Οι αριθμοί λένε αλήθειες που όμως δεν θα ακούσεις από τα δελτία των 8

Γράφει η Ιωάννα Λιούτα*

Ενώ οι πολίτες παλεύουν να επιβιώσουν μέσα σε μια καθημερινότητα ακρίβειας και αβεβαιότητας, οι «νάρκες» του πληθωρισμού σκάνε ανελέητα πάνω στα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Δεν πρόκειται για αόρατες δυνάμεις της φύσης, ούτε για απρόβλεπτες συγκυρίες. Πρόκειται για τη συνειδητή λειτουργία ενός άδικου, ταξικού, και σάπιου οικονομικού συστήματος που εξυπηρετεί λίγους εις βάρος των πολλών.

Η τρομακτική αύξηση των τιμών στα τρόφιμα (πάνω από 7% στις εισαγωγές )είναι η πρώτη πράξη του νέου δράματος που ήδη βιώνει η κοινωνική πλειοψηφία. Οι τιμές αυξάνονται πρώτα στις χονδρικές αγορές, και σε λίγους μήνες θα ξεσπάσει το κύμα ανατιμήσεων και στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Το κράτος παρακολουθεί απαθές, όταν δεν επιδοτεί την αισχροκέρδεια.

Η δεύτερη «πράξη» είναι γεμάτη πετρέλαιο και αίμα. Η επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν μπορεί να είναι μακριά από την Ελλάδα γεωγραφικά αλλά είναι βαθιά μέσα στις τσέπες των Ελλήνων πολιτών και ανεβάζει τις τιμές του «μαύρου χρυσού» στα ουράνια. Και όπως πάντα, η ελληνική αγορά βιάζεται να μεταφέρει την αύξηση αυτή στην αντλία και στο ράφι. Όχι όμως όταν οι διεθνείς τιμές πέφτουν , τότε η «αγορά» ξαφνικά αργεί.

Οι ανατιμήσεις στα καύσιμα, στο φυσικό αέριο, στην ενέργεια ,όλα τους αναγκαία κοινωνικά αγαθά, λειτουργούν ως ντόμινο που παρασέρνει τα πάντα: από τη μεταφορά μέχρι την παραγωγή. Και φυσικά, αυτοί που πληρώνουν το κόστος είναι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες που βλέπουν την καθημερινότητα να γίνεται πολυτέλεια.

Μας λένε ότι φταίει η «πληθωριστική ψυχολογία». Όμως τι άλλο είναι αυτή η «ψυχολογία» παρά το οργανωμένο σχέδιο της αγοράς να αυξάνει τιμές, να διογκώνει προσδοκίες κερδών, και να πιέζει τις κυβερνήσεις για λιγότερους ελέγχους, λιγότερους φόρους στα κέρδη, περισσότερες επιδοτήσεις;

Πίσω από τις λέξεις «αγορές», «επενδυτές» και «δείκτες» κρύβονται εταιρείες που κερδίζουν από τον πόλεμο, τις κρίσεις και την ανθρώπινη δυστυχία. Οι τιμές ανεβαίνουν όχι επειδή το κόστος αυξήθηκε αλλά επειδή μπορούν να τις ανεβάσουν. Κανένας ουσιαστικός έλεγχος δεν ασκείται, κανένα πλαφόν, καμία ρύθμιση. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι το πιο μεγάλο ψέμα , κυριαρχεί το ολιγοπώλιο και η ασυδοσία.

Ναι, κάποιοι δείκτες τιμών μειώθηκαν. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή αναφέρει πτώση 6,3% στον Γενικό Δείκτη Τιμών Εισαγωγών στη Βιομηχανία. Μα για ποιον; Για τον λαό ή για τους εισαγωγείς και τους μεσάζοντες; Οι τιμές στα βασικά αγαθά, στα τρόφιμα και στην ενέργεια αυξάνονται. Η καθημερινή ζωή μετριέται με το πόσα φέρνει κανείς στο σπίτι και τι μπορεί να αγοράσει, όχι με στατιστικά κόλπα.

Η δήθεν «μείωση» οφειλόταν στην προσωρινή πτώση του πετρελαίου. Τώρα, με το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ προ των πυλών και την κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, οι ανατιμήσεις έρχονται σαν χιονοστιβάδα.

Αρκετά με τις δικαιολογίες, τις αναλύσεις, και τα τεχνικά τερτίπια. Αυτό που συμβαίνει είναι ξεκάθαρο: οι φτωχοί πληρώνουν για να θησαυρίζουν οι πλούσιοι. Οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί χτυπιούνται διπλά: πρώτα από τους μισθούς πείνας, έπειτα από την ακρίβεια που ξεριζώνει κάθε σταγόνα αξιοπρέπειας.

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι ατομική. Δεν θα σωθούμε «κόβοντας έξοδα» ή «ψωνίζοντας πιο έξυπνα». Χρειαζόμαστε μαζική, συλλογική, πολιτική απάντηση: φορολόγηση των υπερκερδών, πλαφόν σε βασικά αγαθά, κρατικοποίηση στρατηγικών τομέων όπως η ενέργεια και οι μεταφορές.

Αλλιώς, θα συνεχίσουμε να μετράμε τις «νάρκες» του πληθωρισμού πάνω στα άδεια ψυγεία και στα παγωμένα σπίτια μας, ενώ οι λίγοι θα σχεδιάζουν τα κέρδη της επόμενης κρίσης από τις βίλες τους.

*Πολιτική και Οικονομική Αναλύτρια

Διαβάστε επίσης:

Συκοφαντική επίθεση κατά της Έλενας Κουντουρά καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ – Τι λέει η ίδια

Μαρινάκης: Εκτός οποιασδήποτε λογικής η αγοραπωλησία ραδιοσυχνοτήτων από κόμματα εκτός Βουλής

ΥΠΕΞ για Μέση Ανατολή: «Οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική απειλή για την περιφερειακή και παγκόσμια σταθερότητα»