεότερος αθλητής μετά τον Μπιόν Μπόργκ τη σεζόν 1974-1975 που υπερασπίστηκε τον τίτλο του στο Γαλλικό Όπεν.

Για τον Ισπανό αυτή ήταν η Νο100 επαγγελματική νίκη και η 60η σερί σε χωμάτινη επιφάνεια. Για την ιστορία ο Φέντερερ πήρε την ρεβάνς επικρατώντας του Ναδάλ με 6-0, 7-6, 6-7, 6-3 στον τελικό του Wimbledon, ένα μήνα αργότερα.

Το 2007 ο Ρότζερ Φέντερερ νικώντας τον Ίβηρα στο τελικό του Γερμανικού Όπεν στο Αμβούργο σταμάτησε το σερί των 81 συνεχόμενων νικών του στο χώμα, έχοντας το ψυχολογικό προβάδισμα για την κατάκτηση και του RG.

Ο Ναδάλ όντας Νο2, κατέκτησε το Indian Wells ενώ αποκλείστηκε από τα προημιτελικά του Αυστραλιανού Όπεν και του Dubai Tennis Championship. Στον τελικό όπως αναμενόταν αντιμετώπισε για ακόμη μια φορά τον Φέντερερ, το εμπόδιο του οποίου ξεπέρασε νικώντας τον με 6-3, 4-6, 6-3, 6-4. Το ματς κρίθηκε στο ότι ο Ναδάλ μπόρεσε να διαχειριστεί τα 16 από τα 17 break points, ενώ ο Ελβετός δεν μπορούσε να διαχειριστεί τις ψηλές μπαλιές από τα χτυπήματα με το αριστερό forehand του Ισπανού.

Η σεζόν του 2008 ίσως είναι μία από τις κορυφαίες χρονιές μέχρι τώρα στην καριέρα του Ραφαέλ Ναδάλ και σίγουρα τον βοήθησε να εδραιωθεί στους τελικούς των μεγάλων διοργανώσεων. Ο Ράφα έχοντας ρεκόρ 24-2 στις τελικές φάσεις των Grand Slam, κατέκτησε το Roland Garros και το Wimbledon νικώντας και τις δύο φορές τον Φέντερερ ενώ έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Αυστραλιανού και Αμερικάνικου Όπεν.

Σε αντίθεση με τον τελικό της προηγούμενης χρονιάς, ο τελικός του 2008 ήταν ένας υγιεινός περίπατος για τον Ισπανό τενίστα (6-1, 6-3, 6-0). Ο Ρότζερ Φέντερερ έκανε 49 αβίαστα λάθη και η μεγαλύτερη ευκαιρία του για να επιστρέψει στο παιχνίδι ήταν το στο έβδομο game του 2ου σετ. Το τρίτο σετ που έληξε μέσα σε 27 λεπτά, 6-0 υπέρ του Ναδάλ, είναι κάτι λογικά που θέλει να ξεχάσει ο Ρότζερ αφού για πρώτη φορά μετά από τον Ιούνιο του 1999 δεν κέρδισε ούτε ένα game σε σετ του τελικού.

Με την τέταρτη συνεχόμενη κατάκτηση του Γαλλικού Όπεν ο Ράφα έγινε ο τέταρτος τενίστας στην ιστορία σε επίπεδο ανδρών που καταφέρνει κάτι ανάλογο με τον Borg να είναι ο τελευταίος χρονικά, ενώ ο Ισπανός ήταν ο πέμπτος στην ιστορία που κατέκτησε τίτλο χωρίς να χάσει σετ στον τελικό. Την ίδια στιγμή ο τρίτος τενίστας στην ιστορία από τον Rod Laver και τον Bjorn Borg που κατέκτησε back to back το Roland Garros και το Wimbledon.

Η «τρέλη» φόρμα του, τον οδήγησε και στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, ενώ τον Αύγουστο ανέβηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης.

Έχοντας φόρα από το 2008, ο Ναδάλ σήκωσε για πρώτη φορά στην καριέρα του το Αυστραλιανό Όπεν επικρατώντας του Φέντερερ με 7-5, 3-6, 7-6, 3-6, 6-2 στον τελικό. Αλλά οι τέσσερις σερί κατακτήσεις του στο Roland Garros  και οι 31 συνεχόμενες νίκες σταμάτησαν όταν ο μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης Σουηδός Σόντερλινγκ τον απέκλεισε στον τέταρτο γύρο του Γαλλικού Όπεν 2009.

