Βαριές κατηγορίες και ακόμη πιο βαριά υπονοούμενα μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας επέλεγε τις υποκλοπές ως αφορμή για να καταθέσει στη Βουλή την πρόταση δυσπιστίας, δεν το έκανε προφανώς τυχαία, αλλά επειδή το εν λόγω θέμα αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η απουσία απαντήσεων επί μακρόν, οι προσπάθειες – στα όρια της προσβολής των

θεσμών – να μην αποκαλυφθούν στοιχεία, οι προσπάθειες αλλαγής ατζέντας ήταν, στα μάτια του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μια εγγύηση για επανάληψη του σκηνικού όλης της τελευταίας περιόδου. Η δε τεκμηρίωση σειράς παρακολουθήσεων από την ΑΔΑΕ δυσκόλευε ακόμη περισσότερο τη θέση του πρωθυπουργού.

Η τριήμερη αντιπαράθεση στη Βουλή ήταν, πιθανότατα, η τελευταία ευκαιρία για μια μετωπική σύγκρουση των δύο πολιτικών αρχηγών σε αυτό το επίπεδο, πριν πάρουν σειρά τα… «μπαλκόνια» (αν και όχι με τη μορφή που τα ξέραμε παλαιότερα).

Η κρίσιμη στιγμή του ΣΥΡΙΖΑ

Η ομιλία του Τσίπρα ήταν ό,τι πιο σκληρό και πολωτικό θα μπορούσε να κάνει από το βήμα της Βουλής. Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο έγινε αυτό είναι η χρονική συγκυρία της αντιπαράθεσης: πρόκειται για την πιο κρίσιμη προεκλογική στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι η ώρα που πρέπει, μέσω της πόλωσης, να ανατρέψει την επικοινωνιακή εικόνα της διαφοράς 5-7 μονάδων πίσω από τη Ν.Δ. που του δίνουν εσχάτως οι δημοσκοπήσεις. Πολύ μικρότερη από τις 10-13 που έβγαζαν οι εταιρείες προ μηνών, αλλά ακόμη δεν υπάρχει μια αίσθηση ντέρμπι με άγνωστη έκβαση. Αυτό το στοιχείο ο Τσίπρας θέλει να το αλλάξει τώρα. Δεν μπορεί να το αφήσει για την τελευταία στιγμή.

Επιπλέον είναι καθαρό ότι δεν θέλει να αφήσει την κυβέρνηση να παίζει μόνη της στα μεγάλα ΜΜΕ σε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο πλασάροντας τη λεγόμενη «θετική (για την ίδια) ατζέντα» και την καταιγίδα παροχών και επιδομάτων, την ώρα που παραλλήλως «τρέχει» μια εντελώς αρνητική για τον ΣΥΡΙΖΑ, πλην άτυπη «καμπάνια» για τα ειδικά δικαστήρια (κυρίως την υπόθεση Παππά – Καλογρίτσα), το Μάτι και το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Ο Τσίπρας, συνεπώς, έχει ανάγκη από μια αρνητική καμπάνια μεγάλης έντασης κατά του Μητσοτάκη για να αντιρροπήσει την ανάλογη κυβερνητική – μιντιακή. Ε, αφού αυτή δεν πρόκειται να τύχει ποτέ οποιασδήποτε προβολής από τα μεγάλα ΜΜΕ, αποφάσισε να την κάνει μόνος του.

Γι’ αυτό, πέρα από το θεσμικό κατηγορητήριο που προκύπτει από τις υποκλοπές, την ακρίβεια και τα άλλα σοβαρά ζητήματα της χώρας, επιτέθηκε με όρους πολιτικής, κυβερνητικής, κομματικής και προσωπικής ηθικής στον πρωθυπουργό. Με μια βροχή από ευθείες κατηγορίες αλλά και βαριά υπονοούμενα για έλεγχο της ροής του χρήματος στις εξοπλιστικές συμβάσεις εκ μέρους της κυβέρνησης.

