Βαδίζοντας ολοταχώς σε πιστωτικό κραχ!

Αντιμέτωπες με συνεχή «αφαίμαξη» της ρευστότητας τους, αλλά και με τη διόγκωση των επισφαλειών πέρα από κάθε πρόβλεψη, οι τράπεζες κλείνουν πλέον τις «κάνουλες» χρηματοδότησης επιχειρήσεων και νοικοκυριών με επικίνδυνα γρήγορους ρυθμούς, επαληθεύοντας τους φόβους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για ένα πιστωτικό κραχ που θα απειλήσει την οικονομική δραστηριότητα και θα εκτροχιάσει την.....
εφαρμογή του μνημονίου.

Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για τις χρηματοδοτήσεις του ιδιωτικού τομέα τον Μάρτιο αποκαλύπτουν ότι τον τρίτο μήνα του χρόνου, ύστερα από μικρές διακυμάνσεις το πρώτο δίμηνο, σημειώθηκε κατακόρυφη μείωση της χορηγούμενης ρευστότητας σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά:

n Τον Ιανουάριο οι καθαρές ροές χρηματοδοτήσεων, δηλαδή αυτά που χορηγούν οι τράπεζες μείον όσα εισπράττουν, ήταν ελαφρώς αρνητικές, στα -149 εκατ. ευρώ. Τόση ήταν η ρευστότητα που απορρόφησε το τραπεζικό σύστημα από την πραγματική οικονομία. Τον Φεβρουάριο οι καθαρές ροές έγιναν πάλι ελαφρώς θετικές (123 εκατ. ευρώ), αφήνοντας το ισοζύγιο του διμήνου σε οριακά αρνητικό έδαφος (-26 εκατ. ευρώ).
n Θα έλεγε κανείς ότι το τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει με σχετική επιτυχία τις πιέσεις και αποφεύγει να προκαλέσει «ασφυξία» στην πραγματική οικονομία, αλλά τα στοιχεία για τον Μάρτιο υποδεικνύουν ότι ίσως αρχίζει μια επικίνδυνη «καθίζηση»: οι αρνητικές καθαρές ροές του μήνα έφθασαν τα 722 εκατ. ευρώ, γυρίζοντας το ισοζύγιο χρηματοδοτήσεων του πρώτου τριμήνου σε -748 εκατ. ευρώ.
n Πολύ «βίαιο» ήταν το κλείσιμο της «κάνουλας» για τις επιχειρήσεις (-310 εκατ. ευρώ καθαρών ροών, ύστερα από θετικές ροές το πρώτο δίμηνο). Για τους επαγγελματίες και τις ατομικές επιχειρήσεις η αρνητική καθαρή ροή έφθασε τα -85 εκατ. ευρώ και για τους ιδιώτες (καταναλωτικά δάνεια) η γνώριμη επί μήνες μείωση των πιστώσεων έφερε την καθαρή αρνητική ροή στα -326 εκατ. ευρώ.

Η απότομη μείωση των πιστώσεων, που μετατρέπει το τραπεζικό σύστημα σε «απορροφητήρα» ρευστότητας για την πραγματική οικονομία, δεν είναι άσχετη με το απότομο κλείσιμο της στρόφιγγας προς τις τράπεζες από την ΕΚΤ, αλλά και με τη συνεχή «αιμορραγία των καταθέσεων». Μόνο μέσα στο πρώτο δίμηνο του έτους οι τράπεζες υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν περισσότερα από 7 δισ. ευρώ στην ΕΚΤ, ενώ είδαν περισσότερα από 6 δισ. ευρώ να φεύγουν από τα ταμεία τους από αναλήψεις καταθέσεων.

Το «στέγνωμα» των τραπεζών από την ΕΚΤ και τους καταθέτες συνεχίζεται, καθώς άλλα 9 δισ. ευρώ καταθέσεων έφυγαν το δεύτερο δίμηνο του έτους, ενώ από την ΕΚΤ συνεχίσθηκε η πίεση για επιστροφή των δανεικών.

Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες περισσότερο διαχειρίζονται τις καθυστερήσεις και τις επισφάλειες στα χαρτοφυλάκιά τους, παρά ασχολούνται με νέες χορηγήσεις. Η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους μπορεί να μην προχωρά, αλλά το ιδιωτικό χρέος αναδιαρθρώνεται με ταχείς ρυθμούς: ήδη ένα στα πέντε δάνεια είχαν περάσει σε κάποιας μορφής ρύθμισης στο τέλος του 2010, ενώ οι ρυθμίσεις εκτιμάται ότι