Ο Ναδάλ λόγω σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο δεν παρευρέθηκε στο Wimbledon εκείνης της χρονιάς όπως και σε πολλούς άλλους αγώνες, που είχαν ως αντίκτυπο να πέσει στο Νο2 της παγκόσμιας κατάταξης. Η απουσία του Ράφα από το Παρίσι, έδωσε την ευκαιρία στον Ρότζερ Φέντερερ να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο στο Roland Garros με νίκη επί του Σόντερλινγκ στον τελικό.

Το 2010 με βάση τα στατιστικά ήταν η πιο αποτελεσματική χρονιά του Ισπανού σε επίπεδο Grand Slam. Αν εξαιρέσουμε τον αποκλεισμό του από τον Άντι Μάρει στα προημιτελικά του Australian Open, που εγκατέλειψε λόγω προβλήματος στο γόνατο, δεν δέχθηκε άλλη ήττα και ως αποτέλεσμα ήταν να κατακτήσει τα υπόλοιπα τρία Grand Slam.

Ο Ράφα δεν αντιμετώπισε μεγάλη αντίσταση στο Γαλλικό Όπεν αφού σε κανένα ματς ούτε καν στον τελικό δεν έχασε ένα σετ. Με 6-4, 6-2, 6-4 πήρε την άτυπη ρεβάνς από τον Ρόμπιν Σόντερλινγκ νικώντας τον στο τελικό του Roland Garros, εξασφαλίζοντας τον πέμπτο του τίτλο στην διοργάνωση. Ο Ναδάλ όπως ήταν λογικό ξανανέβηκε στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξη.

Το 2011 ο Ράφα μπορεί να έχασε στους τελικούς του Wimbledon και του US Open από τον Νόβακ Τζόκοβιτς, αλλά κέρδισε τον Φέντερερ με 7-5, 7-5, 5-7, 6-1 σηκώνοντας για έκτη φορά την κούπα του Roland Garros.

Ο Ισπανός νικώντας τον Τζόκοβιτς στα ημιτελικά χάλασε το σερί των 41 νικών αήττητων του Σέρβου και πήγε στο τελικό με μια ιδιαίτερη ψυχολογία. Σε ένα δραματικό αγώνα που κρίθηκε στα τέσσερα σετ ο Ναδάλ Ισπανός νίκησε μέσα σε 3 ώρες και 40 λεπτά τον Ελβετό τενίστα. Οι δύο τους βρέθηκαν για όγδοη φορά σε τελικό Grand Slam και έχοντας μεγάλη εμπειρία αλλά και δίψα για τίτλους μας χάρισαν ένα απίστευτο θέαμα.

Ο Ίβηρας τενίστας έκανε καλό ξεκίνημα στο πρώτο σετ αφού προηγήθηκε με 5-2, το οποίο διαχειρίστηκε με εξαιρετικό τρόπο παρόλο παίρνοντας το πρώτο σετ με 7-5 που ο Φέντερερ άρχισε να μειώνει απειλητικά. Σπουδαία rally και μεγάλες μάχες παρακολουθήσαμε και στο δεύτερο σετ που επικράτησε ο Ναδάλ με 7-6 (7-3 στο tie break), το οποίο είχε και διακοπή δέκα λεπτών λόγων δυνατής βροχής.

Ο Ελβετός τενίστας επικράτησε δύσκολα με 5-7 στο τρίτο σετ μειώνοντας σε 2-1 και είχε την ευκαιρία στο πρώτο game του τέταρτου σετ, με 0-40 ,στο σκορ να κάνει break. Αλλά ο ο Ναδάλ με δυναμική και καθαρό μυαλό γύρισε το ματς και κάνοντας δύο break επικράτησε με 6-1.

Το παιχνίδι κρίθηκε στα ράλι που γινόντουσαν από την baseline αλλά και στο ότι ο Φέντερερ δεν είχε τα ψυχικά αποθέματα να το γυρίσει.

Το 2012 ο ζωντανός θρύλος του Γαλλικού Όπεν πήρε τη ρεβάνς από τον Τζόκοβιτς για την ήττα στο δραματικό τελικό στο Αυστραλιανό εκείνης της χρονιάς. Ο Ναδάλ έτυχε βατή κλήρωση μέχρι τον τελικό, οπού επικράτησε του Σέρβου με 4-6, 3-6, 6-2, 5-7.

Με την έβδομη κατάκτηση ξεπερνούσε το ρεκόρ του Μπόργκ και έγινε ο πιο πετυχημένος τενίστας στην ιστορία του Roland Garros. Βέβαια ο Ναδάλ όμως έμεινε εκτός συνέχειας σε όλο το υπόλοιπο της χρονιάς λόγω της τενοντίτιδας στο πόδι και πέρα από Grand Slam έχασε και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο, με αυτόν τον τρόπο έπεσε στο Νο4 της παγκόσμιας κατάταξης.

