Η πληγωμένη Τουρκία παραμένει επικίνδυνη

Απειλές, προσβολές, προειδοποιήσεις, προβοκάτσιες, παραποιήσεις, ψέματα, νταηλίκια κάθε μορφής, εργαλειοποίηση ανθρώπων είναι τα υλικά που συνθέτουν τη συμπεριφορά της Τουρκίας – και όχι μόνο του Ερντογάν και των επιτελών του – έναντι της Ελλάδας.

Κάθε μέρα, με κάθε ευκαιρία, το τουρκικό πολιτικό σύστημα, ελεγχόμενοι δημοσιογράφοι, διπλωμάτες και άλλοι κατασκευάζουν «δικαιώματα», απειλούν δημοσίως με πόλεμο και εξυμνούν το «μεγαλείο» μιας χώρας για την οποία το επεκτατικό όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» αποτελεί κεντρική

Κάποιες επιφανειακές αναλύσεις, που μιλούσαν για εσωτερικό παιχνίδι της τουρκικής ηγεσίας, εθνικιστική πλειοδοσία ενόψει εκλογών, αντίδραση της Τουρκίας στο στρίμωγμά της στο διεθνές και το οικονομικό πεδίο έχουν δείξει ήδη τα στενά όριά τους. Η Άγκυρα ούτε αμύνεται ούτε διαχειρίζεται άσχετα προβλήματα με αυτή την τακτική. Αυτή είναι η επιλογή της και τη διεκδικεί.

Σε έναν βαθμό όντως ζορίζεται από την αδυναμία της να βρει διεθνή στήριξη στον επεκτατισμό της, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο. Η στενή συνεργασία της με τη Ρωσία δεν είναι άνευ όρων ούτε καλύπτει τα πάντα. Όμως, όπως είπε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ μετά τη δήλωση Ερντογάν ότι η Κριμαία είναι ουκρανικό έδαφος, «αυτό δεν εμποδίζει, εκεί που μας συμφέρει, να συνεργαζόμαστε με την Τουρκία». Ούτε καν η στενή σχέση Τουρκίας – Ουκρανίας στέκεται εμπόδιο σε αυτήν τη σχέση.

Στις ΗΠΑ, όπου το Κογκρέσο – με τη σημερινή του σύνθεση – εμποδίζει την παροχή εξοπλισμών, προσφάτως ο Μπάιντεν δέχτηκε το αίτημα του Ερντογάν για τα F-16, ενώ σημαντικό μέρος της γραφειοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξακολουθεί να θεωρεί πως η Τουρκία δεν πρέπει να απομακρυνθεί οριστικά από τη Δύση.

Η Άγκυρα, λοιπόν, όσο και αν ζορίζεται από μια σειρά (προσωρινές ή μόνιμες, ο καιρός θα δείξει) απώλειες στηριγμάτων ή προβληματικές σχέσεις, είναι αποφασισμένη να εμπεδώσει την αναβάθμιση του ρόλου της στην ευρύτερη περιοχή μας. Σε αυτόν τον σχεδιασμό εμείς, τα διάφορα σχήματα συμμαχιών και συνεργασιών μας και η ενίσχυση της άμυνάς μας είμαστε ένα ξεκάθαρο εμπόδιο, το οποίο της προκαλεί αφόρητο εκνευρισμό.

Οι απόπειρες εκφοβισμού δεν πρέπει να περάσουν στην Ελλάδα – ούτε στο πολιτικό σύστημα, ούτε στα ΜΜΕ, ούτε στην κοινωνία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις απαξιώνουμε πλήρως. Όσο συνεχίζεται η διεθνής αναταραχή που προκάλεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όσο η ένταση μεταξύ μεγάλων δυνάμεων ανεβαίνει, τόσο μεγεθύνεται η πιθανότητα να επιβεβαιωθεί η παροιμία «Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».

Άλλωστε η Τουρκία, ακόμη και πληγωμένη, παραμένει επικίνδυνη. Και πάντα προσπαθεί να μετατρέπει τις κρίσεις των άλλων σε δικές της ευκαιρίες. Ψυχραιμία, λοιπόν, αλλά και ετοιμότητα σε όλα τα επίπεδα…

Διαβάστε επίσης:

Να μην γίνει η ΔΕΘ νεκροταφείο προσδοκιών

Κυριάκος Μητσοτάκης: «Ο πρωθυπουργός της επισύνδεσης» 

Τάσεις συγχώνευσης στην αγορά ενέργειας