Τα βράδια λήστεψα

Γράφει: ο Λεωνίδας Μαρτέλος
http://malakes-kouventes.blogspot.com/

Είναι φορές που σκέφτομαι, πόσο μ' έχεις πληγώσει...
Κι αν το μυαλό εξήγηση να δώσει
δε μπορεί
κάποιος να βρει, να με λυτρώσει,
μια αχτίδα φως! γιατί έχω τρελαθεί...
Ζω σ' ένα απέραντο κενό
γιατί σε πίστεψα.
Κι ενώ,
είπα αγέρας να γεννώ
Τα βράδια λήστεψα
στενό, στενό
για σένα αλήτεψα....
-Τρεις μήνες νήστεψα...

Είναι στιγμές που ντρέπομαι που έχω φτάσει.
Σαν τον φονιά στου φεγγαριού τη χάση
θα κρυφτώ
μα, αν θα βρω φως, θα κάνω στάση...
κι απ' τον κατήφορο, στο βούρκο να βρεθώ!

Ζούσα σ' απέραντο κενό
γιατί σε πίστεψα.
Κι ενώ,
είπα αγέρας να γεννώ
Τις νύχτες λήστεψα
στενό, στενό
για σένα αλήτεψα....
-Τρεις μήνες νήστεψα...