«Μια άλλη Θήβα» του Σέρχιο Μπλάνκο

Ένας πατροκτόνος (Μάρτιν) που καταδικάστηκε σε ισόβια για την απεχθή πράξη του και ένας συγγραφέας (Σ) που αποπειράται να γράψει την ιστορία του, στοχεύοντας να την παρουσιάσει στο θέατρο.

Ωστόσο η αρχική του πρόθεση να χρησιμοποιήσει ως πρωταγωνιστή τον ίδιο τον δολοφόνο απορρίπτεται από τις αρχές και τη θέση του αναλαμβάνει ένας ηθοποιός, ο Φεδερίκο.

Στη στενή σχέση που αναπτύσσει ο συγγραφέας, μέσα από τις συναντήσεις του, τόσο με τον φυλακισμένο διά βίου, διανοητικά και ψυχικά προβληματικό νέο, όσο και

με τον «αντικαταστάτη» του, καθώς και στην ανασύσταση των χαρακτήρων τους, βασίζεται το «Μια άλλη Θήβα» του Σέρχιο Μπλάνκο.

Ωστόσο o Γαλλο-ουραγουανός δραματουργός φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα πολυεπίπεδο έργο που αγγίζει ποικίλα θέματα: τη διαδικασία συγγραφής ενός έργου αλλά και ερμηνείας ενός ρόλου, τις βίαιες οικογενειακές καταστάσεις, τη συμπεριφορά του Τύπου, την πατροκτονία στην τέχνη και στη λογοτεχνία, την ψυχική ασθένεια, τις ενοχές, την αμφιφυλοφιλία κ.ά. Ταυτόχρονα το κείμενό του βρίθει αναφορών – από τον μύθο του Οιδίποδα, τον Ντοστογιέφσκι ώς τον Φρόυντ – που όμως μένουν μετέωρες.

Και όλα αυτά μαζί – αν προσθέσουμε και τη φλυαρία (εδώ θα μπορούσε να παρέμβει ο σκηνοθέτης) – θολώνουν την εδραίωση μιας καθαρής δραματικής γλώσσας, ενώ δεν διαθέτουν την απαιτούμενη εμβάθυνση.

Αυτήν τη βγαλμένη από την πραγματική ζωή μυθοπλασία, που φλερτάρει με το θέατρο – ντοκουμέντο, σκηνοθέτησε ρεαλιστικά, στέρεα και άμεσα ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.

Χρησιμοποιώντας τη διαρκή λειτουργία ενός βίντεο δημιουργεί μια ασφυκτική ατμόσφαιρα. Ιδιαίτερα όταν προβάλλει τη φρικτή εικόνα του δολοφονημένου πατέρα, τη στιγμή της αναπαράστασης του φόνου, παράλληλα με τις ειδεχθείς περιγραφές του Μάρτιν.

Από την άλλη καταφέρνει να απαλύνει τον σκοτεινό πυρήνα του έργου με χιουμοριστικές νύξεις.

Η παράσταση ευνοείται από την υποδειγματικά δουλεμένη ερμηνεία του Δημήτρη Καπουράνη, ο οποίος στους ρόλους του Μάρτιν και του Φεδερίκο (η ενδιαφέρουσα ιδέα ανήκει στον Μπλάνκο) σκιαγραφεί εξαιρετικά τα δύο, εκ διαμέτρου αντίθετα, πρόσωπα. Ο τρόπος που γλιστρά από το ένα στο άλλο – με μια απλή κίνηση, με μια διαφορετική έκφραση, με την αλλαγή τονισμών στη φωνή του ή με το κούμπωμα και ξεκούμπωμα της ζακέτας του – είναι αξιοσημείωτος.

Ο Θάνος Λέκκας υποδύθηκε μετρημένα και με χαμηλούς τόνους τον Σ.

Το σκηνικό του Κώστα Πολίτη ακολουθεί τις οδηγίες του συγγραφέα (το μικρό περιφραγμένο γήπεδο μπάσκετ μιας φυλακής), και τα κοστούμια της Κλαιρ Μπρέισγουελ ανταποκρίνονται στην προσωπικότητα του κάθε ήρωα.

Διαβάστε επίσης:

Ταινίες Πρώτης Προβολής: Αστυνομικό θρίλερ, κωμωδία και το σκάνδαλο Γουάινστιν

Θλίψη για τον θάνατο της Κριστίν Μακβί, τραγουδίστριας του συγκροτήματος Fleetwood Mac

Λεωνίδας Τριβιζάς: Πέθανε ο σπουδαίος θεατρικός σκηνοθέτης