Η σολίστ Αργυρώ Κεραμιδά μιλάει στο «Π»: «Γιατί να μην περάσει και το μπουζούκι στα γυναικεία χέρια;»

"Π" ARTΜΟΥΣΙΚΗ

Τι λέει για τις ελλείψεις στη Μουσική Παιδεία

Είναι σίγουρο ότι με την άποψη που καταθέσει σήμερα στο «Π» θα ξεσηκώσει την αντίδραση των ανδρών συναδέλφων της που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο όργανο-σύμβολο του ελληνικού τραγουδιού!

«Οι γυναίκες ήταν αυτές που έπαιζαν την πανδουρίδα, στην Αρχαία Ελλάδα , τον πρόγονο του μπουζουκιού», λέει μ’ ένα πονηρό χαμόγελο η κυρία Κεραμιδά, κρατώντας αγκαλιά το αγαπημένο της μπουζούκι, κι ύστερα καυτηριάζει την έλλειψη πολιτικής στον χώρο της Μουσικής Παιδείας:

«Αν

αναφερθούμε στους τίτλους των αποφοίτων Ωδείων, εδώ και πολλά χρόνια , ενώ μπορεί να έχουν και 15 έτη μουσικών σπουδών , Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια , εμπειρία, αντιμετωπίζονται ως απόφοιτοι λυκείου, παραμένοντας ακαδημαϊκά αδιαβάθμητοι και αυτό προκαλεί προβλήματα διαχρονικά . Βάσει της διακήρυξης της Μπολόνια οι περισσότερες Ευρωπαϊ

χώρες που έχουν Ωδεία με αντίστοιχα προγράμματα σπουδών, έχουν συγχρονιστεί».

Η Αργυρώ, γεννήθηκε στις Σέρρες, ζει μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, σπούδασε Σύνθεση, Διεύθυνση Ενορχήστρωση, πιάνο, Παιδαγωγικά και Ειδική Αγωγή. Μαθήτευσε το μπουζούκι κοντά στον σπουδαίο Γιάννη Παλαιολόγου ,το ονομαστό μπουζούκι του Στέλιου Καζαντζίδη, στη Νίκαια.

Διδάσκει σε Μουσικά Σχολεία και Ωδεία . Έχει λάβει μέρος ως σολίστ σε Φεστιβάλ και συναυλίες ανά την Ελλάδα (Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ,ΟΑΚΑ, κ.α. ) όπως και στο εξωτερικό συνεργαζόμενη με πολλούς σημαντικούς ερμηνευτές και συνθέτες , Έλληνες και ξένους.

Ο πρώτος της δίσκος τιτλοφορείται ‘ bouzouki’s planet’ κυκλοφορεί από την «ζεύξιςmusic» σε cd & στα Online musicstores.

-Σ αυτόν τον δίσκο, έχουμε το jazz & το hijazz με γυναικεία πένα;

-Στο «bouzouki’s planet» , πρωταγωνιστεί το μπουζούκι , το οποίο παιγμένα με αυθεντικό παραδοσιακό τρόπο ‘πειράζει’ έργα μεγάλων συνθετών σε πολλές διαφορετικές μουσικές φόρμες και συστήματα . Ερμηνεύει Μουσικές του 20 αιώνα , από μαθηματικές ακολουθίες Fibonacci , αργεντίνικα tango , ινδικά ragga , περνάει σε ανδαλουσιανές , Ιαπωνικές , Ιταλικές λυρικές, Κέλτικες , jazz μελωδίες κα

Αυτήν την εποχή προετοιμάζει τον νέο της δίσκο, σε δικές της μουσικές συνθέσεις .

Tι σ έκανε ν’ ασχοληθείς μ αυτό το όργανο :

-Το ηχόχρωμα που βγάζει αυτό το ξύλο..έχει ψυχή Ελληνική.. Το εύρος της δεξιοτεχνίας που μπορεί να δώσει στον σολίστ και το λαϊκό τραγούδι με το οποίο είναι συνδεδεμένο ..

