Ο Στρατός της Παλαιστίνης στον πόλεμο της Λωρίδας της Γάζας

Στον δίμηνο πόλεμο μεταξύ της Παλαιστίνης και του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας ο παλαιστινιακός στρατός του οποίου ηγούνται η Χαμάς κι η Ισλαμική Τζιχάντ έχει κατορθώσει να κρατήσει ακέραια της ισχύ του σε οπλισμό κι έμψυχο δυναμικό, τη βλητική του ικανότητα κατά του Ισραήλ, τον ασύγκριτα μεγαλύτερο

αριθμό τούνελ της Λωρίδας της Γάζας, και βέβαια, πριν από την πρώτη εκεχειρία, το σύνολο Ισραηλινών αιχμαλώτων πολέμου από την νικηφόρα στρατιωτική επιδρομή της 7ης Οκτωβρίου.

Οι απώλειες των Παλαιστινίων είναι κυρίως δύο ειδών: α) η από αέρος ισοπέδωση των αστικών οικιών και υπέργειων στρατιωτικών υποδομών, και β) οι 17.000 Παλαιστίνιοι νεκροί από την από αέρος κατά συρροή γενοκτονία του Ισραήλ είναι κυρίως άμαχοι, δηλ. παιδιά (σχεδόν το 50% των νεκρών!), γυναίκες κι ηλικιωμένοι. Αυτές οι απώλειες οφείλονται εν πολλοίς στην απουσία αντιαεροπορικής υποδομής της παλαιστινιακής αντίστασης στην Λωρίδα της Γάζας.

Παράλληλα ενώ το Ισραήλ ελέγχει προσωρινά μεγάλο μέρος του υπέργειου βόρειου τμήματος της Λωρίδας της Γάζας, ο παλαιστινιακός στρατός ελέγχει υπόγεια το σύνολο της Λωρίδας και μέρος της κεντρικής και νότιας Λωρίδας της Γάζας, καθιστώντας πί του παρόντος αβέβαιο το αποτέλεσμα του πολέμου κι επισφαλή την παρουσία του ισραηλινού στρατού στα βόρεια της Λωρίδας.

Μετά την Παλαιστινιακή Εξέγερση της οποίας ηγήθηκαν οι Σέιχ Χατζ Αμίν αλ-Χοσέινι και ο Αμπντ αλ-Καντίρ αλ-Χοσέινι το 1936-9 κατά των Άγγλων και των ένοπλων σιωνιστικών οργανώσεων, είναι η πρώτη φορά σήμερα που ο παλαιστινιακός στρατός της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ επιτυγχάνει να αντιμετωπίσει επαρκώς τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής σε επίπεδο παλαιστινιακού πυροβολικού κι επίγειων δυνάμεων. Η ελαφρά και μακρόθεν στήριξη του Άξονα της Αντίστασης από τον Λίβανο, την Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη προς τις παλαιστινιακές δυνάμεις στην Γάζα έχει χαρακτήρα κυρίως προειδοποιητικό για κλιμάκωση του πολέμου και λιγότερο αντιπερισπασμού.

Η στρατιωτική αποτελεσματικότητα του παλαιστινιακού στρατού έχει ψυχολογική επίδραση στην ισραηλινή κοινή γνώμη και πολιτική επιρροή στον παλαιστινιακό πληθυσμό στην Λωρίδα της Γάζας και τα Κατεχόμενα με προεκτάσεις που φτάνουν στον μέλλον της ηγεσίας της Παλαιστινιακής Αρχής και την συνεργασία με τις εκκοσμικευμένες δυνάμεις της Φάταχ και του Οργανισμού για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Μετά την 7η Οκτωβρίου ο στρατηγικός στόχος του Παλαιστινιακού Στρατού στην Λωρίδα της Γάζας είναι διπλός. Αφενός, η παραμονή του παλαιστινιακού πληθυσμού και της ηγεσίας του στην Λωρίδα της Γάζας, ακυρώνοντας την προσπάθεια του Ισραήλ να προσαρτήσει την Λωρίδα της Γάζας, μεθοδεύοντας μια νέα Νάκμπα (Καταστροφή, 1948) με το να επιχειρεί να εκτοπίσει όλους τους 2.5 ελ. Παλαιστινίους κατοίκους της Λωρίδας από τις πατρογονικές του εστίες.

Αφετέρου, μεσοπρόθεσμα στόχος του Παλαιστινιακού Στρατού είναι η άμεση έναρξη διπλωματικών διαπραγματεύσεων για την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους επί τη βάσει της Λύσης των Δύο Κρατών.

Το μέσο για την επιτυχία αυτών των δύο στόχων είναι η συνέχιση του πολέμου των Παλαιστινίων έναντι των κατοχικών δυνάμεων του Τελ Αβίβ και η επίτευξη νέας μόνιμης ανακωχής για την ανταλλαγή των όλων Ισραηλινών αιχμαλώτων πολέμου με Παλαιστινίους αιχμαλώτους πολέμου από τις φυλακές των κατοχικών δυνάμεων.

Σήμερα λόγω της μακρόχρονης αδιαλλαξίας του Τελ Αβίβ έναντι της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ραμάλλα για δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους, οι ανωτέρω στόχοι της Χαμάς αποτελούν τις κόκκινες κι αδιαπραγμάτευτες γραμμές όλης της Παλαιστίνης.

Διαβάστε επίσης:

Ταγίπ, φίλε μας…

Από το… νέο κύμα στη… Νέα Αριστερά

Η νέα ληστεία θα είναι πολύχρωμη