Η «απειλή» Μητσοτάκη

Ο Μητσοτάκης, από την άλλη, επίσης δεν μας εξέπληξε, αφού κράτησε την ίδια γνωστή στάση της άρνησης απαντήσεων στο θέμα των υποκλοπών και συνέχισε να μιλάει – χωρίς ωστόσο να παρέχει κάποιου είδους σοβαρή τεκμηρίωση – για «ρυπαρά δίκτυα», τα οποία χρεώνει στον ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά τα λοιπά υπερασπίστηκε τις επιδόσεις της κυβέρνησής του κυρίως στην οικονομία και προσπάθησε να αναδείξει όλα εκείνα που θεωρούνται αδύναμα σημεία του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα σημεία αιχμής του πρωθυπουργού ήταν:

● Οι παρακολουθήσεις Σαγιά, Πιτσιόρλα και ΚΚΕ επί ΣΥΡΙΖΑ.

● Η μη συγγνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά το φιάσκο με τον υποτιθέμενο θάνατο της «μικρής Μαρίας» στη νησίδα του Έβρου.

● Οι θέσεις διαφόρων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τα θέματα άμυνας και τον φράχτη του Έβρου.

● Η σύλληψη για απάτες του μάρτυρα στην υπόθεση Novartis «Μάξιμου Σαράφη».

● Οι «σακούλες με χρήματα» για τον ΣΥΡΙΖΑ που επικαλέστηκε η γραμματέας του Καλογρίτσα.

● Και οι οικονομικές επιδόσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η αναφορά ωστόσο που ξεχώρισε ήταν η εξής:

«Να μας πείτε τη σχέση σας με τον κ. Καλογρίτσα, με τον κ. Αρτεμίου και με τη Βενεζουέλα. Αν μπορείτε να διαβεβαιώσετε το ελληνικό κοινοβούλιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πάρει ποτέ χρηματοδότηση από τη Βενεζουέλα; Μπορείτε; Κρατείται και αυτό. Εμείς κ. Τσίπρα μένουμε Ευρώπη, χωρίς ερωτηματικό, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Το ερώτημα είναι αν εσείς μένετε Μαδούρο. Θα απαντηθούν και αυτά τα ερωτήματα πολύ σύντομα».

Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό περί Αρτεμίου και χρηματοδότησης του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βενεζουέλα είναι πολυπαιγμένο, ουδέποτε στοιχειοθετημένο και συνεπώς αδιάφορο από μόνο του. Επομένως το μόνο άξιο λόγου σημείο της εν λόγω τοποθέτησης του Μητσοτάκη είναι η «απειλή» του ότι «θα απαντηθούν και αυτά τα ερωτήματα πολύ σύντομα».

Το ερώτημα, δηλαδή, είναι αν το είπε απλώς για να το πει και να βγάλει επικοινωνιακά μια όντως δύσκολη ημέρα ή κάτι κρατάει για να το εκτοξεύσει στην τελική προεκλογική ευθεία.

Το ίδιο ερώτημα ισχύει για τον ΣΥΡΙΖΑ – δηλαδή τι άλλο έχει ενδεχομένως στα χέρια του για τις υποκλοπές ή τα εξοπλιστικά με σκοπό να το βγάλει επίσης στην τελική ευθεία.

Κάπως έτσι μια συζήτηση γεμάτη βαριές κατηγορίες και ακόμη πιο βαριά υπονοούμενα άφησε πολλές… «υποσχέσεις» για μια πορεία προς τις κάλπες στην οποία θα κυριαρχήσουν τα σκληρά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη.

Διαβάστε επίσης:

Βούτσης για Χρυσή Αυγή: Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να ξαναγράψει την ιστορία με μικροκομματικούς φακούς

Ευάγγελος Βενιζέλος: Υποκλοπές και πολιτικά πρόσωπα, τι είχε υποστηριχθεί και τι προβλέπει ο νόμος

Κουτσούμπας: Η πραγματική μομφή που σας πονάει είναι μέσα στους αγώνες του λαού και την καταθέτει μόνο το ΚΚΕ