Αν και απ ότι θυμάμαι , η σχέση μου με την μουσική ξεκίνησε πριν πάω σχολείο ,το πρώτο τραγούδι που έπαιξα ποτέ, ήταν το’ βροχή και σήμερα’ του Γιάννη Σπανού, σε ένα μικρό πιάνο.

- Είναι, τελικά, ένα σπάνιο όργανο το μπουζούκι:

-Με ενδιαφέρει η κατάρριψη της έμφυλης προσέγγισης στο μουσικό αυτό όργανο, στο μπουζούκι. Προσπαθώ για αυτό.

Θα θελα εδώ ,να φανταστείτε μια εικόνα.. μια μούσα, να παίζει με πλήκτρο την πανδουρίδα , καθισμένη σ ένα βράχο. Όργανο με μακρύ βραχίονα, τρείς χορδές και μικρό σώμα. Αυτό λοιπόν είναι το αρχαιολογικό εύρημα της Μαντινείας , 4ου αιώνα Π.Χ. του μυθικό αγώνα Απόλλωνα Μαρσύα. Οι γυναίκες ήταν αυτές που έπαιζαν την πανδουρίδα, στην Αρχαία Ελλάδα , τον πρόγονο του μπουζουκιού .

Θεωρώ πως ήρθε η ώρα, να περάσει πάλι σε γυναικεία χέρια, ώστε να μπορούν εντελώς απενοχοποιημένα και τα κορίτσια να το μαθαίνουν..

Πιστεύω πως είναι από τα ομορφότερα μουσικά όργανα ,όπου έχει δείξει τη δεξιοτεχνία της και η οργανοποιία. Αυτό που παίζω και ηχογραφώ το έχω χρόνια, είναι εκπληκτικό όργανο, χειροποίητης κατασκευής του Γιώργου Μάτσικα και δεν το αποχωρίζομαι.

-Yψηλά επίπεδα τεχνικής αλλά μπορείς να το διδάξεις;

-Η διδακτική διαδικασία της λαικής παράδοσης δεν είναι απόλυτα προφορική ή απόλυτα εγγράματη ακόμα και ενταγμένη σε ακαδημαικό πλαίσιο.

Τα παραδοσιακά λαϊκά ελληνικά όργανα υστερούν των Ευρωπαικών σε κατοχύρωση διπλωμάτων στα Ωδεία. Η φοίτηση επί σειρά ετών στα Ωδεία χωρίς απόδοση τίτλου , είναι γεγονός άδικο. Αποτρεπτικό ,για την ίδια τη φοίτηση των μαθητευόμενων , με γνωστές, συνέπειες επί του πολιτισμού, της μεταλαμπάδευσης της παράδοσης και της προστασίας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Θα ήταν μόνο καλό ,η θέσπιση από το Υπουργείο ,αναγνωρισμένου Διπλώματος μουσικής ειδίκευσης , στα Ωδεία στο μπουζούκι ,στο δημοφιλέστερο ελληνικό όργανο, με πρόγραμμα σπουδών και τα επαγγελματικά του δικαιώματα.

-Τι είναι παράλογο στην μουσική εκπαίδευση σήμερα στη χώρα μας;

-Μεγάλη συζήτηση..Θεωρώ καλό , για τους επόμενους , και χρέος ,να αναδεικνύονται οι προβληματικές . Εδώ υπάρχει έλλειψη ακαδημαικής διαβάθμισης και ισοτιμίας των τίτλων σπουδών των Ωδείων. Είναι πλέον, αναγκαιότητα η ισοτιμία του Διπλώματος με Βachelor, επιπέδου επαγγ. κατάρτισης 6, ώστε να υπάρχει δυνατότητας συνέχισης μεταπτυχιακών τίτλων, με πρόγραμμα ECTS (Ευρωπαικό Σύστημα Πιστωτικών Μονάδων) στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας κοινωνίας της γνώσης , της τεχνολογίας , της πληροφορίας ,δια βίου μάθησης , προώθησης της κινητικότητας , η οποία αποζητά καταρτισμένους εκπαιδευτικούς μουσικής .