Ο King of Clay υπερασπίστηκε τον τίτλο του και το 2013 στο τουρνουά του Παρισιού. Ο Ναδάλ για ακόμη μια φορά δεν βρήκε ιδιαίτερη αντίσταση μέχρι τα ημιτελικά, οπού εκεί συνάντησε τον Τζόκοβιτς. Ο Σέρβος τον «μάτσαρε» εξαιρετικά αλλά ο Ράφα όταν βρίσκεται στην πόλη του φωτός δεν αστειεύεται με αποτέλεσμα να κερδίσει 7-9 στο tie break του πέμπτου σετ. Ο τελικός κόντρα στον συμπατριώτη του Νταβίντ Φέρρερ αποδείχθηκε ότι ήταν εύκολη υπόθεση αφού τον νίκησε με 6-3, 6-2 6-3, κατακτώντας τον όγδοο του τίτλο. Λόγω της κατάκτησης και του US Open ο Ισπανός βρέθηκε ξανά στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης τον Οκτώβριο του 2013.

Λόγω των πολλών ιατρικών προβλημάτων που αντιμετώπισε, τα επόμενα τρία χρόνια που ακολούθησαν, η απόδοση του Ναδάλ έπεσε κατακόρυφα. Ως γνωστών οι κακές συνήθειες… δεν αλλάζουν εύκολα και ο Ισπανός έχει αποδείξει πως δεν χάνει εύκολα τα σκήπτρα του στο Παρίσι. Αν εξαιρέσουμε τα προημιτελικά που χρειάστηκε τέσσερα σετ για να αποκλείσει τον Φερρέρ, ο Ναδάλ πέρα του τελικού «καθάριζε» κάθε ματς στα τρία σετ με μεγάλη ευκολία. Στον τελικό ο Τζόκοβιτς έδειξε τα δόντια του επικρατώντας στο πρώτο σετ με 3-6, αλλά ο «Μίδας» του Γαλλικού Όπεν με σωστό παιχνίδι και ψυχραιμία κατάφερε στα τρία επόμενα σετ να γυρίσει το ματς και να κατακτήσει τον ένατο τίτλο του (7-5, 6-2, 6-4).

Τα πολλά ιατρικά προβλήματα βάρυναν τον Ναδάλ με αποτέλεσμα το 2015 και το 2016 να έχει μια μεγάλη πτώση στην απόδοση του. Πιο αναλυτικά το 2015 ο Τζόκοβιτς νίκησε τον Ισπανό τενίστα με 7-5, 6-3, 6-1 στα προημιτελικά του θεσμού, ενώ το 2016 αποκλείστηκε άνευ αγώνος από τον συμπατριώτη του Granollers λόγω του ότι το δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί.

Οι επιτυχίες στο Roland Garrs, δεν σταμάτησαν φυσικά εκεί, αφού το 2017 ο τενίστας με καταγωγή από την Μαγιόρκα έκανε δυναμικό comeback κατακτώντας το Γαλλικό και το Αμερικανικό Όπεν αλλά και φτάνοντας στον τελικό του Αυστραλιανού. Ο Ναδάλ «περπατώντας» κατέκτησε τον δέκατο τίτλο του στην Γαλλία, επικρατώντας του Σταν Βαβρίνγκα με 6-2, 6-3, 6-1 στον τελικό.

Το 2018 και το 2019 ο Ράφα έκανε το καθήκον και βρέθηκε στους τελικούς, νικώντας τον Αυστριακό Ντομινίκ Τιέμ σε ισάριθμες περιπτώσεις.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι την περσινή χρονιά είχε μια δύσκολη κλήρωση, αφού έπρεπε να ξεπεράσει τα εμπόδια των Γκοφάν, Νισικόρι και Φέντερερ, κάτι που ανεβάζει την αξία του κατορθώματος του Ισπανού.

Το ιστορικό La Duodecima και ο τίτλος King of Clay
Σε όλη αυτήν την αναδρομή που παραθέσαμε καταλαβαίνουμε πλήρως ότι ο Ναδάλ είναι ένα θρύλος του Roland Garros, αφού πέρα από πολυνίκης με 12 κατακτήσεις, έχει ρεκόρ 93-2 ή διαφορετικά 97.9% στην διοργάνωση από το 2005 έως το 2019. Δεν έχει χάσει σε τελικό του Γαλλικού Όπεν και δίκαια λοιπόν τον χαρακτηρίζουν King of Clay.

Επιμέλεια: Άρης Κατσίδης

The post Αφιέρωμα: Η άρρηκτη σχέση του Ναδάλ με το Roland Garros appeared first on Tennis24.