Μήπως είδε κανείς τον ... καπετάνιο;

Οταν το πλοίο βυθίζεται ... το εγκαταλείπουν τα ποντίκια!!

Αθανάσιος Τσίγκας

Οι εκλογές της 6ης Μαΐου είναι πλέον τετελεσμένο γεγονός, τα αποτελέσματα αιφνιδίασαν ακόμη και τον πιο έμπειρο μελετητή-γνώστη εκλογικών αναμετρήσεων, αφού πέραν της πτώσης του δικομματισμού (που λίγο-πολύ όλοι περίμεναν), όμως ούτε στα πιο εφιαλτικά όνειρα των επιτελείων τους δεν περίμεναν να....
δουν, αυτόν τον καταποντισμό στην κλίμακα ποσόστωσης.

Μετά την επισημοποίηση του εκλογικού αποτελέσματος, σβήνει ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ, τρεμοπαίζει η δάδα της ΝΔ, αφού τα ποσοστά που συγκέντρωσαν, αποτελούν το ναδίρ της καταστροφικής πορείας τους, μέχρι σήμερα τουλάχιστον.

Αναφέρω την επισήμανση, μέχρι σήμερα, καθόσον εκτιμώ ότι οι εξελίξεις, μετά τα εκλογικά αποτελέσματα, θα είναι ραγδαίες και συνταρακτικές στην ραχοκοκαλιά των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων και στην μετέπειτα ομαλή λειτουργία τους. Οι φωνές διαμαρτυρίας πληθαίνουν, ένθεν και ένθεν, φωνές που έχουν να κάνουν με τους αυλοκόλακες των δύο αρχηγών.

Ξεκινώντας με το ΠΑΣΟΚ που στις εκλογές του 2009, εκμεταλλευόμενο τα σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και την δικαιολογημένη αγανάκτηση του λαού, πήρε το μεγάλο ποσοστό του 42% και είδε προχθές τον ίδιο λαό που εξαπάτησε κατ’ εξακολούθηση τα 2,5 προηγούμενα χρόνια, να δίνει το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία του, μόλις 13,19%.

Είδαμε ονόματα πρωταγωνιστικά στην πορεία του ΠΑΣΟΚ, στην προηγουμένη διακυβέρνηση της χώρας, ονόματα της αυλής του ΓΑΠ, ονόματα που τα τελευταία χρόνια προέκυψαν στο προσκήνιο, να καταποντίζονται από την λαϊκή ετυμηγορία και να εξαφανίζονται από την χαρτογράφηση του κοινοβουλίου.

Άρχισαν λοιπόν αμέσως, να ακούγονται φωνές μεμψιμοιρίας από στελέχη του ΠΑΣΟΚ. ρίχνοντας το ανάθεμα στον Ε. Βενιζέλο και στους χειρισμούς του επιτελείου του, στην εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής. Πανταχού ΑΠΩΝ όμως ο κύριος φταίχτης της καταστροφικής πορείας (κατά την ταπεινή μου γνώμη) ο ΓΑΠ, ο άνθρωπος που στην προσπάθεια ανάληψης της Πρωθυπουργίας, εξαπάτησε τον λαό με απατηλά συνθήματα, του τύπου «Λεφτά υπάρχουν» ή «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» ή «έχουμε το πιστόλι στο τραπέζι», αναφερόμενος στην διαπραγματευτική δύναμη που υποτίθεται ότι είχε η χώρα μας στις συνομιλίες αντιμετώπισης της κρίσης με την ΕΕ και τους απάνθρωπους δανειστές μας. Συνθήματα λαοφιλή μεν, απατηλά δε.

Και σήμερα που το πλοίο έχει σχεδόν εξαφανιστεί από την επιφάνεια της θάλασσας, ο πρώην καπετάνιος του, εγκατέλειψε πρώτος απ’ όλους το κουφάρι του, απέχοντας επιδεικτικά από τις εξελίξεις, τόσο τις προεκλογικές (μια μόνο επίσημη εμφάνιση στην ομιλία Βενιζέλου στο Σύνταγμα και αυτή εν μέσω λαϊκών διαμαρτυριών), όσο και από το μετεκλογικό τσουνάμι που διανύουμε.

Προτίμησε τον εγκλεισμό στο καβούκι του, προτίμησε την εξαφάνιση από τις πολιτικές εξελίξεις, ακολουθώντας πιστά την τακτική του Κ. Καραμανλή μετά την ήττα του 2009.

Είμαι λοιπόν της άποψης ότι προτίμησε να κλείσει με τον πιο δραματικό τρό