Παρηγορητική φροντίδα: «Κορυφή του παγόβουνο» ο ηλικιωμένος που σκότωσε την καρκινοπαθή σύζυγό του και αυτοκτόνησε

Την κραυγαλέα απουσία ολοκληρωμένων υπηρεσιών ανακουφιστικής και παρηγορητικής φροντίδας στη χώρα μας καταγγέλλουν οι αναισθησιολόγοι των Ιατρείων Πόνου και η Ελληνική Εταιρία Αλγολογίας (ΕΕΑ).

Αφορμή στάθηκε το τραγικό περιστατικό του 87χρονου που πυροβόλησε και σκότωσε τη σύζυγό του στο νοσοκομείο του Ρέθυμνου, το περασμένο Σάββατο και στη συνέχεια αυτοκτόνησε.

Στο σημείωμα που άφησε ο αυτόχειρας έγγραφε ότι δεν μπορούσε να τη βλέπει άλλο να υποφέρει από τους πόνους. Η γυναίκα έπασχε από καρκίνο τελικού σταδίου.

«Το τραγικό αυτό συμβάν στην Κρήτη,

ανέδειξε μια αθέατη διάσταση του πόνου που βιώνουν ασθενείς με σοβαρές ασθένειες και οι οικογένειές τους», επισημαίνουν οι αναισθησιολόγοι στην κοινή ανακοίνωσή τους και συνεχίζουν:

«Στην Ελλάδα, η αντιμετώπιση των προχωρημένων ασθενειών εξακολουθεί να είναι ελλιπής, αφήνοντας ασθενείς και οικογένειες ανυπεράσπιστους απέναντι στον σωματικό και ψυχικό πόνο, όπως στην περίπτωση του ηλικιωμένου που σκότωσε την καρκινοπαθή γυναίκα του και αυτοκτόνησε μέσα στο νοσοκομείο.».

Η διάγνωση μιας απειλητικής για τη ζωή ασθένειας, όπως ο καρκίνος, αλλάζει δραματικά τη ζωή ενός ανθρώπου, επισημαίνουν οι ειδικοί.

Ο ασθενής έρχεται αντιμέτωπος με τον φόβο της απώλειας. Παράλληλα, η οικογένεια του βυθίζεται σε αβεβαιότητα, αγωνία και ψυχική οδύνη.

Συνεπώς, ο «ολικός πόνος»-που συνδυάζει σωματικές, ψυχολογικές, κοινωνικές και πνευματικές πτυχές-δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς.

Υπόψη πρέπει να ληφθεί ότι στη σύγχρονη κοινωνία, η σκέψη του θανάτου έχει απομακρυνθεί από την καθημερινότητα.

Επίσης οι ασθενείς βρίσκονται απομονωμένοι, χωρίς να υπάρχει δομημένη ψυχοκοινωνική υποστήριξη και το ιατρικό σύστημα επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στα σωματικά συμπτώματα, αφήνοντας το συναισθηματικό βάρος χωρίς αντιμετώπιση.

O κρίσιμος ρόλος της ανακουφιστικής φροντίδας από την πρώτη στιγμή

Οι ειδικοί υπογραμμίζουν πως η παρηγορική φροντίδα δεν πρέπει να παρέχεται μόνο στα τελικά στάδια της ασθένειας, αλλά από τη στιγμή της διάγνωσης.

Επιπλέον η πρώιμη ψυχοκοινωνική υποστήριξη μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να διαχειριστούν το σοκ και να βρουν καθαρό προσανατολισμό.

Ακόμη η ολιστική αντιμετώπιση του πόνου συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην αντιμετώπιση της απομόνωσης.

Επίσης η συστηματική φροντίδα των οικογενειών προλαμβάνει αισθήματα ματαιότητας και απόγνωσης που συχνά οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές.

Τα Ιατρεία Πόνου και η παρηγορική ιατρική έχουν αποδείξει πως μπορούν να προσφέρουν συγκροτημένη στήριξη σε ασθενείς που υποφέρουν, όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά.

Τα δραματικά κενά στην οργανωμένη υποστήριξη

Στην Ελλάδα, παρά τις ιατρικές προόδους, η ανακουφιστική φροντίδα εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής:

Λείπουν δομές παρηγορικής φροντίδας στα περισσότερα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Δεν υπάρχει δίκτυο ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για ασθενείς με ανίατες ασθένειες.

Οι οικογένειες μένουν χωρίς βοήθεια, αναγκάζονται να διαχειριστούν μοναχές το ψυχικό και πρακτικό βάρος της φροντίδας.

Το τραγικό γεγονός στην Κρήτη αποτελεί κραυγή αγωνίας για την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα σύστημα που θα στηρίζει πραγματικά αυτούς που το χρειάζονται.

Τι πρέπει να αλλάξει

Οι αναισθησιολόγοι των Ιατρείων Πόνου και η ΕΕΑ καλούν την Πολιτεία να:

1. Επενδύσει στην παρηγορική φροντίδα, ώστε ασθενείς και οικογένειες να έχουν πρόσβαση σε υποστήριξη.

2. Ενισχύσει τα Ιατρεία Πόνου, που παραμένουν υποστελεχωμένα.

3. Δημιουργήσει ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες που να είναι ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

4. Θεσμοθετήσει συστήματα φροντίδας που να συμπεριλαμβάνουν συναισθηματική και ψυχική υποστήριξη των ασθενών.

Η φροντίδα με ανθρωπιά είναι δικαίωμα, όχι πολυτέλεια

Η ολιστική φροντίδα δεν αφορά μόνο την ιατρική αντιμετώπιση, αλλά και τη διατήρηση της αξιοπρέπειας του ασθενούς. Οι ασθενείς δεν πρέπει να αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι και οι οικογένειες δεν πρέπει να βιώνουν το ψυχικό βάρος μόνες τους.

Οι ειδικοί υγείας πρέπει να έχουν τα μέσα να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια.

Στην κατεύθυνση της αλλαγής της λυπηρής πραγματικότητας, η Πολιτεία πρέπει να ενεργήσει άμεσα, ώστε κανείς να μην νιώθει αβοήθητος στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του.

Για όλους τους παραπάνω λόγους οι αναισθησιολόγοι των Ιατρείων Πόνου και η Ελληνική Εταιρεία Αλγολογίας θα συνεχίσουν να πιέζουν ώστε το σύστημα να προσαρμοστεί στις πραγματικές ανάγκες των ασθενών.

Διαβάστε επίσης

ΠΙΣ: Περισσότερα από 6.000 τα κενά σε ιατρικό προσωπικό στο ΕΣΥ- Άμεση ανάγκη για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις

Τα κουνούπια στην Ελλάδα: Aπλή ενόχληση ή σοβαρός κίνδυνος για την υγεία;

Βιταμίνη D και Ψωρίαση: Ένας φυσικός σύμμαχος για το δέρμα μας