ΟΙ ΧΑΜΕΡΠΕΙΣ ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Το Σεπτέμβριο του 1994 ο Χένρυ Κίσινγκερ σε ομιλία του κατά την βράβευσή του, από προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, μεταξύ των άλλων είπε για την Ελλάδα:
«Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι΄ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως να συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να ...
πλήξουμε την γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για τη πολιτική των ΗΠΑ».

Ποιος είναι όμως ο Χένρυ Κίσινγκερ; Δεν είναι τυχαίο πρόσωπο στην παγκόσμια διπλωματική σκηνή. Διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών της υπερδύναμης από το 1973 έως το 1977 και κατηγορήθηκε από όλο τον Ελληνισμό ως ο κύριος εμπνευστής, υπεύθυνος και υποκινητής της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο. Για περισσότερο από είκοσι χρόνια δίδαξε στο πανεπιστήμιο Χάρβαντ αμυντική πολιτική, στρατηγική πυρηνικών οπλοστασίων και Διεθνή Διπλωματία. Μαθητές του υπήρξαν, μετέπειτα αρχηγοί κρατών και κορυφαίοι διπλωματικοί παράγοντες που σκοπό είχαν να προάγουν τις πολιτικές του. Επί σαράντα χρόνια είναι σύμβουλος όλων των Αμερικανικών Κυβερνήσεων και πρέσβης της πολιτικής των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, προβάλλοντας και προωθώντας τις νεοταξικές του απόψεις περί μιας μελλοντικής παγκόσμιας Κυβέρνησης στην οποία η Αμερική θα διαφεντεύει δικτατορικά όλο τον κόσμο εις βάρος των Εθνών κρατών και των θρησκειών τους. Κυρίως όμως, της Ορθοδοξίας.

Η πολιτική των ΗΠΑ από τη μια μεριά καταδικάζει τους θρησκευτικούς πολέμους και από την άλλη τους οργανώνει και τους διεξάγει. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ πως αυτοί είναι οι κύριοι υπαίτιοι των θρησκευτικών πολέμων στα Βαλκάνια και τον διαμελισμό της άλλοτε κραταιάς Γιουγκοσλαβίας σε πολλά κρατίδια με μεγάλο ηττημένο την Ορθοδοξία. Επίσης, στη Μέση Ανατολή καταγγέλλουν επανειλημμένως το θρησκευτικό μίσος των λαών της περιοχής και ταυτόχρονα επενδύουν σ΄ αυτό το μίσος και το υποκινούν. Είναι, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός πως ο κ. Κίσινγκερ ασχολήθηκε αρκετές φορές με το Ελληνικό Έθνος και την Ορθόδοξη θρησκεία;

Ούτε βέβαια είναι τυχαίο το γεγονός πως επί Κυβερνήσεως Σημίτη το 1999 επισημοποιήθηκε η πολιτική θέση της Ελληνικής κυβερνήσεως για άρον άρον είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς κανένα ουσιαστικό αντάλλαγμα. Αυτή η πολιτική θέση χαρακτηρίσθηκε τότε ως στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης. Η θέση αυτή δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα από το ΠΑΣΟΚ του οποίου πρωτοκλασάτα στελέχη ήταν τότε αλλά και σήμερα ο Παπανδρέου (σημερινός Πρωθυπουργός), ο Πάγκαλος, ο Παπουτσής, η Διαμαντοπούλου, ο Σηφουνάκης, ο Βενιζέλος και τόσοι άλλοι, όλοι τους «μαθητές» της φιλοσοφίας Κίσινγκερ. Το ΠΑΣΟΚ είτε ως Κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για ζητήματα καταπίεσης της