Neolaia Θέμα | Τι πρόσφερε η γενιά του πολυτεχνείου;

…και ποιο το έναυσμα της μετά κρίσης Ελλάδας.

Σύγχρονοι σκεπτόμενοι πολίτες αποτιμούν το παρελθόν και αναζητούν το νέο σημείο εκκίνησης

Τέτοιες ημέρες κάθε χρόνο πολύ μελάνι χύνεται προκειμένου να αναλυθεί η αξία των γεγονότων του Πολυτεχνείου του Νοεμβρίου του 1974 και της δημοκρατικής συνέχειας που τα ακολούθησε. Τι μένει, όμως, από τη μεταπολιτευτική πορεία της γενιάς του προ 38 ετών Νοέμβρη στην εποχή της παρούσας συγκυρίας βαθιάς ελληνικής και ευρωπαϊκής κρίσης και τι θα μπορούσε σήμερα να γεννήσει μια

νέα μεταπολίτευση ξεκολλώντας την κοινωνία από την ύφεση και την παρακμή;

Στο ερώτημα αυτό ακολουθούν ορισμένες ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες απαντήσεις από ανθρώπους με άποψη, οι οποίοι ευρύτερα συγκαταλέγονται σε αυτό που περισσότερο ή λιγότερο εύστοχα αναφέρεται ως κοινωνία των πολιτών.

Γιάννης Κοτζαμπασάκης, Γ.Γ. Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας

Ανέγερση του οικοδομήματος εξαρχής

Ζούμε έναν σεισμό. Το οικοδόμημα που χτίστηκε απ’ τη λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου» έχει υποστεί σοβαρές ζημιές. Φταίνε άραγε τα θεμέλια; Φταίνε αυτοί που το «μελέτησαν»; Φταίνε αυτοί που το «επέβλεψαν»; Έκαναν φθορές οι ένοικοι; Ή μήπως τελικά φταίει ο σεισμός; Μήπως δηλαδή τα «φορτία» είναι μεγαλύτερα από εκείνα που σχεδιάστηκε να αντέχει η νεοελληνική κοινωνία;

Η μεταπολιτευτική πορεία ήταν περίοδος προσδοκιών διαρκώς μεγαλύτερων και συνήθως επιβεβαιώνονταν. Δεν τέθηκαν όμως στέρεες βάσεις, δεν προβλέφθηκε το κακό σενάριο. Αποσαθρώθηκε η παραγωγή. Δεν επιλέξαμε κλάδους αιχμής και πρωτοπορίας. Αυτά και άλλα οδήγησαν τους Έλληνες στην ανασφάλεια για το μέλλον. Να προσδοκούν ότι οι ανισότητες όλο και θα αυξάνονται, αντί να μειώνονται. Να νιώθουν τελικά ξένοι στην ίδια τους τη χώρα…

Ναι, η λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου» εμπέδωσε τη Δημοκρατία στη χώρα. Δεν τη θωράκισε, όμως, από τα κέντρα ποδηγέτησης της κοινωνίας, της οικονομίας και εν τέλει της Δημοκρατίας. Άλλαξαν τα «φορτία». Άρα μάλλον το οικοδόμημα χρειάζεται ανέγερση εξαρχής.

Κώστας Τσιρώνης, Δικηγόρος – Δημοτικός Σύμβουλος Γαλατσίου

Για μια φορά ως έθνος πρέπει να δούμε την πραγματικότητα

Από την όλη πορεία της «επαναστατικής» γενιάς του Πολυτεχνείου, εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι αυτή δεν προσέφερε τα μέγιστα στην Ελληνική κοινωνία και πολιτική σκηνή. Το ύφος και στυλ που καλλιέργησε ήταν εκείνο της ρουσφετολογικής πολιτικής και του βολέματος στο Δημόσιο. Επίσης η «μιζαδόρικη» πρακτική από πλευράς πολιτικών, οι οποίοι ανήγαγαν το λειτούργημά τους πρωτίστως σε επιχειρηματικό με σκοπό το κέρδος, είναι οι σημαντικότερες αιτίες που οδήγησαν τη χώρα σε άθλια οικονομική θέση.

Η κοινωνία – άριστος δέκτης αυτών των πρακτικών – δεν επέδειξε τις σωστές άμυνες και παρασυρόμενη οδηγήθηκε στη σημερινή ηθική και οικονομική εξαθλίωση. Δυστυχώς, ελάχιστοι, ακόμα και σήμερα, έχουν κατανοήσει τους πραγματικούς λόγους της κρίσης. Για τους περισσότερους το μόνο που ενδιαφέρει είναι να μην χάσουν τα κεκτημένα «δικαιώματα». Για μια φορά ως έθ