- Θανάσης Πολυκανδριώτης . Τι ρόλο έπαιξε στην καριέρα σου;

-Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τον Θανάση Πολυκανδριώτη . Θα περιοριστώ στο ότι είναι πολύ σημαντικό για μένα , που με τιμά με την εμπιστοσύνη του και μ’ έχει κοντά του , εδώ και πολλά χρόνια , στα πρωτοπόρα μουσικά project του, της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει την αγάπη , και την ευγνωμοσύνη μου.

-Ποια τύχη έχει σε σχέση με το μέλλον αυτό το «εθνικό όργανο» Είναι κατάλληλη η εποχή σήμερα για τους σολίστες :

-Αποτελεί εθνικό όργανο, μπορεί να μην είναι πρωταγωνιστής όπως στη δεκαετία του 50 μα κρατάει παράλληλα την διαδρομή του . Στις μέρες μας , υπήρχε και τάση αφαίρεσης των ταξιμιών ,των εισαγωγών από τα τραγούδια, ταυτόχρονα με τη συρρίκνωση της νυχτερινής διασκέδασης και της φθίνουσας πορείας της δισκογραφίας. Η εποχή δεν συμπεριφέρεται ιδανικά στους σολίστες ,αν και υπάρχουν πολύ αξιόλογοι δεξιοτέχνες ,συνθέτες. Χρειάζεται η υποστήριξη των μέσων , της τηλεόρασης των ραδιοφώνων, των μαέστρων , ενορχηστρωτών των live performances και της δισκογραφίας , για να έχει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο και καλύτερο μέλλον. Οι παρέες, οι γειτονιές , οι σύλλογοι ,τα μουσικά σχολεία ,ωδεία, αναγεννούν την συλλογική μας μνήμη και την μετατρέπουν σε επικαιροποιημένη μουσική ταυτότητα.. διανύουμε περίοδο μεταβατική , πιστεύω θα γεννηθούν πράγματα

-Πως σας αντιμετώπισαν όταν είπατε ότι θ ασχοληθείτε με αυτό το όργανο , οι άντρες :

γονείς , που είναι μπροστά από την εποχή τους γενικότερα, οπότε είμαι τυχερή .. Δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα. Όταν κάποιος δεν γνωρίζει την ενασχόληση μου αυτή, και το ακούει για πρώτη φορά ,αυτό που διακρίνω είναι μια ...έκπληξη ! Στη σχέση μου με τους άντρες ,αντιμετωπίζω τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι γυναίκες των μίντια, αλλά ξέρω να τους… αντιμετωπίζω.

-Πόσο διακρίνετε έναν ιδιότυπο ρατσισμό…

-Έχω τύχει, εξ αρχής , του σεβασμού των ανδρών συναδέλφων μου, κάτι που με κάνει χαρούμενη. Στην πλειοψηφία του , ο κόσμος , δεν με έχει αντιμετωπίσει ρατσιστικά , θα έλεγα ,και θέλω να πιστεύω , με συμπάθεια ..

-Την πρώτη φορά που σας είδε ο πατέρας σας να παίζετε μπουζούκι πως αντέδρασε;

-Στο σπίτι,. πολύ μικρή ,του έπαιξα , θυμάμαι το’ ζειμπέκικο της ευδοκίας’ του Μάνου Λοϊζου. Νομίζω εξεπλάγην ,γιατί δεν μου το χε δείξει κάποιος. Σε επίσημη εμφάνιση , ήρθε στο Ηρώδειο , σε μια παράσταση όπου έπαιξα ως σολίστ με την συμφωνική ορχήστρα και τη Μίλβα .

-Ποιο είναι τo αγαπημένο σας κλασσικό έργο, γιατί όλοι νομίζουν ότι στη ζωή των σολιστών μπουζουκιού υπάρχει μόνο το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι…

-Concerto για piano no2 , in Cm , Sergei Rachmaninoff, με συγκινεί πολύ…

Αργυρώ ΚεραμιδάμπουζούκικαριέραHas video: Exclude from popular: 0